Wasilij Zaharovich Korzh: biografia Bohater Związku Radzieckiego

Wasilij Zaharovich Korzh – Bohater Związku Radzieckiego. W czasie II wojny światowej był dowódcą wojskowym „komarovtsev„- oddział partyzancki, zajmując stanowisko generała majora. W 1950 roku został przewodniczącym kołchozu. Wasilij Zaharovich Korzh, to wyczyn, który nie został zapomniany kraj, uczestniczył w wojnie otrzymał rozkazy i medale.

Biografia Bohater Związku Radzieckiego

Korzh Wasilij Zaharovich, którego biografia jest wypełniona wielu imprez, urodził się 1 stycznia 1899 roku na Białorusi, we wsi Horostovo.

W 1921 Wasilij uczestniczył w walkach z wojskami Biały Guard, którzy w przeciwieństwie do Związku Radzieckiego. Partyzant grupa, która obejmowała Korzh toczyła się przeciwko antyradzieckiej-Socjalistyczna Partii Rewolucyjnej.

W 1931 roku ukończył specjalistyczne kursy Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego Orenburg. Po ukończeniu Wasilij Zaharovich Korzh otrzymał honorowe stanowisko kierownika ruchu partyzanckiego.

Do zachowania tajemnicy Basil uznano za Society instruktor pomocy do obrony, lotnictwa i budowy chemicznej, ale w rzeczywistości był odpowiedzialny za działalność partyzancką w sześciu regionach przygranicznych.

Na początku swojej kariery wojskowej

W listopadzie 1936 Wasilij Zaharovich Korzh został wezwany do Hiszpanii, gdzie w tym czasie zaczęła się wojna z Franco. Już w tej chwili Basil był dowódcą oddziału partyzantów. W grudniu 1937, Bazyli powrócił do ojczyzny, gdzie otrzymał nagrodę za męstwo i odwagę.

ciemny czas

Wasilij Zaharovich Korzh był podejrzany o szpiegostwo. Założono, że wszystkie zebrane informacje, on przekazany do Polski, tak aby mogła ona prowadzić aktywne działania bojowe przeciwko ZSRR.

W rezultacie, Korzh został aresztowany i wysłany do więzienia w Mińsku, gdzie przebywał przez ponad miesiąc. Warunki więzienne były bardzo trudne, na maltretowanych więźniów, ale Wasilij Zaharovich Korzh nawet dla jego uwolnienia nie podpisał wyznanie szpiegostwo przeciwko Związkowi Radzieckiemu.

nowa strona

Po opuszczeniu więzienia, Wasilij poszedł do Pińska. To właśnie tam stworzył swoją własną grupę partyzancką. Nazywa Wasilij Zaharovich Korzh zmieniona na Komarow, to ona później stał się jego pseudonimem aby uniknąć kolejnego aresztowania.

22 czerwca 1941 Niemcy zaatakowały Związek Radziecki zaatakował kraj z Białorusią. To tutaj, że tworzą największy ruch partyzancki w Europie, która była na czele Korzh.

Pierwsze sukcesy

Dla Związku Radzieckiego, Białoruś jest ważnym elementem, który nie mógł ustąpić wojsk niemieckich. To właśnie w tym obszarze były nieprzejezdne Jungle drewna i głębokie bagna, co jest główną zaletą dla rozwoju ruchów partyzanckich tutaj.

Już 28 czerwca 1941 Korzh i jego oddział partyzancki mogli zasadzkę na drodze Pińsk – Logishin, którego gospodarzem konwój wroga sprzętu wojskowego. Już po pierwszym trafne rzuca granaty w zbiornikach ból głowy maszyna została złamana. Jest to zasadzka przeszedł do historii jako pierwszy atak partyzanckiej. W tej walce „komarovtsy” nie stracić jednego żołnierza.

Powodzenia w dalszych działaniach

Już w pierwszych miesiącach wojny na Białorusi były zajęte. Zima 1942 roku grupa partyzancka pod kierownictwem Korzh wykonane przepustkę na sanki w niemieckim tyłu. Podczas tego nalotu zniszczono kilka garnizonów kilkanaście wroga. „Komarovtsy” zaatakowały garnizony nie tylko wroga, ale także stacje kolejowe, pociągi z niemieckich żołnierzy i dostawach wojskowych, zniszczonych linii telefonicznych. Partyzanckie oddziały w całej szczęścia, ale żadna z tych partyzantów by pomyślał, że Walker będzie opóźnione na tak długo – armia przebywał w nalocie więcej niż trzy lata.

stosunki rodzinne

W czasie wojny, obie córki Bazylego również udział w działaniach wojennych i ataków na nazistów. Wasilij Zaharovich Korzh, którego rodzina została sporządzona w sposób nieunikniony do wojny, znacznie martwi córek – kobiety niewoli, cierpiał straszliwe tortury ze strony żołnierzy wroga. Jednak najmłodsza córka Zinaida, odziedziczyła charakter ojca, udał się do walki z pewnością zwycięstwo nad wrogiem. Po wojnie Zinaida Korzh otrzymał wiele medali i nagród dla ich odwagi i niezłomności. Zinaida otrzymał Order Czerwonej Gwiazdy, Order Wojny Ojczyźnianej drugiego stopnia.

Olga jest najstarszą córką Bazylego, pracował jako instruktor zdrowia w kawalerii szwadron. Jak wspomina Olga, w czasach wojny uważa się, że wszystko widział możliwość pozostawienia w przeszłości, jednak ból zniekształcona twarz i ciało zniekształcone ją tak zapomnieć i nie powiodło się.

Pomimo faktu, że mężczyźni, którzy w czasie wojny dla sióstr Korzh współpracownikami, śmiejąc się z kobietami, które nie wierzą w to, że młode dziewczęta mogą naprawdę korzystać, Olga i Zinaida dawno zaangażowanych w działaniach wojennych. Jednak Basil Z. przekonać dziewczęta, aby przejść do Kozaków na farmę, gdzie byliby bezpieczni.

Dopiero w 1941 roku, ojciec Zinaida i Olgi ulegli perswazji opuścić wojny. Udali się do miejscowości Tbilisi, gdzie zaczęli żyć i pracować w gospodarstwie, wśród Kozaków.

Zinaida, wszedł do społeczeństwa kobiet biorących udział w wojnie, został przewodniczącym społeczeństwa.

Korzh życia w okresie powojennym

W 1946 roku Basil Z. absolwentem Wojskowej Akademii Sztabu Wojskowego. W tym samym roku zrezygnował Korzh, będąc w randze generała.

Już pod koniec wojny Korzh otrzymała dwie Order Lenina, Order Wojny Ojczyźnianej pierwszego stopnia.

W tym samym roku rozpoczął pracę Basil na stanowisko wiceministra leśnictwa. Pracując w miejscu przez cztery lata, udało mi się dostać miejsce Korzh „Partisan krawędź” Przewodniczący kołchozu w ojczyźnie – We wsi Horostovo. W tej pozycji, Basil Z. pracował aż do śmierci.

W latach powojennych, Basil Z. był w bliskiej przyjaźni z Marszałek Georgiem Konstantinovichem Zhukovym. Spotkał się w Słucku, dowódcy wojskowi w dużej mierze uzgodnione do końca życia utrzymywał kontakt. spędzać czas razem, polowali na bagnach dla kaczek, Żukow często zatrzymaliśmy się na noc w domu rodziców Korzh. Nawet w powojennych czasach pokoju Korzh często odwiedzał swoje zhańbiony znajomego w stolicy.

twórczy sposób

Wasilij Korzh miał ochoty pisać i publikować autobiograficzną książkę, która mogłaby powiedzieć o wszystkich strasznych wydarzeń, które miały miejsce w drodze Bohatera Związku Radzieckiego. Przez długi czas pracy na swoich pamiętnikach, które zostały oparte na doświadczeniach wojny partyzanckiej, Korzh był w stanie przekazać całą atmosferę strasznych dni, które płynęły w najbliższych miesiącach i latach.

Po wojnie, książka została zakazana przez cenzurę, bo wiele z tego co pisze Wasilij Korż był zbyt ostry, to może pokazać działania Związku Radzieckiego, władze nie są w najlepszym świetle. Dobrze znany jest fakt, że nawet w czasach władzy wojny w ZSRR był zbyt brutalny. Józef Stalin, a więc brakowało punkt ataku wojsk niemieckich na terytorium ZSRR, zbyt uprzedzony Korzh, które wpłynęły na postawę dowódcy wszystkich wojny w ogóle. Cenzorzy Uważa się, że większość tego, co zostało opisane Korzh w swoich pismach, nie pokrywają się z rzeczywistością, jednak Basil Z. opisane wszystkie zdarzenia zgodnie z prawdą. Do tej pory, dokładność książek można sprawdzić na podstawie faktów historycznych.

Książka została opublikowana dopiero w 2008 roku, które pomagają najmłodszą córką Bazylego, Zinaida. To ona dała ojciec pracuje w Narodowym Archiwum Białorusi.

pokrewieństwo dowódca

Według niektórych źródeł, uważa się, że Wasilij Zaharovich Korzh i Max Korzh – krewnych. Entertainer sam mówi, że jest Basil Z. pra-pra-dziadek. Wiele z tego co wiadomo o życiu Basil, powiedział Max Korzh. Wasilij Zaharovich Korzh, którego zdjęcia można zobaczyć w tym artykule ma powierzchowne podobieństwo do młodego piosenkarza.

Kilka słów o życiu Korzh

Wasilij Korzh – wielki wódz, za pomocą którego ruch partyzancki zyskał taką znaczącą dynamikę. Jest to z pomocą Związku Radzieckiego udało się utrzymać tak strategicznie ważny obszar Białorusi, które były potrzebne nie tylko do Związku Radzieckiego, ale także niemieckich najeźdźców. Wychowywać swoje córki godnymi bojownicy, którzy odziedziczyli charakter ojca, Basil Z. powojennych lat był z nich dumny. Przez wiele lat utrzymywał przyjazne stosunki z marszałka Żukowa, było jasne dla wszystkich, że ich łączy – stałą opal ze strony władz. Zarówno będąc w niełasce, rozumieliśmy siebie idealnie. Zyskując szacunek kolegów z drużyny, Wasilij Korzh na zawsze pozostanie w pamięci wszystkich, którzy uczcić wielkie zwycięstwo Związku Radzieckiego.