Kapitalizm w Rosji. Rozwój kapitalizmu w Rosji. Co to jest kapitalizm: definicja historii

Warunki dla powstania kapitalizmu w Rosji (w systemie gospodarczym, którego podstawą jest własność prywatna i wolność Enterprise) utworzony dopiero w drugiej połowie XIX wieku. Podobnie jak w innych krajach, pojawił się znikąd. Objawy narodzin zupełnie nowy system może być wstecz do epoki Piotrowej, gdy na przykład w kopalniach Uralu Demidov, oprócz poddanych trudzili i robotników cywilnych.

Jednak nie kapitalizm nie było możliwe w Rosji tak długo, jak rozległe i słabo rozwiniętym kraju, zniewalania chłopów tam. Wyzwolenie wieśniaków z podrzędnego stanowiska w stosunku do właścicieli gruntów i stał się głównym sygnał początkiem nowych stosunków ekonomicznych.

Koniec feudalizmu

Rosyjski pańszczyzna została zniesiona przez cesarza Aleksandra II w 1861 roku. Byli chłopi są klasą społeczeństwa feudalnego. Przejście do kapitalizmu w miejscowości może nastąpić dopiero po oddzieleniu mieszkańców wsi na burżuazji (kułaków) i proletariatu (robotników). Proces ten był naturalny, zdarza się we wszystkich krajach. Ale kapitalizm w Rosji i wszystko związane z jego procesów wzejściu mają wiele charakterystycznych cech. We wsi były do zachowania społeczności wiejskich.

Według manifestu Aleksandra II, chłopi zostały uznane prawnie za darmo i dostaje prawo do posiadania własności, rzemiosła zawodu i handlu, transakcje, i tak dalej. D. Jednak przejście do nowego społeczeństwa nie może nastąpić z dnia na dzień. Dlatego też, w związku z reformą 1861 roku zaczęły pojawiać się we wsiach gminy, która była podstawą do funkcjonowania wspólnej własności gruntów. Obsada umożliwiając równe partycję na poszczególnych działek gruntów ornych i trójpolówki, w którym jedna jego część zaszczepiono zimą, drugi – wiosną, a trzeci z lewej odłogiem.

Rozwarstwienie chłopstwa

Społeczność wyrównał chłopów i hamulce kapitalizmu w Rosji, choć nie mogła go zatrzymać. Część mieszkańców ubogie. Warstwa ta stała chłopi jednego konia (dla pełnej gospodarki potrzebne dwa konie). Te wiejskie proletariusze istnieć ze względu na zarobki na stronie. Gmina nie puścić chłopów w mieście i nie pozwolić im się sprzedać działki, które formalnie należały. Stan wolny de jure nie odpowiada status de facto.

W 1860-tych., Kiedy Rosja weszła na drogę rozwoju kapitalistycznego, społeczność opóźnił tę ewolucję z powodu jego zaangażowania w tradycyjnym rolnictwie. Chłopi w zespole nie muszą przejąć inicjatywę i podejmowania ryzyka dla własnego ducha przedsiębiorczości i chęć poprawy rolnictwa. stopień zgodności było dopuszczalne i ważne jest, aby konserwatywnych mieszkańców. To wtedy rosyjscy chłopi byli bardzo różni się od Zachodu, od dawna stać rolnik-przedsiębiorca z własnej sprzedaży detalicznej i sprzedaży. Wieśniacy domowe masowo były kolektywiści, ze względu na które z nich jest tak łatwo się rozprowadza rewolucyjne idee socjalizmu.

kapitalizm agrarny

Od 1861 roku na praktyki rynkowe zaczęły odbudowywać gospodarkę właściciela. Podobnie jak w przypadku tych rolników rozpoczął proces stopniowego oddzielania w tym środowisku. Nawet wielu obojętnych i stagnacja ziemianie mieli swoje własne doświadczenia, aby zrozumieć, co kapitalizm. Oznaczanie historii terminu niekoniecznie zawiera wzmiankę o pracy najemnej. Jednak w praktyce, taka konfiguracja ma cenionych cel, zamiast oryginalnej sytuacji. Początkowo, po reformie obszarników gospodarki trzymali ich zatrzymań chłopów, którzy brali w zamian za ich pracy dzierżawionych gruntów.

Kapitalizm w Rosji stopniowo się zakorzenić. Nowo wyzwolone chłopów, maszerując do pracy dla byłych mistrzów, pracował z ich zwierząt i narzędzi. W ten sposób właściciele ziemscy nie byli kapitaliści w pełnym znaczeniu tego słowa, ponieważ nie inwestować w produkcję słuszności. Ówczesny górnictwo można uznać za kontynuację giną stosunków feudalnych.

Rozwój rolnictwa kapitalizmu w Rosji polega na przejściu od archaicznej do bardziej wydajnej produkcji naturalnego towarowej. Jednak w procesie tym możliwe jest, aby pamiętać, stare feudalne cechy. Rolnicy sprzedają tylko nowe twardnienie swoich produktów, pozostałości zużywa się. Kapitalistyczny towar zakłada inaczej. Wszystkie produkty miały być sprzedawane, a jego własna rodzina żywność chłop w tym przypadku, kupiono kosztem własnych zysków. Niemniej jednak, już w swojej pierwszej dekady rozwoju kapitalizmu w Rosji doprowadziła do wzrostu popytu na produkty mleczarskie i świeżymi warzywami w miastach. Wokół nich zaczęły powstawać nowe kompleksy prywatną ogrodnictwie i hodowli zwierząt.

rewolucja przemysłowa

Ważnym rezultatem, co zaowocowało pojawieniem się kapitalizmu w Rosji, było pokryć kraj rewolucji przemysłowej. Jest napędzany stopniowe oddzielanie społeczności chłopskiej. Rozwinięta produkcja i rękodzieło rękodzieło.

Dla charakterystycznej postaci przemysłu feudalizmu było rzemiosło. Staje nowych warunków ekonomicznych i społecznych masę, stało się chałupniczych. W tym samym czasie pojawili się sprzedawcy, który podłączone towarów konsumpcyjnych i producentów. Te kupujący eksploatowane rzemieślników i żył kosztem zysków handlowych. One stopniowo tworzy warstwę przedsiębiorców przemysłowych.

. W 1860 roku, kiedy Rosja weszła na drogę rozwoju kapitalistycznego i rozpoczęła pierwszy etap stosunków kapitalistycznych – współpraca. W tym samym czasie zaczął procesu trudnego przejścia do pracy najemnej w dziedzinach przemysłu ciężkiego, które wcześniej przez długi czas używane tylko tanie i disenfranchised związany pracy. Modernizacja skomplikowane właścicieli zainteresowania. Przemysłowcy wypłacane pracownikom niskie wynagrodzenie. Złe warunki pracy znacznie radykalizacji proletariat.

spółki akcyjne

Razem kapitalizm w Rosji w 19. wieku doświadczyła kilka fal szybkiego branży odzyskiwania. Jeden z nich przyszedł w 1890 roku. W dekadzie stopniowej poprawy ekonomicznej organizacji produkcji i rozwoju technologii doprowadził do znacznego wzrostu rynku. kapitalizm przemysłowy weszła w nową fazę rozwoju, która stała się uosobieniem wielu spółek akcyjnych. Cyfra wzrostu gospodarczego pod koniec XIX wieku, mówią same za siebie. W 1890-tych. Produkcja przemysłowa podwoiła.

Wszelkie kapitalizm jest w kryzysie, gdy przeradza się kapitalizmu monopolistycznego z nadęty korporacji, które posiadają pewną sferę ekonomiczną. W imperialnej Rosji nie jest w pełni stało, w tym ze względu na zróżnicowaną inwestycji zagranicznych. Szczególnie dużo zagranicznych pieniędzy płynęła do transportu, hutnictwa, ropy naftowej i przemysłu węglowego. Było to pod koniec XIX wieku, cudzoziemcy włączone do inwestycji bezpośrednich, podczas gdy wcześniej korzystnych pożyczek. Takie składki należne do większego zysku i chęć przedsiębiorców do zarabiania pieniędzy.

Eksport i import

Rosja, nie stać się zaawansowanym kraju kapitalistycznym, nie miał czasu przed rewolucją do rozpoczęcia masowego eksportu kapitału. Krajowej gospodarki, wręcz przeciwnie, chętnie akceptowane napar z krajów bardziej rozwiniętych. Właśnie w tym czasie w Europie zgromadził „nadwyżkę kapitałową”, którzy oczekiwali na własny użytek w obiecujących rynkach zagranicznych.

Warunki dla eksportu rosyjskiego kapitału jest po prostu nie istnieje. On ingerować z licznymi pozostałościami feudalizmu ogromne przedmieściach kolonialnych, stosunkowo nieważnym rozwoju produkcji. Jeżeli kapitał i zostały podjęte, to było głównie w krajach wschodnich. Dokonano tego w produkcji lub w formie pożyczek. Znaczne środki zostały rozliczone w Mandżurii i Chinach (około 750 mln rubli). Popularnym obszar dla nich był transport. Około 600 milionów rubli zainwestowano w chińskiej Eastern Railway.

W początkach XX wieku rosyjska produkcja przemysłowa była już piątą co do wielkości na świecie. W tym przypadku, gospodarka krajowa była pierwsza pod względem wydajności wzrostowej. Początki kapitalizmu w Rosji skończyła, kraj jest teraz szybko nadrabiają zaległości z najbardziej zaawansowanych zawodników. Imperium zajmuje wiodącą pozycję w zakresie produkcji i koncentracji. Jej duże przedsiębiorstwa jest miejscem pracy dla ponad połowę całego proletariatu.

cechy charakterystyczne

Kluczowe cechy kapitalizmu w Rosji można opisać w kilku punktach. Monarchia jest krajem młodym rynku. Uprzemysłowienie zaczęły tu później niż w innych krajach europejskich. W rezultacie znaczna część przedsiębiorstw przemysłu został niedawno wybudowany. Obiekty te są wyposażone w najnowsze technologie. Zasadniczo, te firmy należą do dużych spółek publicznych. Na Zachodzie sytuacja była dokładnie odwrotna. Europejskie przedsiębiorstwa były mniejsze, a ich wyposażenie – mniej niż doskonały.

Dzięki znacznej inwestycji zagranicznych początkowy okres kapitalizmu w Rosji cechowała triumfu produktów krajowych zamiast importowanych. Zagraniczne towary importowane nie były opłacalne, ale wkładanie pieniędzy uznano lukratywne. Dlatego w 1890 roku. obywatele innych krajów w Rosji posiadał około jednej trzeciej kapitału zakładowego.

Poważnym impulsem do rozwoju sektora prywatnego umożliwiło budowę wielkiego syberyjskiego kolejowej z europejskiej części Rosji do Oceanu Spokojnego. Ten projekt został publicznego, ale surowce zakupione od firmy dla niego. Kolei Transsyberyjskiej w nadchodzących latach zapewni wiele zamówień producentów węgla, metalu i lokomotyw. Na przykładzie autostrady można prześledzić jak powstawania kapitalizmu w Rosji stworzyła rynek szerokiej gamy branż.

rynek wewnętrzny

Wraz ze wzrostem produkcji i rozwoju rynku miało miejsce. Główne pozycje rosyjskiej cukru eksportu stali i ropy (Rosja wyprodukowały około połowa wydobycia ropy na świecie). Masowo importowane maszyny. Zmniejszył udział importowanej bawełnie (krajowa gospodarka zaczęła koncentrować się na swoich Azji Środkowej surowców).

Obniżenie wewnętrzny rynek krajowy odbył się w środowisku, w którym najważniejszy element został pracowników. Nowy podział dochodu zwrócił na rzecz przemysłu i miast, jednak narusza interesów wsi. W związku z tym, a następnie w regionach rolniczych w tyle w rozwoju społeczno-gospodarczego w porównaniu z terenami przemysłowymi. Podobny wzorzec było typowe dla wielu młodych krajach kapitalistycznych.

Rozwój rynku krajowym przyczyniły się do wszystkich tych samych linii kolejowych. W 1861-1885 gg. 24 tysięcy kilometrów linii kolejowych zostały zbudowane, co stanowi około jednej trzeciej długości ścieżek w przededniu pierwszej wojny światowej. Centralny węzeł komunikacyjny była Moskwa. Że łączy wszystkie regiony rozległym kraju. Oczywiście taki stan nie mógł przyczynić się do przyspieszenia rozwoju gospodarczego drugim miastem Imperium Rosyjskiego. Kolej Poprawa ułatwia centrum komunikacyjnego i obrzeżach. Są nowe międzyregionalne więzy handlowe.

Znamienne jest, że w drugiej połowie XIX wieku, produkcja chleba pozostała na zbliżonym poziomie, natomiast przemysł jest szeroko rozwinięte i zwiększona wielkość produkcji. Kolejna nieprzyjemna tendencja była anarchia w taryfach w transporcie kolejowym. Ich reforma miała miejsce w 1889 roku. Regulować taryf pochodzą od rządu. Nowa procedura znacząco przyczyniła się do rozwoju gospodarki kapitalistycznej i rynku wewnętrznego.

sprzeczności

W 1880-tych. Zacząłem tworzyć monopolistycznego kapitalizmu w Rosji. Jego pierwsze pędy pojawiają się w branży kolejowej. W 1882 roku pojawił się „Union fabrykę rail”, aw 1884 r. – „Unia producentów łączników szynowych” i „fabryk budowlanych most Unii”

Utworzone burżuazji przemysłowej. W jej szeregach byli wielcy kupcy, dawni rolnicy podatkowe, mieszkaniowe lokatorów. Wiele z nich otrzymało materialne zachęty od rządu. Kapitalistyczne przedsiębiorstwo jest aktywnie zaangażowany kupcy. Było burżuazja żydowska. Ze względu blady, jakiś odległy prowincji południowej i zachodniej strefie europejskiej części Rosji były zatłoczone kapitału kupca.

W 1860 roku rząd ustanowił State Bank. Stał się młody fundament systemu kredytowego, bez których nie jest historia kapitalizmu w Rosji. To stymuluje gromadzenie funduszy dla przedsiębiorców. Jednakże istnieją okoliczności, które były poważnie utrudnione podwyższenia kapitału. W 1860-tych. Rosja doświadczyła „głód bawełna”, kryzysy gospodarcze miały miejsce w 1873 i 1882 roku. Ale nawet te różnice nie mogą przestać akumulacji.

Sprzyjania rozwojowi kapitalizmu i przemysłu w kraju, państwo jest zobowiązane do podjęcia ścieżkę merkantylizmu i protekcjonizmu. Engels porównał rosyjsko koniec XIX wieku, z Francji Ludwika XIV, gdzie ochrona interesów krajowych producentów stworzył również wszystkie warunki dla wzrostu produkuje.

Powstawanie proletariatu

Wszelkie oznaki kapitalizmu w Rosji nie miałoby sensu, jeśli kraj nie generuje pełnoprawnym klasę robotniczą. Impulsem do jej powstania była rewolucja przemysłowa 1850-1880-tych. Proletariat – klasa dojrzałego społeczeństwa kapitalistycznego. Jego pochodzenie było najważniejszym wydarzeniem w życiu społecznym cesarstwa rosyjskiego. Narodziny mas pracujących zmienił cały porządek społeczny i polityczny rozległym kraju.

Rosyjski przejście od feudalizmowi kapitalizmowi, a co za tym idzie pojawienie się proletariatu było szybkich i rodnik procesów. Specyfika ich istnienia i inne unikalne cechy, które powstały w związku z pozostałościami dawnego społeczeństwa ochrony, system kastowy, czynszownictwo i konserwatywnej polityki rządu carskiego.

W okresie od 1865 do 1980 roku, wzrost w sektorze proletariatu fabrycznego gospodarki wyniósł 65%, w górnictwie – 107%, w kolej – niesamowite 686%. Pod koniec XIX wieku, było około 10 milionów pracowników. Bez analizy powstawania nowej klasy jest niemożliwe, aby zrozumieć, co kapitalizm. Oznaczanie kondygnacji daje nam suchy preparat, ale zwięzłych słów i liczb były losy milionów i milionów ludzi, całkowicie zmieniła sposób życia. Migracja zarobkowa ogromnych mas doprowadziło do znacznego wzrostu liczby ludności miejskiej.

Pracownicy istniały w Rosji przed rewolucją przemysłową. Byli niewolnicy pracujący w manufakturach, z których najbardziej znany były Ural przedsiębiorstw. Jednak głównym źródłem wzrostu był nowy proletariat uwolnił chłopów. Proces przekształcania klasy często bolesne. Robotnicy złożony zubożałe i wywłaszczonych chłopów konie. Jarosławskim, Moskwa, Vladimir, Tver: Najszersze wycofanie wsi w województwach centralnych zaobserwowano. Rzadziej, proces ten wpływa południowe obszary stepowe. Również małe odchylenie było na Białorusi i Litwy, choć jest tam, że przeludnienie agrarne. Innym paradoksem jest to, że ośrodki przemysłowe szukał ludzi z przedmieść, a nie z pobliskich prowincjach. Wiele cech formacji proletariatu w kraju wskazał w swoich pracach, Vladimir Lenin. „Rozwój kapitalizmu w Rosji”, poświęcony sprawie, dostał się drukiem w 1899 roku.

Niskie płace proletariusze było szczególnie charakterystyczne dla przemysłu małą skalę. To właśnie tam prześledzić najbardziej bezwzględny wyzysk pracowników. Robotnicy próbowali zmienić te trudne warunki przy pomocy ciężkiej przekwalifikowania. Rolników prowadzących małe przedsiębiorstwa, stają się odległe pracowników migrujących. Wśród tych przejściowych form działalności gospodarczej były powszechne.

nowoczesny kapitalizm

Rosyjski stadium kapitalizmu, związany z epoki królewskiej, dzisiaj może być postrzegane tylko jako coś odległego i nieskończenie oderwane od nowoczesnego kraju. Powodem była rewolucja październikowa z 1917 roku. Doszli do władzy, bolszewicy zaczęli budować socjalizm i komunizm. Kapitalizm, z jego prywatnej własności i wolnej przedsiębiorczości była w przeszłości.

Ożywienie gospodarki rynkowej stało się możliwe dopiero po upadku Związku Radzieckiego. Przejście od gospodarki planowej do kapitalistycznej produkcji był ostry, a jego głównym uosobieniem stał liberalnych reform 1990. To oni zbudowali fundamenty gospodarcze współczesnego Federacji Rosyjskiej.

zostało ogłoszone pod koniec 1991 roku w sprawie przejścia do rynku. W grudniu przeprowadzono liberalizacja cen, pociągnęło za sobą hiperinflacji. Potem zaczął voucher prywatyzacji, niezbędnego do przeniesienia własności państwowej w ręce prywatne. W styczniu 1992 roku, wydał dekret o wolnym handlu, otwierają nowe możliwości dla biznesu. Wkrótce rubel radziecki został odwołany, a rosyjska waluta krajowa doświadczył domyślnie załamanie kursu i nominału. Przechodząc przez burz 1990 roku., Kraj został zbudowany nowy kapitalizm. To właśnie w jego warunków życia współczesnego społeczeństwa rosyjskiego.