Czym jest fuzja jądrowa?

Reakcja termojądrowa – reakcji jądrowej pomiędzy światłem jąder płynących w bardzo wysokiej temperaturze (powyżej 108 K). W ten sposób duża ilość energii w postaci wysokiej energii i neutronów – wskaźnik fotonów światła cząstek.

Wysokie temperatury, a tym samym dużych energii, które zderzają się zarodki potrzebne do pokonania bariery elektrostatycznego. Bariera ta jest spowodowana wzajemnego odpychania jąder (w postaci cząstek, takich jak naładowany). W przeciwnym razie nie byliby w stanie zbliżyć się na odległość wystarczającą do siły jądrowej (co stanowi około 10-12 cm).

Reakcja termojądrowa jest tworzenie się zarodków, które są ściśle połączone ze sobą w przegranej. Prawie wszystkie te reakcje są reakcje syntezy jądrowej (syntezy) lżejszych jąder w ciężki.

Energia kinetyczna wymagane do pokonania wzajemnego odpychania zostać zwiększona ze wzrostem ładunku jądrowego. Zatem najłatwiej przechodzi połączenie lekkich jąder mających mały ładunek elektryczny.

W naturze, reakcja syntezy jądrowej może nastąpić tylko we wnętrzach gwiazd. Na jego realizację w warunkach naziemnych muszą być ogrzewane substancji z jednego z możliwych sposobów:

• wybuchu jądrowego;
• intensywnego bombardowania wiązką cząstek;
• silny impulsowy laser lub wyładowanie gazowe.

Reakcja termojądrowa, która jest we wnętrzu gwiazd, odgrywa główną rolę w ewolucji wszechświata. Po pierwsze, od jąder wodoru w gwiazdy tworzą się przyszłe pierwiastki, a po drugie, gwiazda źródłem energii.

Reakcja termojądrowa w Słońcu

Na słońcu jako źródło energii wystają cyklu reakcji protonów, gdy cztery protony urodzić jądro helu. Energia, która jest uwalniana podczas syntezy, jest odprowadzana przez formowanie jąder neutron neutrina i kwantów promieniowania elektromagnetycznego. Studiujących neutrina pochodzące ze strumienia słonecznego, naukowcy mogą określić charakter i intesnivnost reakcji jądrowych zachodzących w jego centrum.

Średnie natężenie energii słonecznej ziemskie standardów jest nieistotny – tylko 2 erg / a * g (1 gram masy słonecznym). Wartość ta jest znacznie mniejsza niż elektrolitycznego prędkości in vivo podczas standardowego metabolizmu. Tylko ze względu na ogromną masę Słońca (1033 g * 2) łącznej mocy promieniowanej przez nich jest to ogromna wartość jako 4 * 1028 watów.

Z powodu ogromnych rozmiarów i masy Słońca i innych gwiazd, a retencji plazma problem jest rozwiązany w izolacji termicznej są idealnie: reakcje występują w gorącym rdzeniem, a wymiana ciepła odbywa się z zimną powierzchnią. Wystarczy więc gwiazdy mogą wytwarzać energię tak skutecznie w taki powolny proces, jak cykl proton-proton. W warunkach lądowych, takie reakcje nie są wykonalne.

Fusion energia – podstawą przyszłości

Na naszej planecie, ma sens stosować i używać tylko najbardziej skuteczne reakcje syntezy – zwłaszcza syntezę jąder helu i trytu Leiter. Takie reakcje w stosunkowo dużej skali to możliwe do tej pory tylko w próbnych eksplozji bomb wodoru. Jednak ciągle prowadzone wszystkie nowe wydarzenia w celu skutecznego wytworzenia spokojną siłę. Konwencjonalnej elektrowni jądrowej zastosowano reakcji rozkładu, jako udział w syntezie termojądrowej energii. W tej reakcji syntezy ma szereg zalet w stosunku do reakcji syntezy jądrowej.

1. Podczas reakcji syntezy nie jest możliwe, aby uniknąć narażenia na promieniowanie jako nośnika energii, w tym przypadku jest „czysta” energia światła.

2. liczby otrzymanych sposobami termojądrowej energii znacznie przewyższają konwencjonalne reakcji jądrowych, które są stosowane w nowoczesnych reaktorów.

3. W celu utrzymania reakcji rozszczepiania nuklearnego, wymagają ciągłego monitorowania strumienia neutronów lub może nastąpić niekontrolowany reakcji łańcuchowej zagrażających ludzkości. W przypadku energii fuzyjnego stosowanego zamiast strumieni neutronów w wysokiej temperaturze, jednak takie ryzyko zniknie.

4. Paliwa do reakcji termojądrowej nieszkodliwie, w przeciwieństwie do produktów rozkładu paliwo jądrowe reaktorów.

Nie tak dawno temu, amerykańscy naukowcy byli w stanie stworzyć działający model reakcji termojądrowej w którym wyjście energia sto razy energia. Jest to dobry wniosek o dalsze sukcesy „oswajania” energii termojądrowej.