Boga wody Mezopotamii. Bogowie starożytnej Mezopotamii

Woda – to życie. Z tym stwierdzeniem trudno się nie zgodzić. Akceptujemy to, bo wiemy, jak ważną rolę odgrywa woda w życiu człowieka. Bez jedzenia ludzie mogą żyć dłużej niż miesiąc, a nie płyn nie będzie żył przez dwadzieścia cztery godziny. Wiedzieliśmy o tym i ludzi starożytnego Bliskiego Wschodu, który jest teraz zwanym Mezopotamii. Mają kult czczenia bogów, którzy w rzeczywistości, jest uosobieniem sił natury. Wśród nich jeden z najbardziej podziwianych był bogiem przestrzeniach wodnych EA. Wielu z nas nie wie, gdzie się Mezopotamii, ale mało kto słyszał o tym, co żyło w tej starożytnej cywilizacji. To zajmie dużo czasu, aby w pełni zrozumieć pytanie, dlaczego mamy ograniczać się tylko do jednej małej części. Opowiedz nam o tym, co stanowi bardzo Boga wody w Mezopotamii, dlaczego ludzie czcili go, co się poświęcili. Najlepiej o tym powie nam starożytnych sumeryjskich mitów.

Kilka słów o wspaniałej starożytnej Mezopotamii

Wygląda jak mapa Mezopotamii, wciąż pamiętam z lekcji historii, która odbyła się w liceum. W różnych okresach, obszar między Tygrysem i Eufratem na Bliskim Wschodzie, znajduje się cztery duże państwa: Akkad Asyrii Sumerze Babilonii. Ta cywilizacja powstała tysiące lat temu, nadal nazywa Mezopotamia. W różnych okresach było duże miasta z unikalną kulturą i zwyczajami. Wśród nich są Babilon, Uruk, Kisz, Akszak, Larsa, Lagasz. Dotarła do nas źródła pisane o wydarzeniach tamtych odległych czasach, zapisanych na glinianych tabliczkach. Archeolodzy i do dziś są kopanie w okolicy i znaleźli dowody na istnienie odległych i starożytnych cywilizacji.

Religia w Mezopotamii

W Mezopotamii długo istniały odrębne państwa-miasta, z których każda miała swój własny system polityczny. We wszystkich takich osiedli istniał kult boga lokalnego patrona. W centrum miasta, aby zbudować świątynię na jego cześć. Całe życie społeczne było wokół świętej domu bóstwa. Mówić o jakiejkolwiek pojedynczej religii ludów starożytnej Mezopotamii nie jest konieczne, ale wraz z pojawieniem się dużych formacjach państwowych na terytorium sytuacja się zmieniła. Mapa starożytnej Mezopotamii, zmieniła się, a wraz z nim przekształcić życie. Jeśli mówimy o religii, można stwierdzić, że w tym przypadku została utworzona przez jednego panteonu bogów, które jednak nie pozostają stabilne.

Po pierwsze, taka edukacja powstał z Sumerów. Ten panteon bogów były pierwsze zamówienie Anu (bóg nieba), Ea (bóg wody) Enlil (bóg powietrza). Po nich następuje szereg drugiego rzędu bogów, byli dwanaście, a następnie podszedł trzydziestu mniejszych bogów. Kapłani Mesopotamia służące do świątyni, opracowaliśmy kompleksowy system porządku światowego. Jego postanowienia znalazły odzwierciedlenie w licznych mitach. Tak aby przetrwała opowieść o niebie jak i na ziemi wydzielonej jako człowiek stworzył boga wody i więcej. W Mezopotamii były unikalne zwyczaje, które następnie miały ogromny wpływ na kulturę światową.

Kultura starożytnej Mezopotamii

Historycy uważają, że Mezopotamia jest jednym z najstarszych ośrodków cywilizacji na Ziemi. W pewnym momencie było około 10% populacji naszej planety. Z nim jest kultura Mezopotamii? Wynalazki, które dostaliśmy od ludzi w tych krajach? To gdzie odbyło się pierwsze w historii systemu pisma ludzkość – klinowe. Mieszkańcy starożytnej Mezopotamii napisał na miękkiej gliny spiczasty trzciny trzyma. Najpierw były liczby, oznaczające słowo, a potem były znaki. kultura Mezopotamii niezwykle bogaty. Wiadomym jest, że, na przykład, Sumerowie już w tym czasie miał pewną wiedzę z zakresu matematyki i astronomii. Byli autorami starożytnego kalendarza, katalogu biblioteki, formularz. Jednym z najbardziej cenny wkład do kultury światowej – sumeryjski epos „Epos o Gilgameszu”. Mieszkańcy starożytnej Mezopotamii pozostawił szereg mitów o życiu bogów i ludzi. Te starożytne legendy mówią nam, jak zastosować siłę natury z punktu widzenia mieszkańców Mezopotamii. Bogowie starożytnej Mezopotamii – uosobienie elementów ziemi i wody, nie podporządkowane człowiekowi.

Ea – bóg wody w Mezopotamii

Jak przedstawiano mieszkańców starożytnej Mezopotamii władcy wód? Ich zdaniem, to był stary człowiek z brodą i rybim ogonem. W ręku była lampa. Szczególnie czczony rybaków przybrzeżnych wysp. Podczas wykopalisk tego bóstwa ołtarzy znaleziono wiele ryb kości. Najwyraźniej więc ludzie próbowali uspokoić Władca morza. Wierzono, że był korzystny dla niego. W sumeryjskiej mitologii wydaje się, że twórcy z ludzi, bogów i świata. Ea – mądry, czasem przebiegły, bardzo miły. Te cechy zostały pozbawione wielu bogów Mezopotamii. Wymień je podano powyżej. są one często, jak, na przykład, bóg powietrza Enlil, byli wrogo nastawieni do ludzi. EA nie tylko stworzył człowieka i całe życie na ziemi, uczył ludzi zasadzić ogrody, do ziarna roślin, lnu, zbieranie ziół leczniczych. Jest on często przedstawiany z sierpem, motyką lub toporem. Wierzono, że tego konkretnego boga opiekuna sumeryjskiego miasta Eridu. Nie było główną świątynią Ea, o nazwie E-Abzu.

Jeśli przypomnimy sobie historię, widzimy, że wiele osób uważa ich bogowie ochraniacze wód słodkich i morskich. Na przykład, starożytnego greckiego boga wody Posejdona, według mitów starożytnych Greków, jednego z trzech głównych bogów olimpijskich, wraz z Zeusa i Hadesa. Ale w przeciwieństwie do Ea, miał gwałtowny charakter, złość i gniew. Bóg wody Sumerów miły dla innych klientów i wybaczający ludzi.

Bogowie starożytnej Mezopotamii

Anu – najwyższy bóg nieba, króluje w niebie i nigdy nie przychodzi na ziemię, jest to jeden z trzech głównych sponsorów starożytnej Mezopotamii, wraz z Enlila i Ea. Ponadto, jest on uważany za symbol najwyższej władzy. Według starożytnego sumeryjskiego mitu bogowie Mezopotamii raz zdecydował się Ana dzielić swoją moc. W odpowiedzi stworzył siedem złych demonów i zesłany do ciemności boga księżyca, z takim skutkiem, że ciało niebieskie, został złapany i wydany jedynie przez interwencję wszechmocnego i dobrego EA.

Adad – bóg grzmotu, piorun i wiatr, reprezentuje siły natury, które mogą zarówno destroy (gradobicie, powodzie i tak dalej), i ożywić (deszcz).

Aszur – arbiter, ojciec Anu – był przedstawiany z łukiem w ręku w centrum tarczy słonecznej promienistej.

Baal – bóg burz, piorunów, błyskawic i deszczu, na naturze życiodajnej. Nigdy nie umiera (susze, miażdżące, głód) i wzrasta (żyzność gleby, kwitnących natura).

Zeroana – bóg czasu i losu. Według starożytnych mitów, jest androgyniczny istotą. To identyfikuje czas nieskończony.

Marduk – syn boga Ea wody. Źródła pisane starożytnej Mezopotamii, poinformował, że udało mu się wyleczyć i wiedział zaklęć. Że Marduk używając swojego dowcipu pokonany Tiamat, który rozpętał wojnę przeciwko ojcu Ea zabił Apsu. Szczególnie czczony babilońskiego Marduka. Wierzono, że chroni miasto. części ciała Boga porównano rośliny i zwierzęta. Mówi się, że jego wnętrzności – lew, kręgosłup – sosna, palce – trzciny, czaszka – srebrne, a nasienie kopulacji – jest złoto. Marduk został poświęcony specjalny urlop – Tsakmuku.

Mitra – bóg przyjaźni i traktatów, obrońca prawdy i sprawiedliwości. Każdego dnia, pobiegł po niebie w rydwanie słońca. Mitra był szczególnie wspierać tych, którzy go honorowane. Dał im zwycięstwo nad swoimi wrogami i mądrości. Zazwyczaj Mitra przedstawiono dzielnego wojownika uzbrojonego palnika i nóż. Malowidła w starożytnych grobowcach ludzi szlachetnych powiedzieć, w jaki sposób Bóg Bull wygrał przyjaźń, zabijając go. były wszystkie ptaki, zwierzęta i rośliny z ciała zwierzęcia.

Sin – bóg powietrza i władcą Księżyca. To bóstwo jest zwykle przedstawiany jako starca z długą brodą, siedzi w łodzi. Każdej nocy w łodzi w kształcie półksiężyca, jedzie gwiaździste niebo. Wierzono, że grzech niszczy mroczne spiski intruzów, rzuca światło księżyca na ich brudne czyny.

Teszub – bóg piorunów. Był czczony w całej Azji Mniejszej. Teszub przedstawiana brodaty kijem w ręku. Jego bohaterowie – siekiery i odgromowej. W krajach starożytnej Mezopotamii, był mit, że mądry i odważny Ea pomógł teszub straszna porażka ogromny potwór ullikummi utworzony dioryt. Bóg rozdzielił wody widział niebo i ziemię, która doprowadziła do osłabienia olbrzyma. W rezultacie, potwór został pokonany.

Utu-Szamasz. W mitologii akadyjskiej – Szamasz, w sumeryjskiej mitologii, to odpowiada Utu. Strażnikiem prawdy i sprawiedliwości, bóg słoneczny. Przedstawiany z promieni nad głową z nożem w kształcie sierpa w ręku. Każdego dnia udał się na niebie, a na zmroku zszedł do podziemia, dając światło martwy.

Elohim – ojciec wszystkich bogów i ludzi, twórca wszechświata. Według mitologii, żył w centrum wszechświata, „źródłem obu oceanach.” Starożytni Sumerowie sobie wyobrazić, że jest to stary człowiek z dużym broda i rodzaju oczy, w długich szatach i rogaty tiara, a czasami w postaci byka.

Enlil – syn Anu – bóg powietrza i wiatru. Myślałam, że krytycy do ludzi, wysyła im zarazę i głód, susze i powodzie, które niszczą wodnych upraw. Został on w porównaniu z ryczący wiatr i dzikie niekontrolowany byka.

Panteon starożytnej Mezopotamii

Wiadomym jest, że istnieje wiele różnych bogów w starożytnej krainie Mezopotamii. Każda z nich ma swój własny „sferę działalności.” Jeśli chodzi o znaczenie, zostały one umieszczone w następującej kolejności:

1. Ea – Boga wody Anum – Najwyższy Pan nieba Enlil – opiekunem powietrza i wiatru.
2. Szamasz – bóg słońca. Był przedstawiany jako starzec z wysokim turbanie.
3. Sin. Bóg księżyca – starzec z długą srebrną brodą, przecina niebo w złotej łodzi w nocy.
4. Nergal – bóg podziemi, wysyła ludzi do śmiertelnych chorób, uwalnia krwawą wojnę.
5. Nabu – bóg mądrości, patronem uczonych w Piśmie i kaligrafów. Według mitologii sumeryjskiej, że jest wnukiem EA.
6. Marduk – syn Ea, patrona miasta Babilonu.
7. Isztar – bogini miłości i płodności, konflikty i wojny. Jest patronką kurtyzan i łatwo dostępne kobiet.
8. Ninurta – bóg wojny, szczęśliwy, patrona hodowli zwierząt i rolnictwa.

Główną świątynią Ea

Jak wcześniej wyglądały Mezopotamii mapę, wiemy ze źródeł historycznych, które sprowadzają się do naszych dni. Glinianych tabliczek znalezionych w wyrobiskach jedne z największych miast sumeryjskich, mogą rzucić światło na odległej przeszłości ludów zamieszkujących ten raz Mezopotamii. Z tych źródeł wiemy, że mieszkańcy miast są często budowane świątynie na cześć swoich bogów. I zrobili to w sposób szczególny. Po pierwsze, zbudować świątynię w mieście stanął specjalny kawałek ziemi. Po drugie, Najświętszego struktura wzniesiony kąty w ścisłej zgodności z róży wiatrów. Sanktuarium prostokątny kształt jest skierowany do kardynała. Świątynia została uznana za mieszkaniem Boga. W starożytnym sumeryjskim mieście Eridu miał budynek, noszący nazwę e-Abzu, co oznaczało „światowe oceany podziemnej wody słodkiej.” To panował EA – Boga najbardziej szanowanych mieszkańców tej wsi. To sanktuarium jest często ofiary. Podczas wykopalisk w mieście, w części, w której nie było świątynią, dużo ości ryb stwierdzono. Poświęcania ryby, mieszkańcy próbowali uspokoić swego patrona Ea, prosząc go o pomoc i wsparcie w biznesie.

Mit o pochodzeniu bogów

Skąd Ea? Skąd innych bogów – Panu nieba, ziemi i podziemia? Sumeryjskie mity, których tworzenie jest obliczany punkt środkowy IV wieku pne, jest opisana w następujący sposób. Świat bogów wyszedł z chaosu. Początkowo, władca podziemnego świeżej wody Apsu i Tiamat patrona oceanach świata połączyły siły, w wyniku czego doszło do pierwszego bóstwo, symbolizujące męskie (LAHMU) i żeńskiej (Lahamu) start. Sumerowie byli stworzeniami w postaci wielkich brzydkich potworów. LAHMU Lahamu a z kolei doprowadziło do bogini ziemi i Bóg Anszar Kiszara Nieba. Istoty te miały ludzką postać. Mieli wiele dzieci i wnuki, a wśród nich Pan Enlil powietrze, niebo właściciel Anu i Ea (Enki) – bóg wody. Mezopotamii szczególnie cenione ostatniego. Po tym wszystkim, to zależy od żyzności ziemi i hodowli zdrowia.

Ale wróćmy do naszej opowieści o pochodzeniu bogów. Wkrótce liczne potomstwo tak zmęczony apsu ich skarg i obelgi, że postanowił zabić ich wszystkich. Tiamat ostrzec swoich dzieci o zbliżającym się zagrożeniu. Bóg Ea wody, słynie sprytu i pomysłowości, stał się zbawcą wszystkich bogów. Czytał nad Apsu zaklęcia, w których dziadkowie zapadł w głęboki sen. Enki następnie związał go łańcuchami i zabity. Na miejscu boga wód Apsu zbudował świątynię. Ożenił boginię Damkiny. W wyniku tego związku, para miała syna Marduka, który później stał się patronem najbogatszych miast Mezopotamii – Babilon.

Mit o stworzeniu człowieka

Starożytny bóg wody Ea w sumeryjskich mitów, uważany nie tylko twórcą innych klientów, ale również ludzie. Oto jak powiedzieć mieszkańcom tego kraju wiele lat temu w Mezopotamii.

Ea między bogami inny specjalny mądrość i przebiegły. Nieraz Pan nieba i ziemi, zwrócił się do niego o pomoc, jako najbardziej wydajne, sprawiedliwe i rozsądne wśród nich. Gdy bogowie Ea narzekali, że nie mają one służbę, nikt by im służyć, nikt złożyć wino. Wise Enki, zważając na prośbę kolegów, wziął miękką glinę fontanny wypełnione słodką wodą i zbudował go w człowieka. Ale okazało się, że zrobił to nie raz, ale tylko z siódmej próbie. Stworzony człowiek był bardzo słaby i neprisposoblen do życia. W porównaniu z bogami, był słaby i bezsilny. Być może to było to samo uczucie słaby i mieszkańcy starożytnej Mezopotamii przed groźnymi i bezlitosnych sił natury. Bogowie Mezopotamii – uosobienie niekontrolowany elementu, który mógłby zniszczyć oba, i daje siłę do życia.

Mit o Potopie

Podobne legendy znajdują się w religiach wielu narodów. Ale dla mieszkańców Mezopotamii, mit o potopie miał szczególne znaczenie. Jeśli Egipcjan powodzi Nilu przynoszące żyzny muł, jest źródłem dobrego samopoczucia i dobrobytu, do powodzi sumeryjskiej rzeki Tygrys i Eufrat były katastrofalne. Woda zalała ich uprawy, tym samym skazując ludzi na śmierć głodową. Ale w jakiej postaci zachowanych starożytnych sumeryjski mit o potopie.

Po bogów, że oni widzą potęgę ludzi, którzy swoją pracą wydobywa chleb, zaczęli się obawiać przyrost mocy ludzi na ziemi. A potem zdecydowaliśmy się Panem nieba i ziemi, aby pozbyć się swoich sług na zawsze. Bogowie zbrodni wybrał powódź, która miała zmyć z powierzchni ziemi ludzi. Ale dobry i mądry Ea postanawia uratować jeden z królów, który później był w stanie kontynuować rasę ludzką. Aby to zrobić, bóg wody objawia tajemnicę zbliżającym przeciwpowodziowej Siparra króla, który z kolei udaje się zbudować dużą skrzynię. woda Bożego planu była sukcesem. Siparra król uciekł, przeżyła powódź w arce zbudowany, a jego potomkowie ostatecznie osiadł na ziemi.

Uczyliśmy się o tym, kto był do starożytnego sumeryjskiego boga wody. W Mezopotamii, gdzie był czczony jako twórca ludzi i wszystkich żywych istot na Ziemi, składający się z niego niesamowite mity, z których większość osiągnął nasze dni.