Feofan Grek: ikona Matki Bożej „dona”

W 1370 roku przyszedł z Bizancjum i osiadł w Nowogród trzydzieści malarza ikon o nazwie Theophane. Nowogród dał mu przydomek grecki – i jest to miejsce urodzenia była podobna, a rosyjskie słowo mistrz ciągle mylone z greckiego. Kiedy będzie błogosławił, zaczął malować Kościół Przemienienia Pańskiego, który stał na ulicy Ilyina pokazał zdziwienie w oczach Nowogrodzie jak wspaniałych obrazów pierwotnych sił, które zapewniły mu sławę, nie pomerknuvshaya do dnia dzisiejszego.

Ikonograf s Bosfora brzegi

Z życia Feofana Greka pozostało niewiele informacji. Wiadomym jest, że udał się do Wołchow do Wołgi w Niżnym Nowogrodzie, a następnie w Serpukhov i Kołomna, aż wreszcie osiadł w Moskwie. Ale wszędzie tam, gdzie wyreżyserował nogę, pozostawiając pięknie malowanymi świątyń ekran w księgach kościelnych i ikon, które stały się nieosiągalnym wzorem dla wielu pokoleń artystów.

Pomimo faktu, że od czasu, kiedy żył i pracował Feofan Grek, miał sześć wieków, mamy przeżył wiele jego prac. Ten obraz już wspomniano Nowogród Kościół Przemienienia Pańskiego, a freski na ścianach katedr Kremlin – Archanioła i Zwiastowania i kościół Matki Bożej Narodzenia. Ale poza tym w skarbcu sztuki narodowej obejmuje napisany jego ikonę pędzla, z których najbardziej znany jest obrazem NMP, przeszedł do historii jako „Dziewicy z Donem.”

Prezent dla księcia Dymitr Doński

Historii tego najsłynniejszego czarodzieja pozostało tak niewiele wiadomo, że wśród krytyków przedstawiany wiele opinii na temat daty i miejsca jej zapisu. Istnieje nawet sceptycy, próbując podważyć autorstwo Teofan (w ich opinii, święty twarz namalowany przez jednego z jego uczniów). Jednak przez długi czas istniała tradycja być równie na podstawie materiałów historycznych i w tradycji ustnej, zgodnie z którym to Feofan Grek stworzył to arcydzieło, a uczynił to dopiero 1380 roku.

Dlaczego tak? Odpowiedź można znaleźć w „historycznym opisie Moskwie Donskoy Klasztor”, opracowanej w 1865 roku przez znanego historyka I. E. Zabelinym. Na swoich stronach, autor cytuje starożytnego manuskryptu, który mówi o tym, jak przed bitwą pod Kulikow Kozaków przyniósł wielki książę Dmitriyu Donskomu obraz NMP, przez którą bardzo Królowa Nieba udzielił siły armii Prawosławna i odwagi w pokonywaniu złoczyńców.

O lokalizacji Don Bogurodzicy po klęsce Mamaja na polu Kulikowym w 1380 roku, istnieje kilka hipotez. Najbardziej prawdopodobne jest uważany za jeden pod którą święty obraz ponad dwustu siedemdziesięciu lat był przechowywany w klasztorze Katedra Wniebowzięcia NMP Simonow, do której rzekomo został napisany. To nie przypadek, ponieważ ikona jest dwustronny, a na jego odwrocie jest napisane scenę Wniebowzięcia Matki Bożej w zwykłych rozwiązań kompozytowych Kościoła Prawosławnego.

Ikona – ochraniacz Rosjan

Następny jasne zjawisko ikoną, który został przyjęty przez DD przed bitwą pod Kulikow, odnosi się do roku 1552, kiedy to dzieje się w jego zwycięskiej kampanii przeciwko Kazan chanatu, modlił się przed ikoną cara Iwana Groźnego. Po poprosił Heavenly rzecznik Jej patronat, wziął z niego i obraz namalowany przez Teofan Grek, i wrócił i umieścić go w Archanioł katedry Kremla. Towarzyszy ikonę króla, w jego kampanii przeciwko Połocka w 1563 roku.

Więc to było miłe dla Królowej Niebios, że cudowny obraz Matki Bożej „dona” ukazał się Rosjan w czasach poważnych badań wojskowych, wzbudzając w nich odwagi i błogosławię armię prawosławnego. Stało się to w 1591 roku, kiedy pierwszy Tron zbliżył niezliczone hordy tatarskiego chana Kazi Giray II. Już od wysokości Vorobyovy Hills, patrzyli drapieżny wzrok rosyjskiej stolicy, ale Moskale miały z katedry Don ikoną Matki Bożej, chodził z nią procesji murów miejskich, a oni stają się niedostępne dla wroga.

Następnego dnia, 19 sierpnia, zginęło w strasznym przekroju wojska tatarskiego chana, a on był z resztkami swoich sługusów ledwo uciekł i cudem powrócili na Krym. Przez cały ten czas Don ikona Matki Bożej był w pułku kościoła i nikt nie miał wątpliwości, że to jej wstawiennictwo pomogły napędzać wroga z rosyjskiej ziemi.

Na pamiątkę wielkiego zwycięstwa w miejscu, gdzie był w czasie bitwy o pułku kościoła, założył klasztor, który otrzymał nazwę Don. Dla tego nowego klasztoru powstał listę z cudownym obrazem, który dał jej nazwę, a następnie został zainstalowany dzień jego celebracji vsetserkovnogo – 19 sierpnia (1 września). Od tego czasu, Our Lady of the Don jest czczony jako niebiańskiego protektora ziemi rosyjskiej od wszystkich, którzy przychodzą do niej z mieczem.

King, Troubles pionek

Kiedy w 1589 roku, po śmierci cara Fodora Ioannovicha – trzeci syn Ivana Groznogo, został przerwany rurykowicze w Rosji, a pusty tron poszedł Borisu Godunovu, ten pierwszy patriarcha Moskwy i Wszechrusi , Job pobłogosławił go królem tej konkretnej ikony. Jednak zasada Borys nie był zadowolony. To zbiegło się z trudnym okresie historii Rosji, nazwany Time of Troubles.

Po spędzeniu siedmiu lat na czele narodu rozdartego zarówno obcej interwencji i wewnętrznych konfliktów społecznych, król zmarł w 1605 roku, tuż przed osiągnięciem wieku pięćdziesięciu trzech lat. Miejsce spoczynku zmarłego władcy był Archanioł katedry Kremla, gdzie jego nagrobek ze smutkiem patrzył z powierzchni ściany Don ikon Matki Bożej, do której dopiero niedawno, pod nieustanne bicie dzwonów, zaklął wypowiem lojalności wobec Ojczyzny.

Początek panowania Piotra I

Wiadomo, że na początku panowania Piotra I Rosja była w stanie wojny z Turcją, która trwała przez czternaście lat i stał się częścią europejskiego Wielkiej tureckiej wojny. Zaczęło się od kampanii armii rosyjskiej na Krymie. Ruszył przez jego wiernego towarzysza Sovereign książę Wasilij Vasilevich Golicyna.

Ikona Matki Bożej „dona” towarzyszyła mu podczas całej kampanii, która stała się dla Rosji próby i kosztował ją wiele ofiar. Ale wstawiennictwo Matki Bożej, manifestują się poprzez obraz, który był przechowywany w namiocie naczelny pomógł Warriors, choć z ciężkimi stratami, ale powrót do domu, wypełniając zadania zlecone im przez sojuszniczych zobowiązań. W ostatnich latach XVII w cudowny obraz przechowywane w komorach siostrą Peter I Natalia Alekseevna carycy, gdzie wiele starych ikon i gdzie został następnie przeniesiony do Katedry Zwiastowania na Kremlu zebrano.

Losy obrazu w XVIII i XIX wieku.

W XVIII i XIX wieku, ikona użył popularnego cześć. Modliła się i napisał słowa pochwały. Ponadto, słynny obraz w centrum wielu powieści i opowiadań, z których niektóre odzwierciedlają rzeczywistych zdarzeń, których dane zostały zaczerpnięte z dokumentacji źródeł, jako część owoców wyobraźni ludzi, którzy chcieli wyrazić swoją miłość i wdzięczność Niebieskiego Pośredniczki.

Dekoracja ikony nie szczędził środków. Wiadomo, że do inwazji Napoleona obraz pokryty był bogaty wynagrodzenia z kamieniami szlachetnymi. Kamienie zostały skradzione przez Francuzów, a po ich wydalenie było tylko ramka złota na ikonie że szabrowników pomylić miedzi.

Art wyposażony ikony

Jest napisane na tablicy o wymiarach 86h68 cm. Mówiąc o ikonograficznych funkcji graficznych, należy zauważyć, że ikona „Don Virgin” odnosi się do rodzaju przyjętego w art Marian Ikony „Kruchość”, która jest cechą charakterystyczną związku twarze Dziewicy i Jej wieczne dziecko. Ale znaczenie teologiczne nieodłącznym ikon tego typu wykracza daleko poza codziennych scen, przedstawiających matkę i uczucia jej dziecka.

W tym przypadku przedstawia wizualny wyraz religijnego dogmatu, który określa relację Stwórcy do Jego stworzenia. Pismo mówi o takiej bezgranicznej miłości Boga do ludzi, że w celu ratowania ich od śmierci wiecznej, dał swego Jednorodzonego Syna.

Specjalne Uroczystość załączonych figur teraz stracił złote tło, na których przedstawił Matki i Dziecka. Nie zachowały się dobrze i złocenie że pokryte halo, ale na szczęście, twarze i ubrania zachowały się w dobrym stanie.

Składu i kolorowe ikony

Composite obraz decyzji dość typowy z ikon tego recension (odmiany kanoniczne). Virgin Mary hugs jej syn siedzi na kolanach i przytuliła do policzka. Wieczne dziecko jest przedstawiony vozdevshim prawą rękę do błogosławieństwa, a jego lewa ręka trzyma zwój.

Ikona Feofana Greka różni się od innych obrazów obrazu recension nagich nóg Bogomladentsa do kolan opartej na lewym nadgarstku Virgin. Fałdy obejmujące tunikę ochry – odzieży, podkreślone linie sieciowe drobno pracował złota, założona w połączeniu z kolorem tkaniny i niebieskimi akcentami uroczysty i świąteczny wygląd. Uzupełnia ogólne wrażenie złotej koronki, constricting zwój.

Równie elegancki i jednocześnie z odrobiną szlachty reprezentowanej szaty Virgin. Jej górny płaszcz – mafory – odbywa się w ciemnych kolorach wiśni i ozdobione złotem granicy, ozdobione frędzlami. Trzy gwiazdki złote, tradycyjnie służąc jej dekoracji wnętrz, są czysto dogmatyczne sens. Symbolizują one wieczne dziewictwo Matki Bożej – przed, w trakcie i po narodzeniu Jezusa.

Odstępstwa od bizantyńskich kanonów

Należy zauważyć, że według większości krytyków, malarz Feofan Grek (pochodzenie bizantyjski) w swojej pracy wykraczały poza ustalonymi tradycji szkoły Konstantynopola, który jest panem nie pozwalają sobie na twórcze eksperymenty naruszać kanony. Don ikona Matki Bożej jest najlepszym przykładem.

Aby rysy twarzy Virgin większa życia i ekspresji artysty dopuszcza pewną asymetrię w miejscu ust i oczu. Oni nie są równoległe, zarówno ikon bizantyjskich mistrzów, a znajdują się na top-down osi. Ponadto usta nieco przesunięte w prawo.

Te pozornie nieistotne szczegóły, stosowane przez autora w ciągu celach czysto technicznych były jednak naruszenie kanonów ustalonych przez Kościół Konstantynopola i Bizancjum zostały uznane za niedopuszczalne. I wiele takich przykładów w ikon i fresków, które Feofan Grek napisał. „Nasza Pani z dona” – jest jednym z nich.

Na spodniej stronie ikony

Duże zainteresowanie jest też druga strona płyty, która przedstawia Wniebowzięcie – ikona, jak wspomniano powyżej, duplex. Malowidła zachowały się znacznie lepiej niż na twarzy. Wyraźnie czytelny nawet subtelny napis kutego Vermilion. On może odegrać rolę w ikonę raz byłego wynagrodzenia, porwaną przez Francuzów w 1812 roku, który służy jako przypomnienie, jedynego zachowanego złotej ramie na ikonie.

Patrząc na wizerunek uderzającego braku elementów tradycyjnej sceny. Mistrz nie jest wliczone w składzie zwykle w takich przypadkach, wizerunki aniołów, apostołów wznosi, żalu kobiet i wielu innych podobnych cech. Centralny jest postać Jezusa Chrystusa trzyma maleńką zapelenovannuyu figurę, symbolizujące wieczną duszę Matki.

Przed figurą Chrystusa na łóżku spoczywają doczesne szczątki Matki, otoczony figurami dwunastu apostołów i dwóch biskupów – były obecne, zgodnie z Pismem, po śmierci Marii Panny. Charakteryzują dwie części, które są wyrazem konwencji przyjętych w ikonografii: budynek jest umieszczone na krawędziach ikony oznacza, że ta scena odbywa się w domu, a świeca ustawiona przed łóżku Marii Panny – symbol życia blaknięcie.

Debata nad autorstwem ikony

Jest rzeczą charakterystyczną, że scena przedstawiona na odwrotnej stronie ikony, nosi wyraźne odchylenie od tradycji sztuki bizantyjskiej. Ten pierwszy pokazać twarze apostołów pozbawiony charakterystycznych Konstantynopola tradycji arystokratycznej możliwości. Jak podkreślono w swoich pracach wielu uczonych Feofana Greka, są one coraz częściej charakteryzuje się czysto chłopskich cech wspólnych wśród zwykłych ludzi.

Nic dziwnego, że wiele różnic prac Feofana Greka i tradycji bizantyjskiej kanonów artystycznych stworzyli szereg krytycy kwestionowali autorstwo prac przypisanych do niego. Ich punkt widzenia jest zrozumiałe, ponieważ nie tylko na brzegach artysty Bosfor rodzi, ale także pojawiły się jako mistrz ikonografii – nie należy zapominać, że przybył do Rosji już w wieku trzydziestu lat.

Jego pędzla jest bliżej szkoły Nowogród niż jego natywna bizantyjskiej. Wieloletnia dyskusja na ten temat nie przestają tego dnia, ale dominuje pogląd, że będąc w nowym kraju i dla niego mając okazję zobaczyć wiele starych ikon stworzonych przez rosyjskich mistrzów, artysta używany w dziele ich właściwości.

Najsłynniejsza kopia ikony

Wiadomym jest, że w czasie długiej historii ikony z jej kilku list zostały wykonane. Najwcześniej który pochodzi z końca XIV wieku. Został on wyprodukowany przez kolejności kuzyna Dymitr Doński – księcia Włodzimierza Andriejewicz i ozdobione srebra złoconego wynagrodzenia był jego dar Trinity-Sergiusz Ławra.

W czasach Ivana Groznogo do swego celu zostały przeprowadzone dwie listy, z których jeden jest wysyłany do Kołomna, następnie stracił, a drugi, umieszczone w katedrze Wniebowzięcia NMP, zachowały się do dnia dzisiejszego. Kiedy Heavenly Patronka w 1591 pomógł Moskale odzwierciedlać inwazję Khan Girej, w miejscu, gdzie stał kościół pułku powstała Monaster Doński, to dla niego wykonana inną listę cudownym obrazem. Istnieje również kilka kopii w późniejszym terminie.

Ski klasztor i lokalny adres bilet komunikacji

Okres radziecki stał się nowy etap w historii Don Matki Bożej. Od 1919 roku, liczba ta jest zawarta w zbiorach Galerii Trietiakowskiej. Tutaj jest to jeden z najbardziej niezwykłych eksponatów części Starego rosyjskiego malarstwa. Raz w roku, w dniu jego vsetserkovnogo uroczystości, obraz dostarczany do klasztoru Donskoy (adres :. Moskwie, Don Plac 1-3), gdzie odbywa się przed uroczystą liturgię, która skupia tysiące ludzi. Każdy, kto, będąc w tym czasie w Moskwie, chce wziąć w nim udział, można dostać się do klasztoru, wyszedł stacji metra Szabołowskaja.

To nie przypadek, to jest obraz Matki Boskiej cieszy się szczególną miłość od Rosjan. Jak wspomniano powyżej, w całej jej historii jest związana z wyczynów ramionach obrońców Ojczyzny, a przez to Królowa Nieba jest wielokrotnie prawosławny Ludu pomoc i wstawiennictwo.