Śródmiąższowe zapalenie pęcherza moczowego: etiologia i klinika

Śródmiąższowe zapalenie pęcherza moczowego – patologia, któremu towarzyszy ból miednicy nieznanego pochodzenia oraz częste oddawanie moczu. Cechą charakterystyczną jest to, że patologia odpowiedzi na stan zapalny rozwija się w podśluzówkowej pęcherza moczowego. Ten rodzaj zapalenia pęcherza – częstą przyczyną bólu w obrębie miednicy u kobiet.

Wspomniana choroba znana nauce od ponad 120 lat, ale do tej pory naukowcy nie mogli zorientować się w patofizjologii i etiologii choroby, ponieważ nie istnieją jasne kryteria diagnostyczne. Uważa się, że etiologia choroby związane z zakażeniami dróg moczowych, czynnik antyproliferacyjne, mechanizmy autoimmunologicznych, niedotlenienie zapalenie pęcherza jej ścianki, zaburzenia tkanki nabłonka, masztu ze wzrostem stężenia komórek w śluzówce narządów. Komórki te są odpowiedzialne za uwalnianie biologicznie czynnych związków, które są mediatorami zapalenia. Wiele kobiet są zaniepokojeni tzw post-coital zapalenie pęcherza moczowego występujące kilka godzin po seksie. Mechanizm występowania tej choroby jest związana z anatomicznej żeńskiej cewki moczowej. Śluz z pochwy podczas stosunku dostaje się do cewki moczowej i prowokuje rozwój odczynów zapalnych.

Śródmiąższowe zapalenie pęcherza moczowego: objawy

Główne objawy choroby – intensywny, regularny ból w pęcherzu, częste oddawanie moczu, któremu towarzyszy władczym parcia. Pacjenci z rozpoznaniem „śródmiąższowe zapalenie pęcherza moczowego” czuć ból i dyskomfort podczas seksu. Charakter i intensywność bólu, od łagodnego do poważnego spalania do zniesienia bólu zlokalizowanego w pęcherzu, pochwy, pośladki, udo, krocza.

Co robić w zapaleniu pęcherza moczowego? Zanim pacjent uświadomi sobie jego diagnozy i otrzymać odpowiednie leczenie rozpoczyna się, gdy przechodzi się drażliwy i trudną drogę od kilku lat długi, które składa się z regularnych wizyt u lekarzy bezowocnych klinik. Dość często pacjenci muszą przejść nieudanych kursy antybiotykoterapii. Sytuację pogarsza fakt, że wielu lekarzy przepisać leczenie ambulatoryjne z wkroplenie do pęcherza chemioterapią agresywną (na przykład, azotan Argentum). Kobiety często rejestrowane śródmiąższowe zapalenie pęcherza moczowego. Statystyki pokazują, że zachorowalność kobiet jest dziesięć razy wyższe niż u mężczyzn.

Śródmiąższowe zapalenie pęcherza moczowego jest diagnozowany na podstawie wywiadu i badania fizykalnego z długimi klinice trwałości (częste oddawanie moczu, ból miednicy, pilnym) Po wyeliminowaniu choroby o podobnych objawach. Wspomniana choroba należy odróżnić od patologicznych o charakterze zakaźnym: gruźlicze zapalenie pęcherza moczowego, vulvovestibulit, Bartolini, wirusowe, bakteryjne zapalenie pochwy.

Nie należy zapominać o ginekologiczny (zapalna choroba miednicy, ENDOMETRITIS, mięśniaków, ból owulacyjny, atrofia narządów płciowych, etc.), urologii (promieniowanie zapalenie pęcherza moczowego, raka pęcherza, pęcherza moczowego, cewki moczowej niedrożnością wylotu, kamica nerkowa), choroby neurologiczne (Parkinsona detruoza nadpobudliwość, stwardnienie rozsiane, zwężenie kanału kręgowego, patologię naczyń mózgowych, ból pleców, itp), choroby objawy przypominające śródmiąższowe zapalenie pęcherza moczowego. Ze względu na niewystarczającą diagnozowania możliwie zbędnej macicy (usunięcie macicy) i laparotomii (zabieg operacyjny niskiej CMV).

Sposoby leczenia są słabo zaprojektowane, ale jak chroniczne choroby, mają one na celu poprawę jakości życia, jak również odzyskiwanie funkcji pęcherza moczowego.