Pobłażliwość jest zgoda na grzech?

Przeanalizujmy, co jest odpustem. Jego definicja jest całkowitym lub częściowym odstępstwem od kary za popełnione grzechy, które Kościół przekazuje wierzącym. Najczęściej w trakcie spowiedzi udzielano pokuty (jest to najbardziej wyzwolenie grzechu). Dlaczego potrzebujesz wprowadzenia tak złożonej koncepcji? Przyjdzie wierzący Do księdza. Nawrócenie. Kapłan wyznaczy mu karę. Wierzący spełni. Zostaną mu wybaczone wszystkie grzechy. To było w normalnych warunkach. Ale coraz częściej były takie sytuacje, gdy cotygodniowa wizyta w świątyni stała się niemożliwa. Na przykład wszędzie byli wierzący pragnący podjąć pielgrzymkę do świętych miejsc. Co zrobić w tym przypadku? Nie do żalu nie do pomyślenia. Ale w pielgrzymce nie ma niczego podobającego się Bogu.

Wymyślono pojęcie "pobłażania"

Jest to pierwotne przebaczenie grzechów z wyprzedzeniem. Oznacza to, że osoba po zapłaceniu pewnej kwoty przekazała kościół swój obowiązek odpuszczania za grzechy. Dla niego zostało to zrobione przez kapłanów i mnichów, wypełniając "karę". Jednocześnie wierzący został zwolniony z obowiązkowego odwiedzania Kościoła, ponieważ nie miał takich możliwości w podróży. To wydaje się dość logiczne. Osoba wypłacona, aby wypełnić swoje duchowe zobowiązania wypełnione przez Kościół Słudzy, podczas gdy on sam będzie zajęty innymi czynami charytatywnymi.

Znaczenie słowa odpust

Indulgentia łacińska tłumaczy się jako "łaskę" lub "przebaczenie". Ten przywilej nie został przyznany bez powodu. Aby uzyskać przewijanie (a pobłażanie było dokumentem pisanym), trzeba było mieć dość dobre powody. Jeśli na początkowym etapie powody, dla których wierzący prosił o "miłosierdzie", był bardzo poważnie rozumiany (na przykład pielgrzymka, udział w krucjatach i innych), wtedy stało się możliwe pobłażliwość w czasie dla każdego, kto chciał zapłacić łapówkę. Pieniądze zostały przekazane na potrzeby kościoła. W ten sposób z czasem stało się możliwe powtórzenie pojęcia nieco: pobłażanie jest uzyskanie odkupienia grzechu, które jeszcze nie zostało popełnione w nagrodę pieniężną. Ale pojęcie to nie zostało natychmiast nabyte.

Wysoczynek pobłażliwości

Odkąd wprowadzenie pojęcia w rzeczywistości było bardzo rzadko używane, wierząc, że skruchy muszą być popełnione osobiście. Pozwól na przesuwanie tej odpowiedzialnej akcji na ramiona innych, jakich Kościół nie chciał. Tylko w bardzo rzadkich przypadkach można dać się odpocząć. Był to rodzaj dowodu niedoskonałości człowieka. Jest słaby i grzeszny. Niewielkie przypadki korzystania z odpustów, Kościół tylko to podkreślił. Ale w czasach krucjaty wszystko się zmieniło dramatycznie. Wielu wojowników Kościoła udało się do odległych krajów misją charytatywną. Nie tylko że zostali pozbawieni okazji do nawrócenia, tyle grzechów zgromadzonych podczas kampanii. Tak więc każdy, kto przeprowadził kampanię w imię Chrystusa, otrzymał od Kościoła przebaczenie wszystkich grzech, które popełni podczas podróży.

Rozbudowa koncepcji

W średniowieczu "nawrócenie" jest już wydawane nie tylko dla podróżnych. Ponieważ w szerokim znaczeniu "odpust" jest "miłosierdziem", jest używany w mniej zasadniczych przypadkach. Więc istnieje możliwość "kupić" sobie prawo do jedzenia jaj na czczo. Specjalne "miłosierdzie" otrzymały zakonnice. W miarę upływu czasu sam pojęcie pobłażliwości bardzo się zmieniło. Nie było to postrzeganie jako pokuta, ale za zgodę Kościoła na popełnienie jakiegokolwiek grzechu. Zaczęli wierzyć, że dokument uwalnia nie tylko od odkupienia, ale także od najbardziej niekorzystnego aktu Boga. To stanowisko spowodowało wielką krytykę ze strony oświeconych umysłów.