Historia IGIL: data powstania, forma rządu

Islamska grupa terrorystyczna Igil wielu ekspertów jest obecnie uważana za główne zagrożenie dla świata. Ta organizacja wyłoniła się jako oddzielna komórka al-Kaidy, ale wtedy stała się całkowicie niezależną siłą. Teraz jest to największa organizacja terrorystyczna na świecie. Historia IGIL będzie przedmiotem naszego badania.

Prehistoria IGIL

Najpierw dowiedzmy się, co jest początkiem IGIL, jakie jest tło jego formacji. W tym celu musimy spojrzeć na lata 90. ubiegłego wieku.

Na początku grupy, która później została przekształcona w IGIL, stał Abu Musab al-Zarqawi. Urodzony w 1966 r., W młodości, walczył przeciwko armii radzieckiej w Afganistanie. Po powrocie do Jordanii był zaangażowany w działania skierowane przeciwko istniejącemu reżimowi w kraju, za który został poddany siedemsylatkowemu uwięzieniu od 1992 roku.

W 1999 roku, zaraz po jego zwolnieniu, az-Zakravi utworzył islamistyczną organizację Salafi, która nosiła imię "Monoteizm i Dżihad". Pierwotnym celem tej grupy było obalenie dynastii królewskiej w Jordanii, która według az-Zakravi przeprowadziła politykę antyamisłową. To właśnie ta organizacja stanowiła fundament, na którym w przyszłości powstało "państwo" IGIL.

Po rozpoczęciu amerykańskiej operacji w Iraku w 2001 r. Przedstawiciele organizacji "Monotechizm i Dżihad" uruchomili aktywną działalność na terenie kraju. Uważa się, że az-Zarqawi stał się wówczas jednym z organizatorów i kolejną grupą "Ansar al-Islam". Działał głównie w irackim Kurdystanie iw sunnickim regionie Iraku. Liderem formalnym jest Faraj Akhmad Nazhmuddin, który przebywa w norweskim więzieniu i kieruje tam działalność Ansar al-Islam. Od 2003 do 2008 r. Grupa przyjęła imię "Jamaat Ansar as-Sunna", ale potem wróciła do dawnego nazwiska. Po interwencji sił sojuszniczych w Iraku w 2003 r. Wielu jego bojowników dołączyło do szeregu organizacji "Monoteizm i Dżihad". Obecnie Ansar al-Islam jest jednym z głównych sojuszników IGIL.

Unia z Al Kaidą

To było po obaleniu irackiego przywódcy Saddama Husajna w 2003 roku, że organizacja "Monotheism and Jihad" była mocno założona w tym kraju. Prowadziła serię masowych ataków terrorystycznych, publicznych żetonów z publicznymi egzekucjami z odcięciem głowy. Później ta krwista tradycja, której celem było zastraszenie, została przyjęta przez spadkobiercę organizacji "Monoteizm i Dżihad" – grupa IGIL. "Monoteizm i dżihad" stały się główną siłą antyrakietową w Iraku, której celem było obalenie rządu przejściowego, niszczenie zwolenników Shiism i tworzenie islamskiego państwa.

W 2004 r. Al-Zarqawi przyrzekł wierność liderowi największej na świecie organizacji ekstremistycznej z Islamu, Al-Kaidy, Osamy bin Laden. Od tamtej pory grupa "monoteizm i dżihad" stała się znana jako "Al Kaida w Iraku". Historia IGIL nareszcie się rozpoczęła.

Coraz częściej grupa prowadzona przez az-Zarqawiego zaczęła używać metod terroryzmu nie do wojsk amerykańskich, ale do obywateli irackich, głównie do szyitów. Spowodowało to spadek popularności Al-Kaidy w Iraku wśród miejscowej ludności. W celu przywrócenia ocen i wzmocnienia sił oporu wobec sił koalicji, w 2006 r. Az-Zarqawi zorganizował "Spotkanie Mujajskie", które obejmowało, poza Al-Kaidą, siedem innych głównych islamistycznych grup sunnickich.

Ale w czerwcu 2006 r. Az-Zarqawi został zabity w wyniku bombardowania przez amerykańskie samoloty. Nowy lider organizacji był Abu Ayyub al-Masri.

Państwo islamskie w Iraku

Po wyeliminowaniu AZ-ZARKAVI historia IGIL ponownie zmieniła kierunek. Tym razem jest tendencja do łamania się z al-Kaidą.

W październiku 2006 r. "Zgromadzenie Konsultacyjne Mujahideen" ogłosiło utworzenie Islamskiego Iraku (IGI) i uczyniło to samo, nie czekając na zgodę kierownictwa Al-Kaidy. Ale do ostatniej przerwy z tą organizacją terrorystyczną nadal było daleko.

Stolica tego "państwa" została ogłoszona irackim miastem Baquba. Jego pierwszym emirem był Abu Umar al-Baghdadi, którego przeszłość znana jest tylko z faktu, że jest obywatelem Iraku, a wcześniej kierował "Zgromadzeniem Konsultacyjnym Mujahideena". W 2010 roku został zabity w Tikrit po strajku rakietowym przez siły amerykańsko-irackie. W tym samym roku przywódca Al-Kaidy w Iraku, Abu Ayyub al-Masri, również został uznany za jednego z liderów IGI.

Nowy emirat iracki był rezydentem irackim Abu Bakr al-Baghdadi, który był wcześniej przetrzymywany w obozie koncentracyjnym USA pod zarzutem ekstremizmu. Liderem Al-Kaidy w Iraku jest jego rodak Abu Suleiman al-Nasir. Jednocześnie został mianowany doradcą wojskowym w IGI, aw 2014 r. Został szefem rady wojskowej państwa islamskiego.

Edukacja IGIL

Powstanie IGIL jako organizacji, jak się wydaje, pochodzi z pierwszej dekady XXI wieku, ale to imię pojawiło się dopiero w kwietniu 2013 r., Kiedy IGI przedłużyła swoje działania do Syrii, a więc do krajów Lewantu. Dlatego IGIL tak rozszyfrowuje – islamski stan Iraku i Lewantu. Nazwa tej organizacji w transliteracji arabskiej to AAAA. IGIL niemal natychmiast, gdy rozpoczął się aktywny ruch w Syrii, zaczął przyciągać coraz więcej myśliwców od innych grup islamistycznych. Ponadto, bojownicy z UE, USA, Rosji i wielu innych krajów zaczęli schodzić do tej organizacji.

Syria jest pochłonięta przez wojnę domową, która jest prowadzona między rządowymi oddziałami prezydenta Assad a szeregiem różnego rodzaju antyrządowych grup. Dlatego Syryjski Igil łatwo zdołał przejąć kontrolę nad znaczącym terytorium kraju. Ta organizacja odniosła szczególne sukcesy w latach 2013-2014. Stolica została przeniesiona z Baacuba do syryjskiego miasta Er-Raqqa.

Jednocześnie terytorium IGIL osiągnęło największy rozrost w Iraku. Grupa sprawowała kontrolę niemal całą prowincję Anbara, a także ważne miasta Tikrit i Mosul podczas powstania przeciwko szyickiemu rządowi Iraku.

Ostateczny wyjazd z al-Kaidy

Początkowo "państwo" IGIL starał się działać w skojarzeniu z innymi siłami powstańczymi w Syrii przeciwko reżimowi Assada, ale w styczniu 2014 r. Rozpoczął się otwarty konflikt zbrojny z główną siłą opozycyjną – Wolną Armią Syryjską.

W międzyczasie nastąpiło ostateczne zerwanie IGIL z Al-Kaidą. Kierownictwo tego ostatniego zażądało od IG wycofania bojowników z Syrii i powrotu do Iraku. Jedyny przedstawiciel Al-Kaidy w Syrii miał być reprezentowany jedynie przez ugrupowanie Front-Al-Nusra. To ona oficjalnie reprezentowała międzynarodową organizację terrorystyczną na terytorium kraju. IGIL odmówił spełnienia wymagań kierownictwa Al-Kaidy. W konsekwencji w lutym 2014 r. Al-Kaida twierdziła, że nie ma to nic wspólnego z firmą IGIL, dlatego nie może ona kontrolować tej organizacji ani być odpowiedzialna za jej działania.

Wkrótce potem walka wybuchła pomiędzy bojownikami Daish a Frontem An-Nusry.

Ogłoszenie kalifatu

Historia IGIL nabiera zupełnie innej skali po ogłoszeniu kalifatu. To się wydarzyło pod koniec czerwca 2014 r. Tak więc organizacja zaczęła domagać się nie tylko prymatu w regionie, ale prymatu w całym świecie islamu, z perspektywą ustanowienia kalifatu globalnego. Po tym, został on nazywany po prostu "państwem islamskim" (IG) bez określania konkretnego regionu. Abu Bakr al-Baghdadi objął tytuł kalifa.

Ogłoszenie kalifatu, z jednej strony, przyczyniło się do dalszego wzmocnienia autorytetu IG w oczach wielu muzułmańskich radykałów, co doprowadziło do zwiększenia przepływu bojowników, którzy chcą dołączyć do grupy. Ale z drugiej strony spowodowało to jeszcze większą konfrontację z innymi organizacjami islamistycznymi, które nie chciały uporać się z pierwszeństwem IG.

Działanie sojuszników przeciwko IG

W międzyczasie światowa społeczność stała się bardziej świadoma zagrożenia stwarzanego przez państwo islamskie, ponieważ terytorium IGIL nadal wzrastało.

Od połowy 2014 r. Stany Zjednoczone zaczęły dostarczać rządowi Iraku bezpośrednią pomoc wojskową w walce z IG. Nieco później, Turcja, Australia, Francja, Niemcy interweniowały w konflikt. Skoordynowali oni bombardowanie miejsca bojowników IG w latach 2014-2015, zarówno na terytorium irackim, jak iw państwie syryjskim.

Od września 2015 r., Na prośbę rządu Syrii, Rosja zaczęła uczestniczyć w walce przeciwko IG. Siły lotnicze zaczęły też uderzać w miejsce ugrupowania ekstremistycznego. Nie było jednak możliwe osiągnięcie porozumień w sprawie koordynacji działań między Rosją a koalicją krajów zachodnich ze względu na wiele sprzeczności.

Pomoc wojskowa międzynarodowego kontyngentu przyczyniła się do znacznego ograniczenia terytorium IGIL w Iraku. Również ofensywa bojowników w Syrii została zawieszona, udało im się odeprzeć kilka kluczowych stanowisk od nich. Szef IG Abu Bakr al-Baghdadi został poważnie ranny.

Ale jest za wcześnie, aby porozmawiać o zwycięstwie koalicji nad państwem islamskim.

Dystrybucja IG

Główną areną działań państwa islamskiego jest terytorium Iraku i Syrii. Ale organizacja wywarła wpływ na inne kraje. IGIL bezpośrednio kontroluje niektóre terytoria w Libii i Libanie. Ponadto, w ostatnich latach grupa zaczęła aktywnie działać w Afganistanie, rekrutując byłych zwolenników Talibów. Liderzy nigeryjskiej grupy terrorystycznej islamista "Boko Haram" przysięgli wierność kalifowi państwa islamskiego, a terytoria kontrolowane przez tę organizację zaczęły być nazywane prowincją IG. Ponadto IG ma filie w Egipcie, na Filipinach, w Jemenie i wielu innych podmiotach państwowych.

Przywódcy islamskiego państwa udają, że kontrolują wszystkie terytoria, które były częścią arabskiego kalifatu i Imperium Osmańskiego, których dziedzica uważają za siebie.

Struktura organizacyjna państwa islamskiego

Państwo islamskie w formie rządu może być nazwane monarchią teokratyczną. Kalif jest głową państwa. Ciało, które posiada funkcję doradczą, nazywa się Shura. Analogiami ministerstw są Rada Wywiadu, rada wojskowa i prawna, służba zdrowia itd. Organizacja składa się z wielu komórek w wielu krajach świata, które mają dość dużą autonomię w zarządzaniu.

Obszar, dla którego stosuje się IG, dzieli się na 37 vilayats (jednostki administracyjne).

Perspektywy

Państwo islamskie jest stosunkowo młodą organizacją terrorystyczną, która rozprzestrzenia się po całej Ziemi w bardzo wysokim tempie. Dąży do rządzenia nie tylko w regionie Bliskiego Wschodu, ale w całym muzułmańskim świecie. Coraz większa liczba radykalnych ludzi dołącza do swoich szeregów. Metody przeprowadzania walki IG są niezwykle okrutne.

Przestań na dalsze postępy w tej organizacji może tylko podjąć wspólne działania w społeczności międzynarodowej.