Przejście do planowania rynkowej przedsiębiorstwa jako czynnik rozwoju

Podział kontroli korporacyjnej zależy od względnej specyfiki czynników produkcji, tworząc Corporation jako spółki oraz w jaki sposób zbudowany planu firmy. Choć zarówno kapitał fizyczny lub znaczna część prawie zawsze oznacza konkretną inwestycję, inne czynniki produkcji są w większym lub mniejszym stopniu specjalizują, t. E. Zostań specyficzny, w zależności od kilku czynników, które obejmują, na przykład, funkcje technologiczne proces produkcji, struktura informacje o firmie, kultury korporacyjnej, planu marketingowego, sytuacja na rynkach istotnych czynników produkcji, obecność interesów zastrzeżenia mechanizmów stavschikov specyficzne czynniki nie są właścicielami firmy, i tak dalej. n.

Biorąc pod uwagę zdolność podmiotów gospodarczych do wpływania na proces polityczny, możemy założyć, że planowanie marketingowe w wyborze dostawców środków finansowych i organizacji relacji z nimi, zarządzanie firmami będą kierowane do zapewnienia ich własne interesy, w tym poprzez oddziaływanie na władze regulacyjne i prawne normą.

Opierając się na tym założeniu, weźmy pod uwagę specyfikę gospodarki rosyjskiej i rosyjskich firm.

Wśród charakterystycznych cech radzieckiej gospodarki, która jest w dużej mierze odziedziczony rosyjskiej gospodarki, to był swoisty i niepowtarzalny pod względem wielkości i branży nierównowagi strukturalnej, centralnego planowania w firmie. Wszystko to w połączeniu z biurokratyzacji gospodarki przemysłowej, egalitaryzmu, brak skutecznych mechanizmów stymulowania pracowników. Być może, prawie wszystkie w połowie lat 80. stało się jasne, daremność takiego kierunku rozwoju. Potrzeba głębokiej transformacji został zarówno na poziomie mikro, gdzie planowania głównego przedsiębiorstwa i na poziomie makro, co oznaczało, że przemiany strukturalne w gospodarce jako całości. Ale reorganizacja strukturalna gospodarki był bardzo ambitnym zadaniem, która była obarczona stabilności politycznej, który był nieobecny w kraju. Nie jest zaskakujące, że autorzy reform wolał skupić się na formalnej stronie reformy stosunków własności, mając nadzieję, że stanie się katalizatorem zmian strukturalnych.

Rezultatem tego podejścia został dynamicznie rozwijającym się sprzeczność między parametrami strukturalnymi gospodarki kraju oraz prób do „szturchać” przejście do działań planistycznych rynkowej przedsiębiorstwa. Zostało to podkreślone w sektorach o najwyższym poziomie monopolizacji, wysoce wyspecjalizowane, zacofany technologicznie. Fakt, że kapitał ludzki z tych oddziałów ma rzeczywiście charakter konkretnego czynnika produkcji. Zakończenie jego interakcji z innymi czynnikami, zamknięcie firm doprowadzi do tego, że większość pracowników nie będą mogli znaleźć pracy, to nie będzie w stanie zrealizować swój kapitał ludzki. Tymczasem udział tych przedsiębiorstw finansowania jest możliwe tylko wtedy, gdy zakład dostawcy kontroli kapitałowej nad nimi, a dalsze głębokiej restrukturyzacji, jak w jego obecnym stanie, firmy te nie mogą być opłacalne.

W tym przypadku, państwo nieuchronnie muszą przyjąć rolę głównego mediatora w gospodarce, aby zrównoważyć negatywne konsekwencje zaburzonej strukturze gospodarki i przepływów finansowych w nim, aby stymulować przejście do nowoczesnych strategii rozwoju rynku.