Prawo okuna. Okuna współczynnik: określenie, wzór

Do analizy sytuacji gospodarczej często korzystają prawo okuna. Stosunek, który został uruchomiony naukowiec, opisuje zależność między bezrobociem i wzrostu. To był otwarty na podstawie danych empirycznych w 1962 roku, naukowca i na którego cześć nazwano. Statystyki pokazują, że wzrost bezrobocia o 1% powoduje spadek realnego PKB od potencjalnego 2%. Jednak wskaźnik ten nie jest stały. To może się różnić w zależności od stanu i czasu. Stosunek kwartalnych zmian stopy bezrobocia oraz realnego PKB – jest to prawo okuna. Formuła, należy zauważyć, jest nadal krytykowana. I wątpliwość jego przydatność do wyjaśnienia warunków rynkowych.

Prawo okuna

Współczynnik a prawo za nim pojawiła się w wyniku statystycznego przetwarzania danych, czyli obserwacji empirycznych. Opiera się ona nie leżała oryginalną teorię, która jest następnie testowane w praktyce. Arthur Melvin Ouken widział wzór, studiując statystykę Stanach Zjednoczonych. To jest przybliżona. Wynika to z faktu, że produkt krajowy brutto ma wpływ wiele czynników, nie tylko stopy bezrobocia. Jednakże taki uproszczony Analiza zależność między wydajnością makroekonomicznych czasami również przydatne w badaniach wykazuje Okun. Współczynnik wyprowadzane naukowcy wyświetla odwrotnie proporcjonalną zależność pomiędzy wyjściem i bezrobocia. Ouken Uważa się, że wzrost PKB 2% z następujących zmian:

• obniżenie poziomu cyklicznego bezrobocia do 1%;
• zwiększając pracę 0,5%;
• zwiększenie liczby godzin roboczych dla poszczególnych pracowników do 0,5%;
• wzrost wydajności o 1%.

Zatem, zmniejszenie stężenia cyklicznego Okun bezrobocia 0,1%, można oczekiwać wzrostu w czasie rzeczywistym PKB 0,2%. Jednak wskaźnik ten waha się dla różnych krajów i okresów czasowych. Zależność został przetestowany w praktyce zarówno PKB i PNB. Martin szacuje Prachovni, spadek produkcji o 3% ze względu na spadek bezrobocia o 1%. Jednak uważa on, że jest to tylko związek pośredni. Według Prachovni produkcji wpływa na nie większe bezrobocie i inne czynniki, takie jak wykorzystanie mocy produkcyjnych i liczbę godzin pracy. Konieczne jest zatem, aby je odrzucić. Prachovni obliczyli, że zmniejszy bezrobocie 1% prowadzi do wzrostu PKB tylko 0,7%. Zależność słabnie z upływem czasu. W roku 2005, analiza ostatnich statystyk prowadzone Endryu Abla i Ben Bernanke. Szacuje się, że wzrost bezrobocia o 1% prowadzi do spadku produkcji o 2%.

przyczyny

Ale dlaczego tempo wzrostu PKB wyższy niż odsetek zmian stopy bezrobocia? Jest możliwe, aby dać kilka wyjaśnień:

• Działanie efektu mnożnika. Im więcej ludzi pracuje, tym większy popyt na towary. Dlatego produkcja może rosnąć w szybszym tempie niż poziom zatrudnienia.
• statystyka niedoskonałości. Bezrobotni mogą po prostu przestać szukać pracy. Jeśli tak się stanie, będą one zniknąć z „radaru” agencji statystycznych.
• Znowu, faktycznie rachunek osoby mogą zacząć pracować mniej. W statystyce, to nie jest prawie niewidoczne. Jednak ta sytuacja jest znaczący wpływ na produkcję. Dlatego też, z tej samej liczby pracowników, możemy rzeczywiście dostać różne wskaźniki produktu krajowego brutto.
• Spadek wydajności pracy. To może być spowodowane nie tylko do pogorszenia organizacji, ale również ze zbyt dużej liczby pracowników.

Prawo okuna: formuła

Wprowadzamy następujące oznaczenia:

• Y – prawdziwa moc.
• Y „- potencjalny produkt krajowy brutto.
• u – prawdziwe bezrobocie.
• u „- naturalny poziom poprzedniej figury.
• C – Okun współczynnika.

Biorąc pod uwagę powyższy zapisu, można wyprowadzić następujący wzór: (Y '- Y) / Y' = a * (U – U „).

W Stanach Zjednoczonych, od 1955 roku, że ta ostatnia jest zwykle wynosiła 2 lub 3, jak to pokazano w powyższych badaniach empirycznych. Jednak ta wersja prawo okuna jest rzadko używane, ponieważ potencjalne poziomy bezrobocia i produktu krajowego brutto jest dość trudne do oceny. Jest jeszcze inna wersja wzoru.

Jak obliczyć PKB

Aby obliczyć tempo wzrostu PKB, wprowadzamy następujące oznaczenia:

• Y – rzeczywista ilość emisji.
• AU – zmiana stanu rzeczywistego poziomu bezrobocia w porównaniu z poprzednim rokiem.
• C – Okun współczynnika.
• ΔY – zmień rzeczywistą moc w porównaniu z rokiem poprzednim.
• K – średni roczny wzrost produkcji przy pełnym zatrudnieniu.

Za pomocą zapisu danych można wyprowadzić następujące równanie: ΔY / R = k – C * AU.

W przypadku współczesnego okresu US współczynnik historia C jest równe 2, a K – 3%. Zatem równanie: ΔY / R = 0,03 – 2Δu.

wykorzystanie

Wiedząc, jak obliczyć współczynnik Okun, często pomaga w trendów budowlanych. Często jednak uzyskana liczba nie jest zbyt dokładne. Spowodowane jest to współczynnik zmienności w różnych krajach i okresach czasu. Dlatego musimy uwzględniać wynikający prognozy wzrostu PKB poprzez tworzenie miejsc pracy z pewnym sceptycyzmem. Ponadto trendy krótkoterminowe są bardziej dokładne. Wynika to z faktu, że w każdym razie okolicznościowe zmiany mogą mieć wpływ.

w rzeczywistości

Załóżmy, że stopa bezrobocia wynosi 10%, a rzeczywisty produkt krajowy brutto – milliardov 7500 jednostek monetarnych.
Musimy znaleźć wysokość PKB, który może być wykonany, gdy poziom bezrobocia zgodny z naturalnym wskaźnika (6%). Ten problem można łatwo rozwiązać stosując prawo okuna. Wskaźnik wskazuje, że rzeczywisty poziom nadmiarze naturalnego bezrobocia 1% prowadzi do utraty 2% PKB. Więc najpierw musimy znaleźć różnicę pomiędzy 10% i 6%. Tak więc, różnica pomiędzy rzeczywistą i naturalny poziom bezrobocia 4%. Po to jest łatwe do zrozumienia, że PKB w problemie za jego potencjalną wartość o 8%. Teraz bierzemy rzeczywisty produkt krajowy brutto 100%. Ponadto, można stwierdzić, że 108% realnego PKB w 7500 * 1,08 = 8,1 biliona walucie. Należy rozumieć, że ten przykład jest tylko przykładem przebiegu gospodarki. W rzeczywistości sytuacja może być zupełnie inna. Dlatego prawo użycia Okuna nadaje się tylko do krótkoterminowego prognozowania, gdzie nie ma potrzeby bardzo precyzyjnych pomiarów.