Silva Kaputikian: biografia i twórczość

Przez ponad pół wieku, co armeńskie uczniów, ledwo opanował rodzimy alfabet, zapamiętywania wiersz Silva Kaputikian „Słuchaj, mój synu.” Ten poeta, którego prace są w języku rosyjskim brzmiały w tłumaczeniach literackich Okudżawy, Jewgienij Jewtuszenko, B. Akhmadullina i innych, poczyniła ogromny wkład w rozwój literatury ormiańskiej i umocnienia więzi kulturalnych między narodami byłych republik radzieckich.

rodzice

Przyszły poeta urodził się w Erewaniu w 1919 roku. Nigdy nie widział swego ojca, Barunaka Kaputikian, który zmarł na krótko przed jej narodzinami od cholery. Silva rodzice byli uciekinierzy z Van (obecnie znajduje się na terytorium Turcji). Przed I wojną światową Barunak pracował jako nauczyciel i był aktywnym członkiem jednej z najstarszych ormiańskich partii politycznych – ARF. Gdy stało się jasne, że miasto zostanie przekazany do Turków przez wojska rosyjskie, on, wraz z innymi mieszkańcami, którzy przeżyli Van samoobrony, opuścił dom i przeniósł się do Wschodniej Armenii. Wśród uchodźców była matka i Silva Kaputikian – Leah.

młodszych lat

W 1937 roku przyszły poeta ukończył Erywań indykatywnych nazwany N. Krupska szkoły. Na długo przed tym Silva Kaputikyan już zaczęły być publikowane w gazecie „Pioneer Kanch”, a jej wiersz „To Tumanyan” uczynił ją dość znany w ormiańskich młodzieży. W 1941 roku ukończyła studia na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Erywań i został członkiem Związku Pisarzy ArmSSSR. 8 lat później został wysłany na studia do Moskwy, na wyższych kursach literatury nich. Gorkiego. Tam poznała wielu młodych poetów i pisarzy z innych republik radzieckich.

zajęcia na świeżym powietrzu

Silva Kaputikian, biografia co jest dość typowe dla przedstawicieli radzieckiej inteligencji, szczerze wierzył w idee komunizmu. Jednocześnie była zaangażowana w działania na rzecz zachowania tożsamości narodowej członków diaspory ormiańskiej we wszystkich zakątkach globu. W szczególności, Silva Kaputikian podróżował niemal wszystkie kraje, w których działali liczne zorganizowane społeczności, składający się z uchodźcami z zachodniej Armenii i ich potomków. Wśród nich było wielu ludzi, którzy osiągnęli wielki sukces w biznesie, nauce i sztuce w krajach przyjmujących. W związku z tym, mogą być użyteczne w Armenii Radzieckiego i ustanowienia nieformalnych stosunków między ZSRR i innych krajach.

Stanowisko w kwestii Karabachu, a ostatnie lata swego życia

W latach pierestrojki Silva Kaputikyan, pomimo swojego wieku, nie jest pozostawiony na zmianach politycznych w społeczeństwie. Wzięła aktywną postawę w kwestii samostanowienia nkr. 26 lutego 1988 poeta z pisarzem Zoriem Balayanom spotkał się z Gorbaczowem, aby przekonać swoją pomoc w rozwiązaniu problemu Karabachu na rzecz wykluczenia Karabach z Azerbejdżanu.

Od wczesnych lat 1990, Silva stał Kaputikian były bardzo krytyczne wobec polityki władz armeńskich, a po stłumieniu wiecu opozycji w 2004 roku, powrócił do Zakonu St. Mesrop Masztoc następnie prezydent Republiki Armenii Robert Koczarian.

tworzenie

Kaputikyan Silva Barunakovna dla swego długiego życia stworzył wiele dzieł sztuki – zarówno liryczne i patriotyczne. Zostały one opublikowane w znanych czasopismach literackich i antologiach w języku ormiańskim (który, nawiasem mówiąc, było to około 60). Ponadto aktywnie Silva Kaputikian tłumaczonych dzieł europejskich, radzieckich poetów i pisarzy z Bliskiego Wschodu.

rodzina

Silva Kaputikian był tylko jeden krótkotrwałe małżeństwo. Jej mąż był słynny ormiański poeta Hovhannes Shiraz, znany ze swojego poematu „Danteakan”, poświęconej ludobójstwa Ormian. Z tego małżeństwa w 1941 roku urodził się syn – ARA, który później stał się sławny rzeźbiarz.

wyróżnieniem

Silva Kaputikian zasługi zostały docenione przez władze ArmSSSR, ZSRR i Republiki Armenii.

Jego pierwsza nagroda – nagroda Stalina drugiego stopnia – zdobyła w 1952 roku za książkę „Moja rodzina”. Ponadto został wyróżniony zamówienia Rewolucji Październikowej, Red Pracy Banner, Ludowa komunikacyjne. Mesropa Mashtotsa, stopień księżna Olga III (Ukraina) i inni.

W 1988 roku, jej Nagroda Państwowa Armeńskiej SRR został wyróżniony, a 10 lat później Silva Barunakovne otrzymał tytuł „Kobieta Roku” (zgodnie z Cambridge Instytutu Geografii).

pamięć

Kaputikian Silva Barunakovna (patrz zdjęcie. Powyżej), zmarł w 2006 roku i został pochowany w Panteonie z nich. Komitas. Trzy lata później, w Erewaniu, dom-muzeum poety została otwarta, które regularnie odbywają się zajęcia edukacyjne i kulturalne.

Ostatnio jej prace aktywnie dyskutowane młodzież i krytyków literackich. Jednocześnie wyraził pogląd, że wśród ormiańskich poetów swojego pokolenia były wielu z tych, którzy celował Kaputikian siłę talentu, ale nie zasługuje na laurach. Kto ma rację, czas pokaże, ale teraz każdy uczeń może przytoczyć ormiański linie słynnym poemacie o swoim ojczystym języku.