Kalkulacja formularza T-51: cechy aplikacji

W sprawnie zorganizowanym systemie rachunkowości finansowej firmy zwraca się szczególną uwagę nie tylko do wyboru systemu rozliczeń z pracownikami, ale także do perfekcji wypełniania wstępnych dokumentów dotyczących obliczania płac, na przykład takich jak wynagrodzenie T-51.

Cel dokumentu

Optymalną opcją stosowania tego rejestru księgowego jest system wypłaty wynagrodzeń na kartach płatniczych za pośrednictwem terminali bankowych. W takim przypadku firma nie oblicza rachunków płacowych, ponieważ wypłaty wynagrodzenia nie są prowadzone przez kasjer.

Przyjrzyjmy się cechom dokumentu i zrozumiemy szczegóły jego wypełnienia. Rachunek rozliczeniowy – formularz rejestracyjny, który odzwierciedla wysokość zarobków, którą należy przekazać każdemu pracownikowi, podając sumę rozliczeń międzyokresowych, potrąceń i płatności jako całości dla oświadczenia.

Formularz jest tworzony przez księgowego. Jest odpowiedzialny za rzetelność podanych w niej informacji i potwierdza ten dokument własnym podpisem. Formularz wypełnia się na podstawie poświadczeń: strojów, kont osobistych, arkuszy czasu pracy i harmonogramów pracy.

Płace zawierają następujące informacje:

• obliczenia do obliczania wysokości płac i niezbędnych potrąceń;

• kwotę wynagrodzenia, jaką należy wypłacić każdemu pracownikowi.

Niniejszy dokument pieniężny jest sporządzany w miesiącu sprawozdawczym i jest podstawą przekazywania informacji do banku, która przenosi kwotę wynagrodzenia na emisję na rachunki kartowe.

Podstawowe wymagania formularza

Forma listy płac T-51 jest ujednolicona, zatwierdzona dekretem Komitetu ds. Statystyki Państwowych z dnia 05.01.04, ma przypisany kod zgodnie z postanowieniami OKUD (0301010) oraz szereg obowiązkowych informacji na stronie tytułowej:

• nazwę przedsiębiorstwa;

• kod OKPO;

• numer i datę dokumentu;

• okres, za który pobierane jest wynagrodzenie.

Wypełnienie deklaracji występuje w formie tabelarycznej ze wskazaniem:

• numer kolejny rekordu;

• numer personelu pracownika (przy prowadzeniu dokumentacji personalnej przy przydzielaniu numerów personelu);

• Pełna nazwa pracownika;

• pozycje, zawody;

• stawka taryfowa w rublach;

• informacje o liczbie dni przepracowanych (godzinach) oraz dostępności weekendów i dni świątecznych;

• kwoty wynagrodzenia według rodzaju wraz z podsumowaniem łącznej kwoty;

• kwoty odejmowane od wynagrodzenia z podsumowaniem;

• przewidywana kwota wynagrodzenia, którą należy zapłacić za ręce lub dług pracownika przedsiębiorstwa.

Wypełnienie tytułu

Płace mają stronę tytułową i arkusz kalkulacyjny. Jeśli kontyngent w firmie jest duży, kilka arkuszy jest wypełnione obowiązkową numeracją i znakiem specjalnej kolumny ich numeru.

Na stronie tytułowej znajduje się kod dla OKPO, nazwa przedsiębiorstwa i jego podział strukturalny, jeśli taki istnieje, numer i data oświadczenia, wskazuje się okres rozliczeniowy.

Wypełnienie stołu

Część tabelaryczna zakłada napełnienie 18 kolumn, które są krok po kroku obliczaniem płac dla każdego pracownika:

1 – podano numer rekordu;

2 – numer personelu pracownika;

3 – pełne imię i nazwisko pracownika;

4 – wskazać zawód (stanowisko) pracownika;

5 – wysokość wynagrodzenia lub stawka godzinowa;

6 – wskazana jest łączna liczba faktycznie przepracowanych godzin;

7 – liczba dni wolnych i dni wolne od pracy.

Wynagrodzenie jest wygodne w kategoriach grupowania kosztów, więc w rubrykach 8-12 określasz kwotę wynagrodzenia:

8 – kwota naliczonej płatności w czasie jest wskazana;

9 – kwota wyliczonej zapłaty za sztukę jest wskazana;

10 – wskazać kwotę innych opłat (na przykład współczynnik terytorialny, dopłata za podróżniczą naturę pracy itp.);

11 – noty z innych otrzymanych dochodów;

12 – obliczana jest łączna kwota opłat.

Kolumny 13-15 obliczenia odliczeń:

13 – kwota podatku dochodowego od osób fizycznych jest obliczana;

14 – inne potrącenia (alimenty, składki do komisji związków zawodowych, kary za decyzje sądowe, koszt uniformów, inne potrącenia na prośbę pracownika);

15 – obliczana jest całkowita kwota odliczeń;

16 – zadłużenie przedsiębiorstwa (należności) pracownikowi (na przykład według obliczeń z osobami odpowiedzialnymi, jeśli jest sporządzane sprawozdanie z wyprzedzeniem, ale nie płacone przez pracodawcę);

17 – wskazuje dług pracownika pracującego dla firmy (na przykład za szkody wyrządzone firmie);

18 – podać przewidywaną kwotę, która zostanie wydana na ręce.

Metody zarządzania dokumentami

Przy zastosowaniu zmechanizowanej metody księgowania rachunek, którego forma ma prawo do samodzielnego rozwoju, musi zawierać wszystkie wymagane informacje.

Zaletą korzystania z tego dokumentu jest wygodny, kompaktowy formularz, który gromadzi dane o rozliczeniach międzyokresowych, potrąceniach i płatnościach w okresie sprawozdawczym oraz umożliwia szybkie i jakościowe uzgodnienia końcowych danych z danymi analitycznymi.