Kwas propanowy. Właściwości fizykochemiczne. Zastosowanie, bezpieczeństwo w pracy.

Kwas propanowy (inne nazwy – kwas metylooctowy, środek konserwujący E280, kwas propionowy) – ciecz bez barwy o ostrym zapachu. Ma następujący wzór chemiczny: C2H5-COOH.

Właściwości fizyczne kwasu propionowego:

1. Temperatura topnienia wynosi -21 °.

2. Temperatura wrzenia wynosi 141 °.

3. Temperatura zapłonu wynosi 54 °.

4. Masa cząsteczkowa wynosi 74,08 g / mol.

5. W standardowych warunkach jest to bezbarwna ciecz.

6. Temperatura samozapłonu wynosi 440 °.

Właściwości chemiczne kwasu propionowego:

1. Mieszalny z wodą (H2O) i rozpuszczalnikami organicznymi.

2. Kwas propionowy jest typowym przedstawicielem karboksylowanych kwasów nasyconych. Może tworzyć estry, halogenki, amidy i inne substancje.

Historia odkrywania kwasu propanowego

Substancja ta została po raz pierwszy opisana w 1844 roku przez Gottlieb Johan, który znalazł go wśród produktów rozkładu cukru. Wtedy przez pewien czas inni chemicy dostali ten kwas na różne sposoby, nie zdając sobie sprawy, że otrzymali ten sam związek. I w 1847 r. Jean-Baptiste Dumas stwierdził, że substancje uzyskane wcześniej były tym samym kwasem, który nazwał później kwasem propanowym, którego wzór stanowi C2H5-COOH.

Jakie są sposoby wytwarzania kwasu propanowego?

W naturze kwas propanowy występuje w ropie naftowej.

W przemyśle substancja ta jest wytwarzana przez karbonylowanie etylenu przez reakcję Repepe jako produkt uboczny w utlenianiu węgli, katalityczne utlenianie aldehydu propano-wego w obecności jonów manganu lub kobaltu.

Również można otrzymać dużą ilość kwasu metylooctowego przez wytwarzanie kwasu octowego, jednakże nowoczesne sposoby wytwarzania uczyniły ten sposób drugorzędnym źródłem kwasu propanowego.

Substancja ta może być otrzymana przez metaboliczne rozkład aminokwasów i kwasów tłuszczowych, które zawierają nieparzystą liczbę atomów węgla.

Kwas prozanowy wytwarza także bakterie z rodzaju Propionibacterium (jako produkt końcowy jego metabolizmu). Bakterie te znajdują się w układzie trawiennym przeżuwaczy, a to z powodu ich aktywności ser szwajcarski ma swój własny niepowtarzalny smak.

Pochodne kwasu propionowego

Są to etery i sole.

Sole alkaliczne i sole metali alkalicznych łatwo rozpuszczają się w wodzie (H2O), nie rozpuszcza się w rozpuszczalnikach organicznych.

Estry tej substancji są słabo rozpuszczalne w wodzie (H2O), ale zmieszane z rozpuszczalnikami organicznymi.

Zastosowanie

Ten kwas stosuje się w następujących przypadkach:

– produkcję środków chwastobójczych (na przykład dichloroprol, propanol), leków (fenobolina, ibuprofen), niektórych substancji zapachowych (linaloil, fenylo-, geranylo-, benzylopropionian), rozpuszczalników (butyl, pentyl, propylopropionian) Poliwinylopropionian), środki powierzchniowo czynne (etery glikoli) i plastyfikatory winylowe;

– Ponieważ kwas propanowy hamuje wzrost niektórych bakterii i pleśni, większość jest stosowana jako środek konserwujący w żywności zarówno dla ludzi, jak i dla zwierząt. W produktach zwierzęcych stosuje się kwas propionowy lub jego sól ( propionian amonu ), a w produktach, które są wytwarzane dla ludzi, stosuje się wapń (propionian wapnia) lub sól sodową (propionian sodu) lub sole.

Bezpieczeństwo w pracy

Głównym zagrożeniem podczas pracy z kwasem propionowym są oparzenia chemiczne o różnym nasileniu.

W badaniach przeprowadzonych na zwierzętach laboratoryjnych jedynym negatywnym skutkiem związanym z długotrwałym spożyciem małych dawek kwasu propanowego był pojawienie się ran w przełyku i żołądku, co jest spowodowane działaniem żrącej substancji. W trakcie eksperymentu nie stwierdzono, że kwas propanowy jest mutagenny, rakotwórczy, toksyczny i słabo wpływa na narządy rozrodcze. Wchodząc do organizmu, substancja, którą rozważamy, szybko ulega utlenianiu, metabolizowaniu i wyładowaniu w postaci dwutlenku węgla.