Projektant samochodów szybkich – rzadki zawód w ZSRR

wyścigi samochodowe są bardzo popularne w krajach zachodnich. Producenci tradycyjnie zainwestować część swoich zysków w celu wykazania swoich możliwości technologicznych, a nagrody są najlepszą reklamą dla znanych marek.

Taki zawód jako projektant pojazdów szybkobieżnych, ZSRR nie istnieje. Potrzeba takiego spektakularnego wypadku nie był masowy konsument trzymano w ciasnych warunkach. Gdy samochody były sprzedawane swobodnie, ludność nie mają pieniędzy, a jak tylko pojawiła się niezbędne fundusze ze strony ludzi, zniknął gdzieś maszyn, pomimo stałego wzrostu ich produkcji. Jednak entuzjaści są.

Pierwszy rekord samochód Agitova

Jewgienij Agitov, pierwszy projektant pojazdów szybkobieżnych w ZSRR postanowił zbudować samochód, który, nie mniej, byłby w stanie pobić rekord. Projekt Biuro Gorkiego Automobile Zakładu w roku 1938 była prowadzona przez Andrei Lipgart on zdecydowanie poparł tę inicjatywę. W wyniku ciężkiej pracy dwóch utalentowanych inżynierów urodziły się cud, zwany samochód rekordową jak do organizowania wyścigu nie ma sensu w przypadku braku godnych przeciwników. Oficjalny indeks GAZ-GL1 rozszyfrować jako „Race Liphart”. Agito nie przeszkadza.

Podstawą do stworzenia samochodu służył jako seryjnie produkowanego „Emka” GAZ-M1, ale ze znaczącymi zmianami w projekcie. Początkowo silnik skrzyżowane, dodając 15 „Konie”, zwiększając przestrzeń roboczą, a następnie został zastąpiony przez bardziej potężny, stosilny. Zewnętrznie samochód stał się zupełnie inny, jego aerodynamika wyglądała kadłuba samolotu. Prędkość osiągnęła prawie 168 km / h, co jest, oczywiście, że to dobry wynik, ale nie rekord. W 1940 GL-1 została rozebrana w nadziei na zrobienie czegoś lepszego, ale wkrótce zaczęła się wojna, a on nie był do tego sportu.

Nasz "Star" Peltzer – najszybszy!

Po zwycięstwie ZSRR zaczął otrzymywać trofeów, w tym próbek dawnych pojazdów wroga. Fakt ten z powodzeniem stosowany Aleksandr Pelttser, innego konstruktora samochodów o dużej prędkości. samochód „Star” został zbudowany w ZSRR na bazie silnika od spółki sportowy motocykl DKW. Miało to miejsce w 1946 roku stworzył w czasie CDB „Glavmotoveloproma”, przemianowany później w USA. Niemiecki silnik później zastąpiony przez krajowe, a po pięciu latach „The Star-M-US” ustawił dziewięć rekordów prędkości świata w różnych kategoriach. To przyczyniło się do osiągnięcia możliwością szybkiej wymiany silnika do drugiego, o pojemności od 250 do 500 cc. CM. Samochód wzrosła do 215 km / h (350 "kostek").

„Charków” projektant Laurent

W latach 50., gdy kraj dołączył do międzynarodowej avtofederatsiyu FIA, on okazał się Edward Osipovich Lorent, utalentowanego projektanta samochodów o dużej prędkości. W ZSRR i poza tą nazwą zasłynął w 1960 roku, kiedy był na wozie „Charków-L2” zbudowany własnej przyspieszył do 286 km / h, o skoku na odległość kilometra, która do dziś jest uważany za niedoścignionym osiągnięciem.

Syn Lorenta Valery również projektant samochodów z „L-2” złamał kilka międzynarodowych rekordów i stworzył inne pojazdy próbki przepustowości, takich jak „Charków-L3”, pierwszy w ZSRR „dregster” (klasa samochodów wyścigowych, zacznij od miejsca i konkurencyjnych na krótkich dystansach) i „Charków-L4” (klasa formuła).

„Złoty Wiek” radzieckich samochodów

W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych były „złotym wiekiem” radzieckich samochodów wyścigowych są budowane w fabryce. Doskonałe wyniki wykazały w latach 1976-1978 samochód „BPS-Estonia”, który prowadził V. Barkovskii, jego konstruktora. Związek Radziecki po raz kolejny udowodnił światu swoje możliwości technologiczne. Jednak w rzadkich przypadkach …