705 Shares 6277 views

zarządzanie środowiskiem i jego zasady

60 lat XX wieku stał się kluczowym czas dziedzinie ochrony środowiska: to było wtedy, że przedstawiciele nauki sobie sprawę, że zarządzanie środowiskiem – środek konieczny, bez którego nasze zasoby szybko wydać.

Uwagę świata naukowego na ten problem został spowodowany przez szybko rozwijającej się branży, która choć świadczy szybki postęp, aby stworzyć komfortowe warunki życia, rozwijać gospodarkę, ale w tym samym czasie również szybko wyczerpując zasoby i przyczyniły się do zakłócenia ekosystemu.

Czym jest zarządzanie środowiskiem?

Pod środowiska implikuje możliwość wykorzystania zasobów i właściwości środowiskowych. Mogą być gospodarczych, środowiskowych, zdrowia i kultury. W zależności od tego podziału jest podzielona i stanowi natury: rekreacyjnych, kulturowych, ekologiczne i ekonomiczne, z których ten ostatni jest głównym. Te cztery postacie z kolei podzielone są na dwie części, w zależności od specyfiki zastosowania specjalnych i ogólnych.

Prawie wszystkie z tych form natury podlegają kontroli przez państwo, a to jest częścią polityki ochrony środowiska.

Racjonalne wykorzystanie zasobów naturalnych – system interakcji między człowiekiem a naturą, która jest systematyczne przekształcanie otaczającego środowiska, z uwzględnieniem wykorzystania zasobów, które nie są odnowione, a kontrola państwa odgrywa ważną rolę.

Władze starają się kontrolować stan zasobów naturalnych poprzez prawem, na przykład powszechną formą zasobów naturalnych nie oznacza zgody. W tej kategorii mieści się zużycie wody i powietrza.

Ale specjalny zarządzanie środowiskiem odbywa się wyłącznie na podstawie zezwolenia, które jest wydawane przez właściwe organy do osób lub podmiotów. Specjalny obejmują wykorzystanie podziemnych, gleby, lasów i dzikiej przyrody.

Zasady zarządzania środowiskowego

Jako odnawialne i nieodnawialne zasoby naturalne , z wykorzystaniem aktywnego i nieograniczonego mogą być wyczerpane, istnieje potrzeba sformułowania zasad zarządzania środowiskowego.

  1. Planowanie i prognozowanie. Racjonalne wykorzystanie zasobów naturalnych wiąże się z naukowego podejścia do analizy sytuacji związanej z zasobami naturalnymi. W tym celu Komisja zorganizowała, które zbierają dane i zbadać stan zasobów oraz na podstawie danych sporządza sprawozdanie, które jest używane w celu umożliwienia jeden z rodzajów kontroli: miękkie lub twarde.
  2. Systematyczne podejście. Zasada ta obejmuje kompleksową ocenę jak produkcja wpływa na środowisko. Faktem jest, że systemy ochrony środowiska są ze sobą połączone, a więc gdy zwrócił uwagę na jednym obszarze istnieje ryzyko zasobów spuścić inne (na przykład zwiększenie płodności kosztem aktywnego nawadniania).
  3. Optymalizacja. Zasada ta opiera się na fakcie, że jest ochrona zasobów należy zwrócić uwagę na przemyśle gospodarczego regionu.
  4. Kompleksowe wykorzystanie. Zgodnie z tą zasadą, przedsiębiorstw przemysłowych lepiej zbudować w pewnej dziedzinie, z możliwością korzystania z wielu zasobów. Odbywa się to w celu zanieczyszczają mniej terytorium.
  5. Wprowadzenie systemów ekologicznych i ekonomicznych. Znaczenie tej zasady jest do opracowania i ustanowienia systemów, które powodują mniejsze zanieczyszczenie i jednocześnie zużywa mniej zasobów. Najbardziej popularnym przykładem – energetyka wiatrowa. Stały się one powszechne w Europie Zachodniej, ale jednak przynoszą szkody dla ludzi ze względu na wibracje, które powstaje podczas pracy. Dlatego konieczne jest, aby zbudować im kilka kilometrów od osiedla.

Tak więc, można powiedzieć, że stosowanie się do tych zasad, z uwzględnieniem aktualnych problemów środowiskowych, może zmniejszyć szkody spowodowane przez człowieka, tylko częściowo.