Biografia Zinoviya Gerdta: świetny aktor i utalentowany brzuchom

Zagrał Admirała Booma w filmie o niezwykłej nuni i poecie Orevoir w filmie The Donkey's Skin, prawnika złodziei w kodzie i członkiem klubu kawalerzysty w moim słodkim ukochanym detektywie, nauczycielu chemii Karl Sigismundovich w "Rysunku i monsieur Tardivo" Słomiany kapelusz.

I nie możemy nie wspomnieć o jednej z najlepszych ról wielkiego aktora – Michaiła Mikhailowicza Bomze w "Miejscu spotkania nie da się zmienić". Grał w starszym samotnym mężczyźnie mieszkającym w mieszkalnym mieszkaniu sąsiada Sharapowa. W ostatniej wojnie zakończył się jego jedyny syn, dumę, nadzieję i wsparcie. Jego żona umarła i nie odzyskała z żalu. A teraz ma ciche wieczory we wspólnej kuchni i rozmowach ze swoim młodym sąsiadem, oficerem Wołyńą Sharapow.

Tak, chodzi o niego, o jednego z najlepszych i najbardziej utalentowanych aktorów sowieckiego kina. Biografię Zinowa Gerdta (mianowicie ten człowiek zostanie omówiony) wielokrotnie czytane przez wielbicieli jego talentu.

Młodzież Zyamy

Zinoviy Efimovich Gerdt (Khrapinovich) urodził się w Sebeż (region pskov) 21 września 1916 roku. Po urodzeniu otrzymał imię Zalman Afroimovich Khrapinovich, ale w rodzinie ludzie bliscy mu miłością nazwali go Zyama. Jego ojciec – Afroim Jakowlewicz Chrapinowicz – najpierw pracował jako urzędnik w sklepie z tkaninami, a trochę później – jako handlowy sprzedawca. Mama przyszłego aktora – Rakhil Isaakovna – była zwykłą gospodynią domową. W rodzinie oprócz Zinovy były jeszcze dwie dziewczynki – Bertha i Fira – i najstarszy chłopiec – Boris.

W swoim rodzinnym mieście studiował w żydowskiej szkole, w dzieciństwie Zyama doskonale znał jidysz. Biografia Zinoviya Gerdta interesujący fakt: podczas studiów w szkole jeden z nauczycieli literatury wprowadził chłopca do poezji. I odtąd przez wiele, wiele lat, to ona stała się najważniejszym i ważnym hobby całego życia wielkiego sowieckiego aktora.

TRAM

Kiedy miał piętnaście lat, Zinovy Yefimovich ukończył Moskiewską Fabrykę Elektryczną o nazwisku Kuibyshev. Pracuje w Metrostroy jako elektryczny ślusarz. A tu w klubie fabrycznym zorganizowano TRAM (teatr młodzieżowy). Gerdt Zinovy Yefimovich raz przeczytał reklamę, w której wszyscy zostali zaproszeni do teatru. Postanowił spróbować swojej ręki. I miał rację. Jest to pierwsza ważna decyzja w jego życiu, która zmieniła jego życie raz na zawsze. Zaczął grać w poważnych występach, stopniowo przyzwyczajając się do sceny.

Nieco później biografia Zinowa Gerdta uległa pewnym zmianom: w 1937 r. Wziął aktor w teatrze lalek w Moskiewskim Domu Pionierów. I już tutaj nadal działa.

Wojna

To było trudne lato w 1941 roku. Rozpoczęła się straszna wojna dla całego narodu radzieckiego. Zinovy Efimovich postanowił wyjechać na front jako wolontariusz. Bardzo szybko otrzymał następny stopień. Gerdt Zinovy Efimowicz nigdy nie wspomniał, że jest artystą. W zimie 1943 roku podczas jednego z bitew został poważnie ranny w nogę. Pielęgniarka uratowała go od śmierci. Aktor był leczony w Szpitalu Botnickim przez ponad rok, dziesięć razy działało na niego, ale jego noga nie mogła się wyleczyć. Kobietą, która uratowała go od amputacji kończyn, był szef chirurgii Xenia Vincentini. Postanowiła spróbować ponownie, co okazało się bardzo udane. Kości stopniowo rosły. Utrzymano nogę, ale teraz jest krótszy niż zdrowy o osiem centymetrów, z powodu którego Zinoviy Gerdt, którego filmy są kochani przez widzów telewizyjnych, pozostawał nieruchomy przez resztę życia.

Teatr lalek w życiu aktora

Podczas pobytu w szpitalu widział w teatrze lalek przybyłych do rannych żołnierzy. Gerdt był pod wrażeniem tego, co widział, a później, kiedy pojechał do Moskwy, po zwycięstwie, posłał stóp do teatru lalek pod kierownictwem Obraztsova. Teraz był w trupie i pracował tam do 1982 roku, prawie czterdzieści lat. Cała jego praca w teatrze była kochana przez publiczność i rozpoznawalna.

Wielu bohaterów mówiło głosem, a najbardziej znanym z nich był artysta z "Koncertu Nadzwyczajnego". Doskonale opanował kompleksową sztukę onomatopei, a podczas wycieczek po różnych krajach tak mistrzowsko grał rolę artystów rozrywkowych w językach lokalnych, a nawet dialektach, że wszyscy widzowie byli przekonani, że zna język. Niezależnie od tego, czy pracował w teatrze – Aladdin czy Stary Diabeł, Adam czy herold – brzuchomówce, był niesamowity.

Droga do kinematografii

Pod koniec lat sześćdziesiątych Gerdt został zaproszony do kina na dwie epizodyczne role. Ale dzięki temu, że reżyserowie odkryli w nim ogromny potencjał, grał dwa diametralnie przeciwne postacie – skromny Kukuszkin i marnotrawny Panikowski.

W każdym z obrazów grał aktor przyniósł własne znaczenie, które może różnić się od tego, co się poczęło. Bardzo wyraźnie przedstawiał charakter bohaterów. Uzyskano to nie tylko dzięki wyjątkowej zdolności, ale również do wysokiego intelektu.

W filmie Gerdt zagrał ponad sto ról, co zdumiało ich wszechstronnością. Dyrektorzy, którzy go czcili, specjalnie dla niego przygotowali co najmniej mały odcinek. I wiedział, jak uszlachetniać każdą z jego ról.

Biografia Zinovia Gerdta jest pełen wspaniałych ról, w których grał nie tylko bohater, ale też żył.

Jego rodzina

Tatyana Pravdina – żona Zinowa Gerdta – nie miała kontaktu z artystycznym środowiskiem. Pracowała jako tłumaczka z języka arabskiego. Kiedy zaoferowano mu pracę podczas zwiedzania Teatru Obraztsov w Egipcie, Syrii i Libanu. Tam spotkali się z Gerdtem. Kiedy Tatiana została wprowadzona do przyszłego małżonka, jego pierwszym pytaniem było to, czy miała dzieci. Bardzo szybko jej dwulatka Catherine została dla Gerdta najbardziej drogą osobą na świecie. A później ich siostra Maria urodziła się. Ich małżeństwo odbyło się zaraz po zakończeniu trasy. Żyli 36 szczęśliwymi latami …