Kundery Mediolan (Mediolan Kundera). Milan Kundera „Nieznośna lekkość bytu”

Kundera, Milan – słynny czeski pisarz. Karierę rozpoczął z poezją, a następnie znalazł swoje powołanie w prozie.

Początki kariery

Kundera urodził się w czeskim mieście Brno. Jego ojciec był rektorem uniwersytetu i dobry specjalista w dziedzinie muzyki. Szkoła przyszłego pisarza ukończył w 1948 roku. Podczas studiów, pisał poezję, starał pióro. Ale, co dziwne, po tym jak wszedł na Wydziale Filozofii, gdzie aktywnie zaangażowany w muzykologii. Po studiach jednego roku, przeniósł się do Zakładu filmach, gdzie następnie pracował i Kundery. Milan zawsze miał ciężkie i skomplikowane relacje z polityką. Jako nauczyciel wydziału oraz członkiem rad redakcyjnych czasopism literackich dwóch, został wydalony z partii komunistycznej od indywidualistycznych postaw i działań przeciw partii. Ale wkrótce został przywrócony.

pojawił się po raz pierwszy opublikowana w 1953 roku dzieło. Sława przychodzi do niego po wydaniu zbioru wierszy. W tym czasie, Milan Kundera, którego książki są stopniowo zyskuje na popularności, jest bardzo zaangażowany w dramacie i esejów. Ten sukces przyniósł zbiór opowiadań „Śmieszne miłości”.

Pierwsza powieść pisarza

Poglądy polityczne autora odzwierciedlenie w jego pierwszej powieści „Joke”. Milan Kundera opowiada mu o stalinizm, ostro skrytykował to zjawisko. Do 1967 roku książka była dość aktualne. Powieść została przetłumaczona na wiele języków, i od razu stał się popularny. Z niesamowitą jasnością Milan Kundera opowiada historię ludzkiego cierpienia zmieszanego z wypowiedzenia układu politycznego. Ekologicznymi wplecione w tkankę nowej tematem żartów i gier. Lyudovik Yan – powieść – biedny dowcip, żart zmienia życie. Kundera przynosi jego historię do absurdu. Książka wygląda dość ponure i szare, ale jest bardzo witalność.

Kundera, Milan: „Nieznośna lekkość bytu”

powieść niezwykle głębokim zawartość Kundery. Być może jest to najbardziej popularny i ceniony autor książki. W nim, stara się nadać sens filozoficzny wolności człowieka, jego szczęścia. Pisarz znowu bierze obraz punkt zwrotny w historii próbę przez los tradycyjnych relacjach zwykłych ludzi. Niektórzy czytelnicy mają negatywną opinię na temat tej pracy: to jest zbyt mało działania. Powieść jest pełna fabrykacji autora, jego rozumowanie i dygresji. Jednak ta leży fascynacja produktu. W powieści, dwie historie. Pierwsze dotyczy losów Teresy i Tomasza, a drugi – Sabina i Franz. Żyją, jak się wydaje na pierwszy rzut oka, najbardziej wspólnego życia. Miłość, zerwać, zaangażowana w działalność zawodową. Jednak w 1968 roku są takie wydarzenia polityczne, które zmieniają wszystko. Teraz nadal żyć i czuć się komfortowo mogą być tylko ci, którzy kochają reżim sowiecki. Jak wiadomo, w 1968 roku w czeskim mieście przebytej przez sowieckie czołgi. Rozpoczął masowe akcje protestacyjne, w których brał udział Kunderę. Mediolan za to został pozbawiony prawa do nauczania. Poczucie braku wolności, ciśnienie przenika powieść pisarza. Powieść została przetłumaczona na wiele języków i wykonane na filmie.

Charakterystyka niektórych powieściach

Jednym z najbardziej niezwykłych powieści, które napisał Milan Kunderę – „Walc pożegnalny”. Jest możliwe, aby przeznaczyć siedem głównych bohaterów. Są to zwykli mężczyźni i kobiety, będą rozwijać zarówno swoje przeznaczenie – nie jest jasne. Napisane przez niektórych niewyobrażalne obliczeń matematycznych mieszanek oraz mieszanki znaków, stopniowo zmniejszając je do siebie. Powieść jest pełna pasji, intrygi, uczuć. To może być zdefiniowana jako powieści psychologicznej z odrobiną karnego (detektyw) gatunku i dramatu.

intelektualnej proza arcydzieło – powieść, która stworzyła Milan Kunderę – „Nieśmiertelność” (1990). Ta książka jest skonstruowana jako łańcuch skojarzeń, które pojawiły się po jednym gestem bohaterki. Nawiasem mówiąc, jest to ostatnia powieść napisana przez Kundery w języku czeskim. W języku francuskim one powstały takie powieści jak „powolność”, „autentyczności”. Powieść „Powolność” jest bardziej zjednoczonej tematy, które są trudne do znalezienia jednego tematu (ponieważ istnieje tak wiele). Powieść o tym, jak ludzie mają tendencję do sięgania po coś, nie zdając sobie sprawy z faktu, że tylko zapalonym dążenie do celu, ale nie celem samym w sobie. Jest w nim uznanie motywy ocenę pragnienie. Roman „Autentyczność” otwiera czytelnika niekończące labirynt odbić i fantazji, w których trudno jest zrozumieć, czym właściwie jest wyimaginowany i jaka jest prawdziwa. Praca ta aktualizuje tematy przyjaźni, wspomnień, wspomnień.

Dalsze życie pisarza

Jak wspomniano powyżej, po zajęciu Czechosłowacji przez wojska radzieckie Kundera został pozbawiony stanowiska na uniwersytecie. W dalszym ciągu pracować nad jego powieści, ale żadna z jego prac nie została opublikowana. Stały nadzór i molestowanie zmusiła go do opuszczenia kraju. Nawet po tylu latach pisarz przeżywa pewną nieufność rosyjskim (tak mówi Kunderę). Milan idzie do Francji. On mieszka tam od 1975 roku. W 1981 roku stała się pełnoprawnym obywatelem tego kraju. Przez długi czas pisze swoje powieści w języku ojczystym oraz eseje i artykuły – w języku francuskim. W rozmowie z Kundera powiedział, że w przeciwieństwie do innych autorów – Wypędzonych – on nie czuje się oddzielić od ojczystej ziemi, więc może to zrobić w pełni sił.

Kundera Mediolan o literaturze

Jak każdy pisarz Milan Kundera jest zagorzałym fanem literatury. Według pisarza, ogromny wpływ miał na dziełach wielkich mistrzów takich słów jak Fransua rach i Deni Didro. W pracach tych autorów Kundera przyciąga gier, Ironia, „Wolność, zamienił się w powieści.” Oczywiście, nie uciekać od Kundery i jego rodak – Frantsa Kafku. To słusznie nazywa się symbolem epoki. Brak wiary w postęp, pewne rozczarowanie, iluzoryczna natura usprawnień w społeczeństwie, ironia – to co fascynuje powieści Kundery Kafki.

W literaturze rosyjskiej, autor szczególnie podkreśla kreatywność LN Tołstoj. Według niego, Tołstoj udało lepiej niż innych autorów, aby uchwycić nowoczesność, doświadczenie określonym czasie. Szczególna zaleta Tołstoj – w tworzeniu wewnętrznego monologu. Milan Kundera uważa, że Tołstoj był prekursorem literackiej „strumienia świadomości”, rozwijane w pracach Joyce i innych pisarzy-modernistów i postmodernistów.

Słynne powiedzenia autor

Głęboko filozoficzne, autor powieści intelektualnej można dosłownie „wyciąć” na ofertę. Jednak istnieją pewne stwierdzenia autora, nie są wliczone w jego pracach.

„Nienawidzę do udziału w polityce, choć polityka fascynuje mnie jako show, spektakl”. Ten cytat został wykonany przez autora o wyborach we Francji oraz o wyjeździe z kraju. Oczywiście, dla polityki Kundery – tragiczny wzroku.

„Życie, gdy nie można ukryć przed wzrokiem innych osób – to piekło.” W tym cytacie określoną wszystko: i jego stosunek do państwa totalitarnego, a stosunek do własnej chwały. Milan powiedział kiedyś, że chce stać się niewidzialny. Pisarz nigdy nie wyciągnął, a nie reklamować swoje życie osobiste.

„Prawdziwy humanizm społeczeństwa przejawia się w jego stosunku do osób starszych.” Według pisarza, nie jest konieczne, aby ocenić społeczeństwa tylko przez jej stosunku do dzieci. Po tym wszystkim, prawdziwa przyszłość człowiek – starzeje się.