Złamania chirurgiczne: ćwiczenia fizjoterapeutyczne

Złamania kości piszczelowej wymagają długotrwałego leczenia unieruchomieniem uszkodzonej nodze: zamknięte pęknięcie kości piszczelowej bez przemieszczenia lub niewielkie przemieszczenie fragmentów traktuje się przez nałożenie banderą tynku na przeciętnie 2-2,5 miesięcy, z otwartym pęknięciem i pęknięciami z przemieszczeniem wzdłużnym, istnieje potrzeba dłuższej unieruchomienia po Napięcie szkieletowe lub zabieg chirurgiczny.

Gimnastyka lecznicza z pęknięciem klatki piersiowej powinna rozpocząć się od pierwszych dni bez bólu w miejscu pęknięć i ogólnej kondycji pacjenta. Następnego dnia po zastosowaniu rozciągania, procedury odtworzeniowe zaczynają się w formie masażu i ćwiczeń nienaruszonej nogawki, powierzchownego masażu uda uszkodzonej nóg i ruchów stawu skokowego. Złamania chirurgiczne są szybciej leczone z wczesnym przejściem na drobne aktywne ruchy stawu kolanowego (przez pociągnięcie ładunku). Powstałe napięcie naprężenia w fragmentach przyczynia się do aktywacji procesów regeneracji. Po około 4 tygodniach możliwe jest skręcenie stawu kolanowego prawie pod kątem prostym.

Od momentu nałożenia opatrunku tynkowego na stopniowy pobyt pacjenta w pozycji pionowej. Następnego dnia możesz siedzieć w łóżku, zwisać nogę, a także postawić stopę na podłodze bez obciążenia. Trzeci dzień można zostawać przy łóżku, trzymając się wspornika (krzesło lub łóżko ramki). Po zakończeniu ćwiczeń, powinieneś zdecydowanie dać nogi na podwyższonej pozycji. Aby rozwijać właściwe chodzenie z kulami, należy postępować po 4-5 dniach.

Od pierwszych dni chodzenia powinno się opierać na bandażach tynkowych. Powoduje to osiowe obciążenie uszkodzonej kończyny, co jest niezbędne do funkcjonalnego szkolenia kalusu. Ze względu na mikro-ruchliwość fragmentów, szybka synteza występuje przy powstawaniu masywnej kukurydzy. W przypadku braku takiego obciążenia konsolidacja spowalnia i ostra osteoporoza rozwija się.

Celem leczenia fizycznego po złamaniu klatki piersiowej na tym etapie jest przejście od dozowanego stałego obciążenia chorej nogi podczas chodzenia z kulami do stałych i pełnych obciążeń, umożliwiając ruch bez kul. Przy rosnącym obciążeniu należy kierować się pojawieniem bólu: chodzenie powinno towarzyszyć niewielkie odczucia bólu, w których aktywowane są protaryczne procesy naprawcze, mające na celu wyeliminowanie bodźca. Nadmierny ból wskazuje znaczną traumatyzację kukurydzy, co prowadzi do spowolnienia regeneracji.

Złamania chirurgiczne są bardziej skuteczne podczas wykonywania specjalnych ćwiczeń terapeutycznych (6-8 ruchów):

1. W pozycji leżącej jest to plecy i jedyne wyginanie stóp, napięcie izometryczne mięśni biodra (do 5 razy przez 5 sekund), naprzemienne zgięcie i przedłużenie nóżek stawu kolanowego, gdy stopa jest przesuwana nad łóżkiem, naprzemiennie odchodząc i niosąc nogę podczas przesuwania się nad łóżkiem , Chwycić i trzymać małe rzeczy palcami, okrągłymi ruchami stóp i naśladując chodzenie na łóżku.
2. Leżąc na brzuchu, gnąc i unbending nogi w stawie kolanowym, cofając prostą nogę z powrotem iz boku.
3. Leżąc z jednej strony, wyjmij prostą nóżkę z boku i przytrzymaj ją w tej pozycji przez 5 sekund.
4. W pozycji siedzącej palce są zgięte i nieuszkodzone, palce jednostki medycznej obracają palcami w przód iw tył, kręcąc palcem od pięcie aż do palca.

Złamania chirurgiczne są skutecznie leczone tylko przy aktywnym udziale pacjenta w rehabilitacji, z czego jednym jest leczenie treningowe. Tylko przy wyraźnym zrozumieniu celów i szczegółów dotyczących leczenia uzupełniającego pacjent będzie w stanie zmobilizować wolę regularnego i trwałego treningu.