Oleg Lyashko, MP: życie osobiste, zdjęcia

Polityka przejąć nasze życie, kierujemy najgłośniejsze skandale i przeżywa wstrząsy odbywają się w kraju. Jednak, aby w większym stopniu na to, co się dzieje, dowiadujemy się z ust osób publicznych, którzy są osobami publicznymi. Politycy są pozycjonowania się na różne sposoby: ktoś chętny do swobodnego wyrażania swoich poglądów, podczas gdy inni pozostają w cieniu. Ale to właśnie ci pracownicy, którzy są stale wyróżniających niezwykły czyn, przyciągnęła uwagę całego świata. Że ukraiński zastępca Oleg Lyashko jest wybitnym przedstawicielem radykalnych nurtów, które nigdy nie przestaje zadziwiać publiczność bardzo niezwykłe czyny i wypowiedzi. Zrobić z jego osobowości i aktywności jest bardzo sprzeczne, choć jest to zastępca odważnie wyraża swoje myśli.

Dzieciństwo i młodość

Oleg Lyashko urodził się 3 grudnia 1972 roku w mieście Czernihów. Niestety, polityka dzieciństwa trudno nazwać szczęśliwy: po rozwodzie z ojcem, jego matka (mam nadzieję) nie był w stanie podnieść ich własnego syna. W wieku około dwóch, Oleg poszedł do szkoły z internatem, instytucje te musiały zmienić całe trzy: Yablunovskii, Komorowski i Borzyansky (z którego „Absolwent”).

Zaraz po szkole rozpoczął naukę w szkole zawodowej, gdzie opanował kierowcę ciągnika specjalność. Brak funduszy osobistych zmuszony szukać pracy przyszłego pasterza głośników. Na początku lat 90. przeniósł się żyć w Kijowie. W 1998 roku ukończył Państwowy Uniwersytet Pedagogiczny Charkowie. Gregory patelnie, opanowali specjalność prawnika. Zauważ, że Oleg już w późnych latach 80-tych zainteresowałem się dziennikarstwa, to ta aktywność i wpływ na całe jego życie. Sam poseł stwierdził, że to „szkoła” nauczył go do konfrontacji z trudnościami i wytrzymać presji.

Życie osobiste ambitny „samotnik”

Co dziwne, ale polityka nieskrępowany i bezpośrednie zawsze ukryte przed opinią publiczną szczegóły jego życia osobistego. On nigdy nie powiedział jeden z rodziców lub bliskich. Dlatego publikacja jego ulubieńcem stał się prawdziwą sensacją dla dziennikarzy! Okazuje się, że słynny kawaler od ponad 10 lat w małżeństwie cywilnym zadowolony. Z jego wybrany Rosita Sayranen Lyashko spełnione bardzo osobliwe – udało mu się z nią kłócić, krzycząc i czyniąc sarkastyczne uwagi. Ale, jak się okazało, on zabiegał jako polityk, zaprosił dziewczynę na przejażdżkę na koniu. Rosita jednak nie docenić ekstrawagancki Olega i wydał dziwny telefon.

Ale miłość nie zrezygnował, znalazła dziewczynę i wydawały powieść. oni są teraz wspólnie wychowuje 11-letnią córkę Vladislav. żona cywilnego mówi, że Oleg – bardzo opiekuńczy ojciec, doskonała gratka dla swojej córki i stara się dać jej każdą wolną chwilę. MP ma raczej gniewliwą temperament, co prowadzi do częstych sporów w rodzinie. Jednak Rosita uważa, że konieczne jest podjęcie jej mąż tak jest. Czasami są one pozostawiając na chwilę, aż pasja zanikać, ale nadal ma silne uczucie.

Jasne przewodnictwo, pasja do zawodu, nawet temperament i charakter choleryczny – To jest taki Oleg Lyashko. Biografia, rodzina tego niezwykłego człowieka pozostaje pod „kluczem”, najwyraźniej dlatego politycy starają się chronić przed zakłóceniami publicznej w życiu prywatnym.

dziennikarz Kariera

Oleg Lyashko, zastępca Rady Najwyższej Ukrainy, dziennikarz rozpoczął swoją karierę w latach 80-tych. Pisał dla lokalnej gazety regionalnej „komunistycznej pracy”, gdzie został zauważony i doceniony korespondent radia A. Turkenin. To on przedstawił „start w życiu,” Przyszłość polityki. Z jego rekomendacji Lyashko rozpoczął szkolenie na temat "Radio Liberty" (1990). I od 1990 do 1992 roku pracował jako korespondent Oleg gazety „Młody Gwardii” w stolicy Ukrainy.

Od 1992 do 1995 był redaktorem gazety „Wiadomości Biznes”, który należał do Ministerstwa Współpracy Gospodarczej z Zagranicą. Drabina sławy mówca wzrosła bardzo szybko i już od roku 1995 do 1996 był redaktorem naczelnym aplikacji „Polityka” ( „Prawda w Ukrainie”). Prawie 6 lat jako odpowiedzialnego redaktora „Freedom”. Sam zawsze bardzo wysoko ze swoich osiągnięć w dziedzinie dziennikarstwa Oleg Lyashko. Twierdził, że był on w stanie wytrzymać najsilniejszy nacisk zarówno rządu i interesariuszy „moc” ludzi. Jednak nigdy nie bał się bronić swojego punktu widzenia i zgłosić się na prawdziwych wydarzeniach.

polityka

Po ukończeniu studiów na Wydziale Prawa (1998) Ljashko pierwszy pobiegł do Rady Najwyższej Czernihowskim numer części 209, ale nagle wycofał swoją kandydaturę z wyborów „wyścigu”. Już w 2002 roku, próbował dostać się do ustawodawcy w Metropolitan numerem kierunkowym 217, ale otrzymał tylko trzecie miejsce. W trzeciej próbie w 2006 roku został wybrany do Rady Najwyższej z listy BJuT (numer 26). Uważa się, że Lyashko był w grupie posłów ze złożeniem Alexander Turchinov (w tym momencie, pełniący obowiązki prezydenta Ukrainy), ale Tymoszenko była przeciwko tej „wlew”.

W 2007 roku, stan wziął przedterminowych wyborów parlamentarnych, w których polityk które otrzymał mandat zastępca Bloku Julii Tymoszenko. Oleg Lyashko, zdjęcia, które można zobaczyć w artykule opublikowanym w 2010 roku został wyrzucony z frakcji BJuT. Według oficjalnych raportów, powodem tego wydarzenia była współpraca z koalicji deputowanych większości.

Partia Radykalna – krok milowy życia

W 2010 roku ukraiński radykalna-Demokratyczna Partia została założona w mieście Mykolayiv. W momencie jej powstania kierowanego przez V. Telipko, a teraz 8 sierpnia 2011 niefrakcjonowaną zastępca O. Lyashko został wybrany liderem. Następnie Unia otrzymała nową nazwę – Partia Radykalna, Oleg Lyashko. W 2012 roku, członek „go” na wyborze numer 208 większościowego dzielnicy. Warto zauważyć, że wyniki wyborów parlamentarnych w 2012 roku partia zdobyła poparcie całej 1,08% wyborców, a próg 5% został pokonany dopiero w domu posła w regionie Czernihów (prawie 11%). Ale w Radzie Najwyższej o zwołaniu VII radykalnej reprezentowany tylko przez jej lidera. W marcu 2014 został mianowany O. Lyashko przez jego partię być kandydatem na prezydenta Ukrainy w wyborach w maju 2014 roku

Abstracts rodnik Association

Partia Oleg Lyashko pozycjonuje się jako związek patriotów, którzy wymagają zasadniczej zmiany polityki w kierunku wszechstronnego rozwoju Ukrainy. „Jest to radykalne podejście zapewnia szybkie rezultaty oraz nowe podejście w walce z korupcją oraz w poprawie sieci bezpieczeństwa socjalnego w społeczeństwie jako całości” – powiedział O. Lyashko. Główne tezy partii:

1. Wzmocnienie odpowiedzialności karnej za nadużycia władzy i łapówkarstwa.
2. Moc tylko młodzi i utalentowani patrioci kraju.
3. Odwołanie deputowanych wszystkich szczebli.
4. Polityka społeczna: nowe miejsca pracy, wsparcie dla wrażliwych ludzi.
5. Zmniejszenie wynagrodzenia posłów, likwidacja „nieuczciwych korzyści”, zniesienie lecie stanu domów, mieszkań, samochodów.
6. Partia proponuje: zmniejszenie liczby posłów do 200, a do przeprowadzenia lustracji, aby całkowicie zmienić personelu organów ścigania.
7. O. Lyashko zapowiada ożywienia rolnictwa, aby znacznie zmniejszyć podatki i „tańsze” kredyty, zniesienie procedur licencyjnych.
8. Ochrona rodziny – strona oferuje prirovnyat rodziny z 2 dzieci do dużego kategorii (pozwoli im wspierać finansowo).
9. Bezpłatnej edukacji, reforma ukraińskiego systemu opieki zdrowotnej, odpowiedniego finansowania dla instytucji profilu medycznego.

lider hobby

Przed polityka kariery Oleg był zapalonym hazardzistą i hazard człowiek. On osobiście ogłosił swoją przynależność do automatów. Ale powiedział, że zawód ten jest od dawna gotowy. MP zadowolony, że udało mu się w czasie do „stop”. Teraz on entuzjastycznie zaangażowany w zbieranie starych monet z różnych krajów, zbierać różne modele okularów i lubi pieścić się z wyszukanych i kosztownych więzi.

Posłowie

Oleg Lyashko – zaskakujący, a nawet skandaliczne osoba. Mimo to, jego poglądy są obsługiwane przez wielu wyborców: nie boi się wyrażać swoje opinie otwarcie i aktywnie uczestniczyć w działaniach politycznych i społecznych. Jego położenie: blisko ludzi, że on próbuje zbadać i podkreślenie problemu najsłabszych grup społecznych, udział w rajdach i protesty. Jednocześnie otwarcie krytykował polityków, którzy lobbują w przepisach Parlamentu ograniczenie praw i wolności obywateli Ukrainy.