Tokarki 1K62: urządzenie, charakterystyka, naprawa i eksploatacja

Tokarki 1К62 – niezawodne i wydajne urządzenia, przeznaczone głównie do produkcji indywidualnej i na małą skalę. Mogą być używane do obróbki części z różnych materiałów konstrukcyjnych: metali nieżelaznych i żelaznych, żeliwa itp. Na tych maszynach można wytwarzać nici gwintowane , a także spirale archimedialne.

Historia wyposażenia

Nowoczesne tokarki 1K62 to udoskonalona modyfikacja jednego z najstarszych i wysokiej jakości modeli serii DIP200 z sowieckiej serii 1D62. To urządzenie zostało wyprodukowane w fabryce Proletary Krasnów w latach 1949-1956. Skrót DIP oznacza "dogonić i wyprzedzać", a figury – wysokość centów nad łóżkiem. Maszyny tej serii były uniwersalne i miały szybkość.

Nowy model 1K62 został uruchomiony w 1956 r. Od 1D62 wyróżnia się przede wszystkim takie udoskonalenia i modyfikacje:

• Silniejszy silnik;
• Napęd taśmowy (zamiast pasa);
• Trzy uchwyty prędkości obrotowej wrzeciona;
• Wzmocnienie sprzęgła ciernego;
• Mechanizm odwrotny używany do gwintowania;
• Elektryczna pompa do dostarczania płynu chłodzącego, itp.

W chwili obecnej maszyny 1K62 i ich jeszcze bardziej doskonała wersja są używane w produkcji – modelu 1K625.

Korzyści z wyposażenia

Tokarka 1K62 należy do klasy urządzeń typu frontowego i może być stosowana do obróbki małych prętów o bardzo dużych średnicach. Trzpień modelu jest montowany na specjalnych łożyskach, zapewniając sztywność. Dlatego na obrabiarek 1K62 ma się przetwarzać w tym szczegóły z hartowanego metalu. Główne zalety tego modelu to:

• Napęd główny dużej mocy;
• Siła wszystkich elementów kinematycznych łańcuchów paszowych;
• Odporność na drgania;
• Szeroki zakres prędkości;
• Możliwość użycia narzędzi takich jak narzędzia mineralne i narzędzia z węglików spiekanych do tokarki.

Tylna belka maszyn 1K62 przesuwa się w kierunku poprzecznym. Umożliwia to przetworzenie delikatnie nachylonych stożków. Przesunięcie wózka w kierunku wzdłużnym, w razie konieczności, jest ograniczone przez specjalny przystanek. Podczas używania maksymalna prędkość zacisku wynosi 250 mm / min.

Cechy konstrukcyjne

Naprawa i eksploatacja maszyn tej modyfikacji musi być przeprowadzona wyłącznie przez wysoko wykwalifikowanych specjalistów. Projekt tego sprzętu jest dość skomplikowany.

Ramka maszyny 1K62 jest uzupełniona poprzecznymi żebrami. Opiera się na dwóch wydrążonych nogach. Lewy silnik główny jest zamontowany w lewo, a pompa po prawej to pompa, która popycha płyn chłodzący do obszaru obróbki obrabianego przedmiotu. Ruch obrotowy wrzeciona jest przenoszony wzdłuż łańcucha "wałka ciernego / sprzęgła / sprzęgła wieloobrotowego".

Fartuch maszyny jest wyposażony w cztery sprzęgła typu krzywkowego, umożliwiające zarówno ruch bezpośredni jak i wsteczny. Jednoczesne przełączanie biegów poprzecznych i podłużnych jest eliminowane z powodu obecności specjalnego urządzenia blokującego.

Tokarka do metalu 1K62 jest wyposażona w naboje samonastawne o trzech średnicach o średnicy 250 mm. W razie potrzeby można je zastąpić wersją 4-krzywkową 400 mm. Mocowanie części wkładu odbywa się za pomocą kluczyka bez użycia dźwigni.

Prace nad maszynami o tej modyfikacji, między innymi, mogą być wykonywane przy użyciu lunetek – ruchomych o średnicy 20-80 mm i stacjonarnych o średnicy 20-130 mm.

Elektrochemia

Urządzenie tokarki 1K62 jest dość skomplikowane. Węzły i mechanizmy w tym sprzęcie są liczne. Ich praca jest zapewniana przez silniki pracujące z sieci 220 V.

Ponieważ głównym napędem w maszynach 1K62 jest asynchroniczny zwarcie. Prędkość obrotowa wrzeciona jest regulowana za pomocą zębnika koła zębatego. Drugi silnik, również asynchroniczny, odpowiada za ruch oparcia. Aby zapewnić długą żywotność maszyn 1K62, w ich konstrukcji przewidziano przekaźnik termiczny. W przypadku przegrzania urządzenie wyłącza się.

Oprócz silników wrzeciona i zacisków, silniki hydrantowe i pompa chłodząca są dostępne w maszynach o tej modyfikacji. Zasilanie obwodu sterowania odbywa się za pomocą transformatora separującego. Uruchom silnik główny, naciskając specjalny przycisk. W tym samym czasie włączają się pompy i hydranty.

Szybki ruch podparcia wykonywany jest przez obrót odpowiedniego uchwytu na fartuch maszyny. Gdy operator wykona to działanie, styk przełącznika wchodzącego w konstrukcję zamyka obwód cewki, który przenosi napięcie na silnik. Wrzeciono maszyny jest włączane, przekręcając sprzęgło cierne dźwigni sterującej do góry.

Maszyna 1K62 wyposażona w lokalne oświetlenie ze światłem o mocy 36 V. Te ostatnie są zasilane z oddzielnego transformatora uzwojenia.

Typowe nieprawidłowości

Najczęściej 1K62 tokarki muszą być naprawione z następujących powodów:

1. Niemożność przełączania przekładni. Wyeliminowanie tego problemu w niektórych przypadkach pomaga wyłączyć silnik elektryczny i jego włączenie "wybrzeża".
2. Arbitalne zatrzymanie narzędzia roboczego. Dzieje się tak zwykle z powodu działania przekaźnika termicznego. W tym przypadku zaleca się zmniejszenie prędkości przetwarzania przedmiotów.
3. Wyłączona pompa chłodząca. Możesz poprawić sytuację, dodając wodę do zbiornika.
4. Wibracje maszyny. Przyczyną tego problemu jest zazwyczaj nieprawidłowa instalacja.
5. Niewielka precyzja obróbki części. Aby poprawić sytuację, należy spróbować wyregulować tylną belkę, dokręcić jej część lub dokręcić paski mocujące kasety.

Specyfikacje techniczne

Urządzenie tokarskie 1К62 umożliwia wykonywanie na nim prac najróżniejszych na preparatach z tych lub innych metali. Wszechstronność i wysoka wydajność tego sprzętu zależy od doskonałych osiągów, które można znaleźć w poniższej tabeli.

Jak widać tokarka 1K62, której cechy charakterystyczne są po prostu niezwykłe, mogą być z powodzeniem wykorzystywane w warsztatach przedsiębiorstw i odznaczają się wysoką jakością i niezawodnością. Instalacja takiego sprzętu umożliwia wytwarzanie części z dużą prędkością, unikając przestojów i ostatecznie znacząco poprawia rentowność produkcji.

Wskazówki bezpieczeństwa dotyczące włączania

Oczywiście, tokarki tej marki, jak maszyny do cięcia metali, frezarki i inne – sprzęt w działaniu jest dość niebezpieczny. W swoim projekcie poruszają się i obracają się przy dużych prędkościach. W tym ostatnim ubranie pracownika, włosy itp. Mogą utknąć (lub owinąć wokół nich). Konsekwencje wpadania w ruchome i obrotowe części ciała mogą być naprawdę katastrofalne.

Dlatego też naprawa i działanie tokarek tej modyfikacji, podobnie jak inne, są procedurami, które wymagają przestrzegania pewnych standardów bezpieczeństwa. Przed rozpoczęciem turner musi:

• Nosić kombinezony, okulary, przymocować rękawy i sprawdzić miejsce pracy;
• Sprawdź przydatność pokrywy ochronnej kasety;
• Dostosować oświetlenie;
• Sprawdzić bezczynność układu sterowania, smarowania i chłodzenia, mocowania dźwigni;
• Sprawdź integralność węzłów ochronnych.

Cechy obsługi

Podczas pracy na maszynie zabrania się:

• Opierać się na łóżku;
• Zezwól na wirowanie żetonów na części;
• Umożliwienie czyszczenia w pokoju;
• Przetwarzanie części w przypadku wibracji.

Po odłączeniu maszyny 1K62 następuje czasowe wyłączenie, w przypadku zaniku zasilania, podczas smarowania i czyszczenia jego elementów. Aby wyciągnąć wtyczkę z sieci lub obrócić uchwyty do położenia "off", przyjmuje się również, że podczas wykonywania czynności takich jak naprawa tokarki 1K62: wymiana węzłów i części, dokręcanie nakrętek itd.

Zasady instalacji

Aby to urządzenie działało jak najskuteczniej, należy je odpowiednio zamontować. Podczas instalacji należy w pierwszej kolejności zapewnić system uziemienia. Przewody w szafce sterowniczej są zbudowane od dołu przez specjalny otwór. Dla hydrantu ułożone jest oddzielne uziemienie.

Sam sprzęt powinien być zainstalowany tak płynnie, jak to możliwe. Aby to osiągnąć, należy użyć poziomu. W przypadku zakłóceń, ramka zaczyna drgać. Ponadto, z tego rodzaju sprzętem, metalowe maszyny tnące, frezarki itp. Są zazwyczaj instalowane. W takim przypadku wszystko zależy od cech produkcji.

Maszyny 1K62 – niezawodny i wysokiej jakości sprzęt, bardzo wygodny w obsłudze. Przy prawidłowej instalacji i zgodności z zaleceniami dotyczącymi eksploatacji szybko się opłaca. Co więcej, cena jest stosunkowo niska – 150-200 tysięcy rubli.