Kreatywność i krótka biografia Zamyatina Evgeniya

Jewgienij Iwanowicz Zamyatin (1884-1937), rosyjski pisarz. Urodził się 20 stycznia 1884 w regionie Lipieck. Jego ojciec był bojar i miał ogromny wpływ na jego syna. Jednocześnie był kapłanem i uczy się w szkołach. Matka Maria A. została utworzona i bardzo inteligentna kobieta. Podziwiała klasyczne dzieła literatury, lubił grać na pianinie. Jewgienij Zamiatin przyjęła wiele możliwości macierzyństwa i poszedł w jej ślady. On też myślał i był zainteresowany w tych samych rzeczy jak jego matka. Relacje z ojcem nie było gorzej. Rozumieli się nawzajem doskonale i Zamyatin zawsze słuchał rad ojca.

Zamyatin biografia wskazuje, że pisarz przez całe życie rozplanowane, że byli dumni ze swoich rodziców. Chciał przekazać ludziom jego myśli, podobnie jak jego prac czytać i zastanawiał się nad nimi.

Dzieciństwo i młodość Jewgienij Zamiatin

Początkowo Zamyatin Lebedyansky weszła na salę gimnastyczną w szkole, podczas gdy jego ojciec nauczył. Następnie 9-letni pisarz został wysłany do szkoły w Woroneżu, z powodzeniem ukończył ze złotym medalem w 1902 roku. Po treningu w liceum wyjechał na studia w Instytucie Politechnicznym w Wydziale Budownictwa Okrętowego. Wraz ze szkolenia w instytucie, był zaangażowany w rajdach propagandowych. Instytucja mieściła się w Petersburgu, ale w praktyce letni pisarz zaczął podróżować do innych miast. Po powrocie Zamyatin mówił poparcia bolszewików i aktywnie przyczyniły się do lewego ruchu. W tym roku został aresztowany i był kilka miesięcy jego życia był w izolatce. Podczas tego ciężkiego czasu uczył się języka obcego (angielski) i próbował pisać wiersze. W Zamiatina miał dużo wolnego czasu i postanowił go używać mądrze. 2 miesiące później został wysłany do Lebedyan, ale Eugene potajemnie wrócił do Petersburga. Po którym został ponownie odesłany. W 1911 roku ukończył studia w Instytucie Zamiatina. Krótka biografia i jego historia życia zasługują wiedzieć o niej potomkom.

Pierwsza historia autora

Sama biografia Zamyatin jest bardzo bogaty. Każdy okres w jego życiu przyniósł mu coś nowego. U szczytu chwały ukazał Zamiatina, gdy w „Przymierza” opublikował swoją powieść „County”. W tej historii pisał o prostym, rutynowym życiu rozgoryczony i urażony całego świata Anfima Baryby. Grafika stworzona poruszenie wśród czytelników.

Zamyatin myślał, że styl jego prac jest bardzo blisko do neorealizmu, ale mimo to, wciąż odwrócił swoją pracę w groteskowym surrealizmu. Dwa lata później, Zamyatin został wezwany do sali dla jego antywojennej powieści „In the middle of nowhere”. Po tym incydencie, magazyn, który ukazał się na jego fenomenalnego dzieła „County”, został skonfiskowany. Znany krytyk Voronsky wyraził opinię, że w istocie ta historia była rodzajem kpiny politycznej, opisujących wydarzenia, które miały miejsce po 1914 roku.

Osiągnięcia Jewgienij Zamiatin

wysokościach akcji i upadki są biografia autora od niego. Jewgienij Zamiatin był doświadczony inżynier morskich. Jeździł ciągle podróżował do Rosji zgodnie z planem serwisowym. powieść „Północ” został napisany w 1915 roku, w którym opisał wszystkie emocje pozostały z podróży do Solovki. Już w 1916 roku Zamyatin zaangażowany w budowę rosyjskich lodołamaczy w Anglii. Byli Werfen lodołamaczy Newcastle, Glasgow i Sunderland. Wyreżyserował cały proces budowy w Londynie. Jego wspomnienia z tego okresu jego życia autor stwierdził w historii „Wyspiarze” i „rybakiem ludzi”. Anglia stała się nowym impulsem dla autora przemyśleć swoje idee i postawy. Podróż jest silne odzwierciedlenie w dziele pisarza, jego pracy i życia w ogóle.

Zamyatin miał wielki szacunek dla ludzi, którzy wnieśli swój wkład w rozwój nowoczesnego społeczeństwa, ale to nie przeszkodziło mu zwrócić uwagę na niedostatki budowy zachodniego społeczeństwa. W 1917 roku przybył do Piotrogrodu Zamiatina. Biografia stwierdza, że stał się jednym z najbardziej popularnych w tym czasie rosyjskich autorów literatury. Czytelnicy doceniają jego prace, krytycy mówili dobrze o nich.

Bardzo bliski związek z grupy literackiej „Serapion Brothers” miał Zamiatina. Krótka biografia autora opisuje to, co zaczął trzymać wykłady w Instytucie Politechnicznym, mówił o nowości literatury rosyjskiej w Instytucie. Hercen i zaangażowana w rozwój młodych ludzi w wielu innych uniwersytetach. Pomimo faktu, że pracował ze studentami, Zamyatin nie wierzy, że jest w stanie zrealizować jakieś przedsięwzięcie na dużą skalę, nie widzi twórczego potencjału jednostki. Ponieważ wszystko wokół niego wydawało Zamyatin sensu, ludzie nie są już dla niego, aby być człowiekiem.

W opowieściach „Matka” i „The Cave”, autor wyraził opinię na temat komunizmu. Ten pomysł na nią był równy ewolucyjnym etapie rozwoju człowieka, ruch człowieka jaskiniowego do Istoty Najwyższej. Uważa tak Zamyatin. Biografia również potwierdza to jego wiara.

Podstawową ideą Proletkult utopii w oczach Zamiatina

Jewgienij Zamiatin uważał, że trzeba było wytłumaczyć ludziom, że całkowita zmiana we współczesnym świecie opiera się na zniszczenie moralnych cech człowieka. Na tle takiej opinii wydanej w Ameryce, powieści „My” w 1920 roku, Zamiatina. Biografia i pracy spowodował zainteresowanie Zachodu. Ze względu na fakt, że praca została napisana w języku rosyjskim, pisarz wysłał go do firmy Berlin knigopechati Grzhebina jego pełne tłumaczenie na język angielski. Powieść została pomyślnie przeniesiony, po czym został wydany w Nowym Jorku. Chociaż powieść nie została opublikowana w Związku Radzieckim, ale krytycy zareagowali na nią bardzo mocno.

20s

W biografii 20s Zamyatin cechował się z wydaniem nowych produktów. On ciężko pracował przez cały czas. Napisał kilka sztuk. „Towarzystwo Honorowy dzwonników”, „Attila”, „Flea” Prace te nie zostały również docenione, ponieważ jego ideologia życia w Związku Radzieckim nie zrozumieć jeden z krytyków.

list Stalina

W 1931 Zamyatin sobie sprawę, że Związek Radziecki nie ma nic więcej do zrobienia, i udał się przekazać swój list do Stalina. List do czynienia z możliwości wyjazdu za granicę. On argumentował pisarz jest fakt, że najgorsza kara, która może być tylko dla autora – zakaz zrobić. Jest to dość długi czas myśleć o jego przejściu. Pomimo wszystkich kontrowersji, kochał ojczyznę i pod prysznicem był patriotą. Tak, stworzył historię „Rosja”, która ukazała się w 1923 roku. To był jasny dowód miłości do ojczyzny i wyjaśnienie punktu widzenia wielkiego człowieka, Jewgienij Zamiatina. Biografia krótko poinformował, że w 1932 roku, autor z pomocą Gorkiego jeszcze udało mi się pójść na żywo we Francji.

Życie w Paryżu

Kiedy Zamyatin przybył do Paryża, mieszkał tam z jego sowieckiego obywatelstwa. Wdał się w propagandzie rosyjskiej literatury, kina i teatru za granicą. Głównym historia napisana przez Zamiatina za granicą – „Bicz Boży”. Było to ostatnie dzieło twórcy. Pisał go w Paryżu w 1938 roku. Zamyatin było bardzo trudne, aby dostosować się do życia w innym kraju, pisarz mocno tęskni, a wszystkie jego myśli koncentrowały się na rzeczach zewnętrznych, zamiast kreatywności. Wszystkie historie napisane przez niego, próbował dać po rosyjsku, bo w zasadzie nie chciał publikować niczego za granicą. To nie było absolutnie jego ścieżka. Uważnie obserwował, co dzieje się równolegle w Rosji. Dopiero wiele lat później w jego ojczyźnie zaczęto traktować go inaczej. Ludzie zdali sobie sprawę, że stracił część autora.

Ostatnie lata życia Jewgienija Zamiatina

Biografia Zamyatin jest bardzo skomplikowane i nieprzewidywalne. Nikt nie wiedział, że w końcu wszystko zmieni się na pisarza tamtędy. W maju 1934, Zamyatin wziął Związku Pisarzy, jednak już się dzieje w jego nieobecności. A w 1935 roku, był aktywnie zaangażowany w prace antyfaszystowskiego Kongresu Ochrony Kultury wraz z radzieckim delegatów.

Śmierć Evgeniya Ivanovicha Zamyatina

Zmarł autor 10 marca 1937. Został pochowany na przedmieściach Paryża, na cmentarzu przy Thiais. Po długich ciężkich latach przyszedł spóźnione uznanie kiedy umarł Zamiatina Evgeniy Iwanowicz. Jego biografia dowodzi, że dopiero po śmierci wielkiego pisarza, jego praca naprawdę doceniane. byłby bardzo dumny, że jego wysiłki były daremne, a prace pisemne są wliczone w historii świata i literatury krajowej. W końcu stał się znany. Niestety, autor nie dożył dnia, kiedy publiczność mogła przyjąć i zrozumieć jego skomplikowane prace.