Szkło. Wytwarzanie i zastosowanie. Temperatura topnienia szkła

Jako jeden z najstarszych materiałów, szkło zostało wykorzystane przez ludzkość od tysięcy lat, a nie tylko jeden. Uniwersalność tego materiału pozwoliło mu być wykorzystywane w różnych gałęziach przemysłu. Właściwości fizyko-chemiczne szkła odnosi się do związków nieorganicznych, jest twardy, ma strukturę amorficzną jest izotropowa.

Dla każdego rodzaju sposobu wytwarzania szkła, znamienny tym, przekształcenie stanu skupienia w płynny, bardzo lepka do postaci szklistej. Technologia produkcji zapewnia chłodzenie go w ilości, która nie pozwala, aby poruszać się w stopionej fazie krystalizacji.

temperatura topnienia szkła zależy od jego jakości i oczekiwanej wydajności. Zazwyczaj gotowania odbywa się w dość szerokim od 300 do 2500 ° C Zakres temperatur. Właściwości tej substancji zależy od składników zawartych w stopie tworzącego szkło. Lista jest dość szerokie i są reprezentowane przez różne tlenki, fosforany, fluorki i inne dodatki. W tym klasycznym, przejrzystość nie jest ostatnia cecha dla różnych rodzajów szkła występujących w przyrodzie i syntetyzowane w trakcie produkcji.

Od najstarszych rzemiosł szklanych, datowanych siedem wieków BC, spotkała Archeolodzy zaangażowani w wykopaliskach w Egipcie. Były perełek i amulety. Ale po kilku tysięcy lat, aż do pojawienia się pierwszych zakładów przemysłowych, fabryk szkła z XVIII wieku. Cechą produkcji szkła opłat jest to, że temperatura topnienia szkła uzyskuje się stosując węgiel, a do topienia kotły stalowe zamknięte.

Wcześniej stosowane jako paliwo drzewne, warsztaty szklanym długo były w miejscu, rozproszone piec i paliwo zużywane w obszarze szybko. Kotły były otwarte, drewno nie uwalniają substancje, które wpływają na przejrzystość i kolor wyjściu produktu. Temperatura w procesie wytopu szkła typu osiągnęła 1450 ° C

Ważnym wydarzeniem było wynalezienie w początkach XX wieku produkcja szkła płaskiego metodą, nazwany po jego deweloper Emilya Furko, który zaproponował drogę do okapu maszynowego. Istniała do 1959 roku, został zastąpiony metodą float, opracowany przez firmę „Pilkington”.

Główne podzespoły tradycyjnego szkła jest piasek krzemionkowy w stosunku 69-74%, soda (12-16%), wapień i dolomit (5-12%). Jednakże w procesie produkcji ma znaczenie nie tylko temperaturę, w której topi się szkła, lecz których wskaźnik szybkości chłodzenia. Teoretycznie od szybkiego chłodzenia może być uzyskane ciało szkliste i metalowe, czas główny do chłodzenia stopionego materiału do tworzenia krystalicznej.

Kiedy cały szereg atrakcyjnych właściwości tradycyjnego szkła w momencie istnieje pilna potrzeba stworzenia bardziej wytrzymałego i lekkiego materiału przezroczystego. Przede wszystkim, to dotknął branżę, specjalizująca się w budowie samolotów. Pleksiglasu zawdzięcza swoją nazwę tylko na powierzchowne podobieństwo do tradycyjnego szkła.

Jego odporność na uderzenia do pięciu razy wyższe, łatwiej jest 2,5 razy. Po osiągnięciu poziomu przepuszczalności światła 92%, że ma wysoką odporność na starzenie. Znacznie łatwiejsze i bardziej przystępne pleksi w przetwarzaniu. Temperatura topnienia pleksiglasu jest w 90-105 stopni, co pozwala na to, aby poddać obróbce cieplnej.

Ale oba te materiały miały każdą niszę w nowoczesnym miejscu pracy. Tradycyjny nieorganicznego szkła mocno trzyma swoją pozycję i nie zamierza podjąć nowe polimery organiczne.

Używając szerokiego spektrum różnych zanieczyszczeń i dodatków zapewnia nie tylko zaskakujące właściwości optyczne szkła, ale również znacząco poprawić właściwości mechaniczne.

Oprócz zastosowań przemysłowych, jest to niemożliwe, aby zwrócić uwagę na rolę sztuki szkła. Mistrz glassmakers, kontynuując tradycję dawnych artystów tworzyć arcydzieła ze szkła do prawdziwej sztuki. W swoich warsztatach piece do topienia szkła temperatura zostanie osiągnięta, pracując niemal dłoń w swojej pracy nie tylko wykazują niezwykłą wyobraźnię, ale także poświęcić dużo wysiłku fizycznego.