"Biopin": instrukcje użycia, maść, preparat, analogi

Takie wysypki skórne, takie jak trądzik, opryszczka, łuszczyca i inne powodują znaczny dyskomfort i wskazują na nieprawidłowe funkcjonowanie organizmu. Jednak w leczeniu tych stanów nie wystarczy jedynie wzmocnić układ immunologiczny. Aby pozbyć się wysypki i innych zmian skórnych, należy stosować specjalne leki. Jednym z nich jest lek "Biopin" (maść). Poniżej zaprezentowana zostanie cena, wskazania, metody stosowania, skład i analogi.

Skład, opis i opakowanie

Co zawiera biopina? Instrukcje stosowania (maść – jest to jedyna forma tego leku) wskazuje, że aktywną substancją omawianego leku jest sosna sosna. Jako składniki pomocnicze do przygotowywania tego preparatu stosuje się wosk pszczeli, stopioną tłuszczówkę z mięsa wieprzowego i oliwy z oliwek.

Maść "Biopin", której skład został przedstawiony powyżej, ma jasnożółty lub ciemnożółty kolor o słabym aromacie wosku pszczelego i żywicy sosnowej.

W zależności od ilości składnika aktywnego preparat może wynosić 5-, 10- lub 20-procentowy. Jest produkowany w słojach polipropylenowych lub rurach aluminiowych, które znajdują się w pudełkach kartonowych.

Farmakodynamikę

Jak działa lek Biopin? Instrukcje dotyczące stosowania (maść powinny być przepisane przez lekarza) informuje, że jest to dobry środek antyseptyczny. Ma działanie przeciwzapalne, przeciwbakteryjne, immunomodulacyjne i gojenie ran.

Ten lek jest aktywny przeciwko gram-dodatniej florze i bakterii Gram-ujemnych. Jest również umiarkowanie aktywny przeciwko grzybom.

Zastosowanie omawianego leku prowadzi do aktywacji elementów niskocząsteczkowych układu przeciwutleniającego. Ma również wpływ na proces utleniania i redukcji.

Maść "Biopin", analogiczna do podanej poniżej, zwiększa indeks fagocytowy, a także zwiększa liczbę fagocytową, która charakteryzuje liczbę komórek fagocytarnych na leukocyt. Ponadto środek ten zwiększa aktywność leukocytów neutrofilnych i zwiększa produkcję czynnika martwicy nowotworów.

Nie można pomyśleć, że "Biopin" ma działanie hamujące na liczbę pierwotnych produktów utleniania tłuszczów dialdehydu malonowego, a także koniugatów dienowych.

Wskazania

Jaki jest cel biopinu? Instrukcje dotyczące stosowania (maść 5%, 10% i 20% jest zalecana w przypadku różnych zmian skórnych) wskazuje, że leki zawierające 50 mg żywicy sosnowej są skuteczne w:

• Wrzody troficzne z umiarkowanym wysiękem;
• Czyste i zarażone oparzenia wszystkich stopni;
• Długie nie wylewanie ran pourazowych bez oczyszczania procesu;
• Straty ciśnienia z małą odkręconą raną;
• Wyprysk;
• Atopowe zapalenie skóry;
• Ichtiozy;
• Pęknięcia w dłoniach i podeszwowych powierzchniach stóp;
• Keratoderma;
• Opryszczka (w początkowym stadium).

10% leku jest wykorzystywane do:

• Powłoka i zapalne choroby skóry w stadium infiltracji;
• Rany pooperacyjne i pourazowe w fazie granulowania;
• Uczulenie na skórę;
• Łojotok;
• Łuszczyca;
• Opryszczka;
• Wybuchy trądziku;
• Zapalenie neuropatyczne;
• Dermatomikosis.

Dlaczego indziej można używać leku "Biopin"? Maść (20%) jest zalecana w przypadku chorób zapalnych stawów i tkanek miękkich, NA obwodowej NA, a także urazów układu mięśniowo-szkieletowego, chorób towarzyszących bóle i ograniczonym zaburzeniom mikrokrążenia. Tak więc ten lek jest stosowany, gdy:

• Bóle mięśni;
• Osteochondroza z objawami neurologicznymi;
• Nerwobóle;
• Arthroza;
• Neuropatia tunelowa;
• Zapalenie wątroby;
• Zapalenie kości i stawów;
• Zapalenie stawów;
• Bóle stawów;
• Zapalenie wielostawowe;
• Zapalenie kręgosłupa;
• Łuszczycowe zapalenie stawów.

Przeciwwskazania

Stosowanie leku "Biopin" (maść), którego cena nie jest bardzo wysoka, jest przeciwwskazane do stosowania w przypadku nadwrażliwości na jego składnik aktywny. Jest także ostrożnie stosowany przez osoby predysponujące do alergicznych uogólnionych reakcji i stanów hiperhormonalnych.

Przygotowanie "Biopin": instrukcje użycia

Maść w leczeniu zmian skórnych należy stosować tylko po mechanicznym usunięciu pochodnej rany, a następnie przemyć miejsca dotknięte chorobą.

Po przeprowadzeniu procedur czyszczenia narkotyk jest nanoszony na sterylne ściereczki gazy, a następnie zakrywają one dotknięte obszary.

Zmiana opatrunku jest dokonywana codziennie lub 1-2 dni, w zależności od stopnia ich impregnacji przez zdejmowaną ranę.

Dawkowanie leku zależy od wielkości dotkniętej powierzchni. Lek należy stosować w ilości 2-5 g. Wskazane dawkowanie przeznaczone jest do nakładania na ranę o powierzchni 5 x 5 cm. Przy znacznym uszkodzeniu i dobrej tolerancji na leki możliwe jest więcej funduszy, ale nie więcej niż 100 g.

Z reguły, po usunięciu bandaży na skórze wokół rany, pozostaje trochę wosku. Reprezentuje pewien rodzaj ochrony zdrowych obszarów przed szkodliwym działaniem rany. Jest to bardzo ważne w leczeniu przetoki jelitowej, ran pourazowych i rozległych wrzodach troficznych.

Leczenie tym lekiem powinno kontynuować się, aż wszystkie objawy zapalenia znikną.

Zdarzenia niepożądane

Jakie są skutki uboczne preparatu Biopin? Komentarze konsumentów wskazują na reakcje alergiczne.

Jeśli wystąpi lokalna reakcja o wyraźnej naturze, lek należy przerwać. Również dotkniętą powierzchnię należy leczyć 40-procentowym alkoholem etylowym lub przemyć ciepłą wodą i mydłem.

Specjalne zalecenia dotyczące stosowania maści

Co powinienem wiedzieć przed użyciem tego narzędzia? Zdaniem ekspertów, fizjoterapia i specyficzna terapia antybiotykowa mogą zwiększyć skuteczność zewnętrznego leku.

Maść "Biopin": analogi i koszt

Cena tego obiektu wynosi około 120-180 rubli. W razie potrzeby można ją wymienić na takie leki jak "Ebermin", "Alpizarin", "Abisib", "Atsigerpin", "Virolex", "Acyclovir", "Gerpferon", "Rosamet", "Metrogil", "Condilin" .

Opinie klientów

Praktycznie wszystkie opinie, które zostały pozostawione przez pacjentów, którzy kiedykolwiek używali maści wymienionych powyżej są pozytywne. Twierdzą, że ten lek szybko eliminuje wysypki na skórze, przywracając jej integralność i elastyczność.

Konsumenci zauważają, że taki lek należy przechowywać w każdej szafce. Przecież nikt nie jest odporny na wewnętrzne rany, urazy i oparzenia, a także choroby układu mięśniowo-szkieletowego.

Skutki uboczne są bardzo rzadkie.