Gałęzie gospodarki światowej: praktyka Balanced Scorecard w globalnej branży turystycznej

Od początku lat 90-tych. XX wieku, pojęcie gałęzi światowej gospodarki, takich jak turystyka, przewiduje jego zrównoważonego rozwoju. I dziś jest jednym z najbardziej pilnych dla naukowców i praktyków w dziedzinie turystyki. Paradygmat zrównoważonego rozwoju, jako charakterystyka sektora gospodarki światowej, wymaga przejścia od modelu konsumenta, w pełni sprostać stale rosnącym potrzebom turystów do zrównoważonego rozwoju turystyki, która uwzględnia interesy i turystów i przyszłych pokoleń, jak również ekosystem dysponuje zwłaszcza rozwoju społeczno-gospodarczego i kulturowego społeczności lokalnych. Dzięki swojej długiej i skomplikowanej orientacji, koncepcja okazała się dość trudna praktyczna realizacja. Światowa Organizacja turystyki (WTO) zaproponowała zastosowanie takiej charakterystyce plan sektorów światowej gospodarki – turystyki, który to zestaw kluczowych wskaźników jego zrównoważonego rozwoju, w tym ochrony środowiska, jednostki gospodarczej, społecznej i planowania. Od tych systemów są przedmiotem badań i praktycznego stosowania coraz większej liczby poszczególnych celów turystycznych, całych krajów i regionów.

Kiedy Kanada była jednym z pierwszych krajów, opublikował swój własny krajowy system do analizy wskaźników gospodarki światowej i turystycznych, wydarzenie to zostało entuzjastycznie przyjęte przez społeczność turystycznej, zarówno w Kanadzie, jak iw innych krajach. Wprowadzenie takiego systemu wskaźników turystyki obsługujących kompleksowo ocenić wpływ turystyki na życiu społecznym i kulturalnym kraju. Korzystanie z systemu krajowych wskaźników turystycznych w Kanadzie pozwala nam rozwiązać trzy główne problemy:

1) ocena obecnego stanu turystyki jako sektora gospodarki światowej w Kanadzie;

2) analizę głównych trendów w branży turystycznej w Kanadzie;

3) Wspieranie rozwoju strategii na rzecz zrównoważonego rozwoju przemysłu i podejmować decyzje strategiczne.

Innym przykładem skutecznej realizacji na szczeblu krajowym zrównoważonych wskaźników turystycznych jest Tasmania. Wprowadzenie dziesięcioletniego planu strategicznego dla rozwoju turystyki jako sektora gospodarki światowej na podstawie tego systemu pozwoliło na krótki okres czasu każdego roku w celu zwiększenia turystyki o 25% liczby turystów o 44%, a przychody z turystyki o 66%.

Jak pokazuje doświadczenie międzynarodowe, rozwój turystyki – kompleks wyzwaniem długoterminowym, który wymaga zaangażowania różnych czynników zmian na wszystkich poziomach systemu zarządzania w branży turystycznej: od przedsiębiorstw turystycznych do międzynarodowych turystycznych skojarzeń. Korzystanie z Balanced Scorecard pozwala skupić wysiłki wszystkich zainteresowanych stron w celu osiągnięcia celów strategicznych, zaspokojenie interesów turystów, społeczności lokalne, przemysł turystyczny i państwa. Przystąpienie do WTO otwiera dodatkowe możliwości dla poprawy własnego rozwoju zarządzania w przemyśle turystycznym i zapisów statystycznych, które powinny być oparte na najlepszych międzynarodowych praktyk w zakresie rozwoju systemów zrównoważonych wskaźników turystycznych.

Szczególne miejsce w tej strategii raelizatsii należy do stosunkowo nowym trendem w rozwoju branży – agroturystyka. Pojęcie „agroturystyki” jest dość młody i jest związana z wypoczynkiem na wsi, ze znajomością lokalnego sposobu życia, których przesłanką jest szacunek dla natury. Tak, to może być wydzielony jako podgatunek ekoturystyki, jako podstawę dla organizacji zasadami zrównoważonego rozwoju. Obecnie głównym zasobem gospodarstw agroturystycznych są z ich okolic. Należy wziąć pod uwagę fakt, że do tej kategorii osób zatrudnionych w rolnictwie, ten rodzaj dochodu jest alternatywą.

Trudno nie zauważyć, tak ważnego aspektu jak ceny. Obecnie małe zaangażowanie firm turystycznych w tworzeniu produktu agroturystyki, wskazuje, że stworzenie produktu turystycznego, a tym samym ustalenie ceny za nim udział właściciele majątków. I, jak pokazuje praktyka, cena nie zawsze odpowiada poziomowi oferowanych usług, co z kolei jest jednym z czynników ograniczających rozwój. Konieczne jest, aby aktywnie angażować biura podróży w celu utworzenia AGROTUR usług.

Po pierwsze, biuro podróży ma wystarczających informacji i technologii realizacji produktów turystycznych w tym segmencie rynku – tego medium reklamowym i zbadane usług rynkowych. Z drugiej strony, rozszerzenie pakietu zwiększy czas trwania podróży. To z kolei będzie miało pozytywny wpływ na zysk z właścicieli majątków. Dywersyfikacja produktu turystycznego, wzrośnie popyt i rozszerzenie jego komponentów wysokiej jakości, poprzez zaangażowanie różnych grup konsumentów.