Miecz rzymski "Gladius": historia i opis broni

Historia zdaje sobie sprawę z wysokiego poziomu wyszkolenia, perfekcji logistyki i taktyki legionistów Imperium Rzymskiego. Niewielką wagą do osiągnięcia sukcesu wielu kampanii wojskowych starożytnego Rzymu była jakość sprzętu jego armii. Jednym z najczęstszych rodzajów broni w owym czasie, obsadzonym personelem, był rzymski miecz.

Technologia produkcji

Miecz rzymski, w porównaniu z podobną celtycką, uważa się za bardziej trwały. Podczas kucia obserwowano wszystkie zasady kowalskie: stal kompozytową homogenizowano za pomocą wielowarstwowego wykrawania i utwardzania. Kowali używali także procedury urlopowej.

Materiały

Starożytni mistrzowie, zaangażowani w produkcję różnych broni przebijających, mieli jasną wizję jakościowego mieczu rzymskiego. Ich zdaniem ten rodzaj broni musi mieć miękki rdzeń i być jak najtrudniejszym od zewnątrz. W tym celu kowale Imperium rzymskiego używały stali kompozytowej: składały się z miękkich i twardych odmian. Skrupulatnie zbierając różne listwy stalowe i przemieniali je miękkością i twardością, rzemieślnicy ostatecznie stworzyli bardzo wysokiej jakości miecz rzymski. Poniższe zdjęcie przedstawia proces wytwarzania starożytnej broni w naszych czasach.

Jakie były braki w produkcji obraźliwych broni?

W kowalskim imperium rzymskim nie było systematyczności. To dlatego, że mistrzowie nie posiadali niezbędnej wiedzy i byli prowadzeni głównie przez obserwacje empiryczne. Proces kucia na początku naszej ery nie obejmował elementów inżynierii.

Mimo to, mimo dużej liczby odrzuconych przedmiotów, kowale starożytnego Rzymu wykonały bardzo wysokie wzory mieczów. Po upadku imperium technologia użyta do stworzenia miecza rzymskiego została pożyczona przez inne narody i używana przez długi czas.

"Gladius": historia

"Gladius" to znany piechotniczy miecz cesarza Tyberiusza. Żeby żołnierze miecza Imperium Rzymskiego stali się III. BC. E.

Czasami nazywany jest też "Gladius z Moguncji" (miasto w Niemczech, miejsce narodzin tej broni).

Wnioski o tym, co wygląda jak rzymski miecz, pozwalały wykonywać prace archeologiczne, prowadzone w tej dziedzinie.

W XIX w. Kolejka została położona na terenie Moguncji. Podczas prac stwierdzono, że szyny zostały położone na terenie ukrytym w krainie starożytnych rzymskich baz wojskowych. Podczas wykopalisk znaleziono zardzewiały miecz w drogich pochwy.

Charakterystyka

Zapoznaj się z głównymi cechami tej broni:

• Długość ostrza wynosi 57,5 cm;
• Szerokość – 7 cm;
• Grubość – 40 mm;
• Rozmiar miecza wynosi 70 cm;
• Waga – 8 kg.

Jak wygląda miecz rzymski?

Poniższe zdjęcie przedstawia cechy zewnętrznego stylu obraźliwej broni.

Ten produkt jest wyposażony w ostrze o podwójnej krawędzi i wzmocniony usztywnieniem. Bliżej punktu jest stopniowe zwężenie ostrza. Uchwyt ma żebra i zawiera specjalne nacięcia pod palcami, co zapewnia wygodne i niezawodne trzymanie broni podczas walki. Masywna, w kształcie kuli, głowica, umieszczona na rączce, jest używana przez wojownika jako podpora, gdy wyciąga ostrze z ciała przeciwnika.

Półsferyczny spłaszczony z boków osłony zapobiega przesuwaniu się dłoni podczas nakładania pociągnięć. Miecz "Gladius" jest skoncentrowany w taki sposób, aby cały ciężar znajdował się w pobliżu uchwytu. Umożliwiło to legionistom łatwe zarządzanie tym podczas ogrodzenia. "Gladius" – bardzo skuteczna broń podczas dźgania i zgniatania strajków.

Co jest osłonięte?

Historycy sugerują, że "Gladius" jest mieczem. Właściciel tej broni jest jednym z dowódców legionistów, a nie sam Tyberiusz. Ale nazwa produktu była za nią pochowana, ze względu na pochwa, przedstawiająca założyciela Rzymu siedzącego na tronie – cesarz Octavianus Augustus i Tyberiusz odziewali zbroję. Oprócz władców Cesarstwa Rzymskiego, osłona przedstawia boga wojennego Marsa i bogini zwycięstwa Victoria, która w mitologii greckiej miała imię Nick. W środku osłony, w formie ornamentu, była okrągła tablica z portretem Tyberiusza. Pod nim jest umiejętnie wykonany kajdanki w formie wieńca laurowego.

Jak były miecze używane w Imperium Rzymskim?

Za noszenie mieczów pochwę wyposażono w specjalne pierścienie, które były przymocowane do pięknych kucia kawałków w postaci gałęzi laurowych imitujących wieńce. Na prawo przywiązano rzymskie miecze z legionistów, podczas gdy elitarne i wojskowe dowódcy znajdowali się po lewej stronie.

Od 1866 r. Rzymski miecz "Gladius" jest przechowywany w British Museum.