Celem industrializacji ZSRR. Lata industrializacji, jej postępu, wyników

Socjalistyczne uprzemysłowienie kraju wszedł do historii jako proces tworzenia w jej nowoczesny przemysł i tworzenie sprzętu technicznego społeczeństwa. Z wyjątkiem lat wojny i okresu powojennej odbudowy gospodarczej, on obejmuje okres od końca lat dwudziestych do sześćdziesiątych, ale główny ciężar spadł na swojej pierwszej pięciolatki.

konieczność modernizacji przemysłu

Celem industrializacji było przezwyciężenie zaległości spowodowanych przez niezdolność NEP-u w celu zapewnienia niezbędnego poziomu wyposażenia technicznego w gospodarce narodowej. Jeśli obszary, takie jak przemysł lekki, handlu i usług, nie jest pewien postęp, a następnie rozwijać w latach przemysł ciężki w oparciu o kapitał prywatny nie było możliwe. Powody zawarte industrializacji i konieczność wojskowa.

Zaplanuj pierwszych pięciu

Aby osiągnąć cele pod przywództwem Stalina został opracowany przez pięcioletniego planu rozwoju gospodarczego (1928-1932 gg.), Przyjęta w kwietniu 1929 na spotkaniu innej konferencji partyjnej. Zadania przypisane do pracowników wszystkich branż, większość z nich przekroczyła realne możliwości wykonawców. Jednak dokument ten miał moc kolejności podanej w czasie wojny, a nie podlegało dyskusji.

Według pierwszego planu pięcioletniego, to miał wzrost produkcji przemysłowej o 185%, aw ciężkich maszyn, aby osiągnąć wzrost produkcji o 225%. Aby zapewnić te wskaźniki zaplanowane w celu osiągnięcia większej wydajności o 115%. Pomyślna realizacja planu, według twórców, powinno doprowadzić do wzrostu przeciętnego wynagrodzenia w sektorze produkcyjnym o 70%, podczas gdy dochody robotników rolnych wzrosła o 68%. W wystarczającym stopniu, aby zapewnić stan z jedzeniem, plan wezwał do zaangażowania w kołchozach jest prawie 20% rolników.

chaos przemysłowe generowane przez pracę szczytu

Już w trakcie realizacji planów zostały znacznie zredukowane czas budowy większości dużych przedsiębiorstw przemysłowych i wolumenu dostaw produkcji rolnej są zwiększone. Zrobiono to bez żadnego uzasadnienia technicznego. Obliczenia oparto głównie na ogólny entuzjazm, podgrzać kampanię propagandową na dużą skalę. Jednym z haseł tamtych latach było wezwanie do wykonania planu pięcioletniego w ciągu czterech lat.

Zwłaszcza uprzemysłowienie tych lat składała się z wymuszonym budownictwa przemysłowego. Wiadomym jest, że w celu zmniejszenia taktowania Pięć wymiernych prawie dwukrotnie, roczny wzrost produkcji osiągnął 30%. Odpowiednio, zostały zwiększone i planów kolektywizacji. Taka praca pęd nieuchronnie chaos, w którym jeden sektor nie mają czasu w ich rozwoju dla innych, czasami z nimi związane. To eliminuje jakąkolwiek możliwość planowanego rozwoju gospodarki.

Wynikiem pięć sposobów

Za okres pierwszych pięciu lat celem industrializacji w całości nie został osiągnięty. W wielu branżach prawdziwe postacie dużo nie do planowanych tomów. Jest to szczególnie wpływ produkcji energii, a produkcja stali i żeliwa. Ale, mimo wszystko, nie było znaczące postępy w tworzeniu wojskowa i całą towarzyszącą infrastrukturą.

Druga faza industrializacji

W 1934 roku plan został przyjęty przez drugiego planu pięcioletniego. Celem industrializacji kraju w tym okresie było ustanowienie pracy przedsiębiorstw zbudowanych w ciągu ostatnich pięciu lat, a także powszechnego wyeliminowanie chaosu wyników, które pojawiły się w przemyśle ze względu na ustanowienie technicznie nieuzasadnione wysokie tempo rozwoju.

Przy sporządzaniu planu zostały w dużej mierze uwzględnione braki w przeszłości. Im większa ilość środków przewidzianych w produkcji, i otrzymał znaczną uwagę na problemy związane z wykształceniem średnim i wyższym technicznym. Ich decyzja była konieczna, aby zapewnić gospodarce narodowej wystarczającej liczby wykwalifikowanych specjalistów.

Kampanie w planach pięcioletnich

Już w tych latach, uprzemysłowienie kraju, wyniki nie są długo czekać. W miastach, a częściowo w zaopatrzeniu wsi zauważalnie poprawiła. W dużej mierze to zaspokaja potrzeby ludności dóbr konsumpcyjnych. Skala tego sukcesu jest w dużej mierze pęczniały z szeroką skalę kampanii propagandowej kraju przypisać całą zasługę tylko partii komunistycznej i jej lidera Stalina.

Pomimo faktu, że w latach industrializacji przeprowadzono szerokie wprowadzenie zaawansowanych technologii w wielu dziedzinach produkcji nadal zdominowany przez pracę ręczną, a gdzie osiągnąć wzrost wydajności dzięki technologii nie mogły być stosowane metody propagandowe. Przykładem jest wdrażany na tych lat, słynny Stakhanovite ruchu. Wyścig na wyjściu rekordowym doprowadziły do tego, że niektórzy perkusiści, do którego wszystkie czyny przygotowujące Spółka otrzymała nagrody i wyróżnienia, a reszta tylko zwiększa szybkość zwany w niniejszym przypadku równej najlepszych pracowników.

Wyniki pierwszych pięciu

W 1937 roku Stalin ogłosił, że celem industrializacji w dużej mierze osiągnięty, a socjalizm jest zbudowany. Oraz liczne niepowodzenia w produkcji jest wyłącznie z powodu machinacji wrogów ludu, przeciwko któremu powstała najpoważniejsze przerażenie. Kiedy rok później zakończono drugi plan pięcioletni, a następnie jako jej najważniejszych wyników jest świadectwem wzrostu produkcji surówki w dwa i pół razy, stali – trzy razy, a samochód – w ośmiu.

Jeśli w latach dwudziestych była krajem czysto agrarnego, stało się przemysłowo-rolny pod koniec drugiego planu pięcioletniego. Pomiędzy tymi dwoma etapami są lata prawdziwie tytanicznej pracy wszystkich ludzi. W okresie powojennym ZSRR stał się potężnym narodem przemysłowym. Uważa się, że socjalistyczna industrializacja została zakończona na początku lat sześćdziesiątych. W tym czasie większość ludności mieszka w miastach, i był zaangażowany w produkcji przemysłowej.

W latach industrializacji, nowych gałęzi przemysłu, takich jak motoryzacyjnym, lotniczym, chemicznym i przemyśle elektrotechnicznym. Ale najważniejszy był fakt, że państwo nauczył się samodzielnego produkować wszystko, co jest niezbędne do ich potrzeb. W przypadku pierwszego urządzenia do produkcji produktu importowanego z zagranicy, to jest teraz potrzeba było dostarczane przez sektor prywatny.