Książę Siergiej Volkonsky (Grudniowiec): krótka biografia

Jednym z najbardziej interesujących stron rosyjskiej historii 19 wieku jest powstanie dekabrystów. Zdecydowana większość jej członków, postawiła sobie za cel zniszczenie samowładztwa i poddaństwo, że pochodzi od najbardziej znanych rodów magnackich, otrzymał znakomite wykształcenie i wyróżnili się w wojsku, pola dyplomatyczna lub literackie. Obejmują one Sergei Volkonsky. Grudniowiec mieszkał przez 76 lat, z czego 30 lat w więzieniu i na emigracji.

pochodzenie

Sergey Grigorevich Volkonsky (Grudniowiec) urodziła się w 1788 roku w Moskwie. Gdy wymagane, aby wskazać ich pochodzenie, zwykł pisać „z książąt Czernihowie.” W tym przypadku, to było powszechnie wiadomo, że jego rodzina należała do Rurikovich i ze strony matki jego pradziadek był bliski współpracownik Piotr Wielki Marszałek A. I. Repnin.

rodzice

Ojciec przyszłych dekabrystów – Grigorij Semenovich Volkonsky – był kolega z najsłynniejszych dowódców wojskowych jak PA Rumyantsev, GA Potiomkin, AV Suvorov N. V. Repnina. Brał udział w niemal wszystkich wojen od końca 18 wieku, aw latach 1803-1816 roku pełnił funkcję gubernatora generalnego w Orenburg, a następnie był członkiem Rady Państwa.

Nie mniej sławną osobą była matka Siergiej G. – Alexandra Nikolaevna. Służył State pani i obergofmeysterinoy na 3 rosyjskiej cesarzowej i był kavalerstvennoy Dama Orderu św Katarzyny 1 stopień. Jak zatem, zgodnie z dekabrystów dziadka opisała jej prawnuk Princess Alexandra Nikolaevna był bardzo suchy charakter i „zastąpić uczucia rozważań dłużnych i dyscypliny.”

dzieciństwo

Biografia dekabrystów Volkonsky mówi, że jego życie od samego początku był taki, że wszyscy byli przekonani, że w przyszłości będzie on zrobić wielką karierę.

W momencie jego narodzin pełnił dekret Piotra, zgodnie z którym dzieci były szlachetne, aby uruchomić usługi szeregach żołnierzy. Oczywiście, współczujący rodzice, którzy mają pieniądze i połączenia przez długi czas znaleźć sposób, aby go ominąć. Dlatego, podobnie jak wielu jego rówieśników z arystokratycznych rodzin, w wieku 8 lat Sergei Volkonsky zostało nagranych przez sierżanta w Chersoniu pułku, który dał mu szansę w czasie pełnoletności „później awansował” do rangi oficera. W rzeczywistości Volkonsky (dekabrystów w przyszłości) miał młodzieńcze lata w prestiżowej szkole z internatem arystokratycznej Abbe Nicolas, a wojsko było tylko w 1805 roku jako porucznik Pułku Ułanów.

Na początku swojej kariery wojskowej

Kilka miesięcy po rozpoczęciu służby w 1806 roku, młody książę wyjechał do Prus jako adiutanta feldmarszałka Michaiła Kamenský. Odnotowano zamieszanie, jako uchwyt chłopcy samowolnie opuścił lokalizację wojsk rosyjskich, nie chcąc walczyć z Napoleonem.

Oszołomiona adiutant zauważył generał AI Osterman-Tołstoja, który wziął go pod swoje skrzydła. Już następnego dnia Volkonsky (Grudniowiec) po raz pierwszy wziął udział w walkach, stając się stroną bitwy Pułtusku.

Po podpisaniu pokoju w Tylży wrócił do Petersburga Orderem św Vladimir, Złotym Krzyżem bitwy pod Eylau i nominalnej mieczem premium.

W 1810-1811 gg. Sergei Volkonsky walczył na południu Turków, została udzielona w adiutantem i awansował do kapitanów.

Udział w II wojnie światowej

W czasie inwazji Napoleona na Rosję, książę Siergiej Volkonsky (Grudniowiec) był w randze adiutanta Aleksandra Pierwszego.

Brał udział w walkach z Dashkovka i Mohylewie, w Porec, w Witebsku, w Zvenigorod, Moskwa nad rzeką, w miejscowości Orłowa. Książę wyróżniał się w dniu 2 października podczas bitwy w mieście Dmitrow i został awansowany do stopnia pułkownika.

Jego odwaga zanotowano, a podczas walk na skrzyżowaniu francuskiego poprzez rzeką Berezyną. Następnie do pokazywania odwagi Volkonsky został odznaczony Orderem św Vladimir trzeciego stopnia.

Po wypędzenie wroga z terytorium rosyjskiego księcia wraz z ciałem Baron Wintzingerode udał się do kampanii zagranicznej, brał udział w wielu bitwach. Wielokrotnie nagradzany nie tylko rosyjskiej, ale cesarza pruskiego monarchy. Według niektórych raportów, pod koniec wojny, Prince Volkonsky przeprowadzone dyplomatyczne i wywiadowcze rozkazy cesarza, w tym w Paryżu podczas słynnych 100 dni.

Za odwagę w walkach z Dennewitz i Grosse Beerene przyznano mu generał major. W 1816 roku został mianowany dowódcą brygady 2 dywizji ułanów, a 5 lat później został przeniesiony do tej samej pozycji w 19 Dywizji Piechoty.

zmianę postaw

W 1819 roku SG Volkonsky (Grudniowiec) napisał raport do udzielenia mu urlopu na czas nieokreślony, ponieważ uważał za osobistą zniewagę przez cesarza jego tłumaczenie na stanowisko „złożony” w wydzielonych naczelny.

W drodze do Europy, zatrzymał się w Kijowie, gdzie spotkał swojego starego przyjaciela generał Michaił Orłow, który jako szef sztabu IV Korpus Piechoty, został w tajnym społeczeństwa. Zaprosił księcia na spotkanie, gdzie Volkonsky pierwszy zrozumiał, że w dodatku do służby wojskowej, jest kolejna okazja, aby służyć dla dobra Ojczyzny.

Jak później pisał Siergiej G. On przestał odtąd być lojalny i stał się obywatelem swojego kraju.

Na przedłużony urlop może być mowy. Wkrótce Volkonskiy spotkał się z Pavlom Pestelem i ustalone w decyzji, aby stać się członkiem tajnego stowarzyszenia.

małżeństwo

W 1821 Volkonsky (Grudniowiec) został mianowany dowódcą pierwszej brygady 19. Dywizji Piechoty Armii Drugiego, który został złożony w odległym ukraińskiego miasta Humań. Książę potulnie zaakceptowali nową pozycję, co oznacza, slajd kariery, i udał się do miejsca pracy.

Na Ukrainie, spotkał się z rodziną generała Rajewski, aw 1824 roku złożyła wniosek małżeństwo jego córki Marii, siostry, która była żoną jego przyjaciela Michaił Orłow.

Ojciec dziewczynki, po długim namyśle zgodził się na małżeństwo, aw styczniu 1825 roku odbył się w Kijowie Wedding Volkonsky i jego wybrańca. Jednocześnie książę był ojcem chrzestnym jego brat Nikołaj Repnin i drużba – Paweł Pestel.

Grudniowiec Volkonsky i jego żona byli razem tylko 3 miesiące, ponieważ wkrótce po ślubie, młoda kobieta zachorowała i przeniósł się z rodziną do leczenia w Odessie. Ze względu mąż Sprawy służbowe nie mógł jej towarzyszyć, a nie spełniały one aż do jego uwięzienia w twierdzy Pietropawłowskiej.

Udział w powstaniu grudnia

Po odejściu żony Volkonsky całkowicie poddając się przygotowaniem powstania. Pomimo wszystkich środków podjętych przez spiskowców, informacje o istnieniu tajnego stowarzyszenia stał się znany władzom. Według wspomnień samego księcia Aleksandra podczas pierwszej kontroli powierzonych mu ostrzegł go o lekkomyślne zachowanie.

W listopadzie 1825 Volkonsky zanim inni oficerowie dowiedział się o chorobie króla, a jego szwagier był jednym z tych, który towarzyszył cesarzowi podczas jego podróży w Taganrogu.

Poinformował o tym jego szefa tajnego Towarzystwa Południowa – Pestel, który rozpoczyna negocjacje w celu uzgodnienia wspólnego oświadczenia z „Północy”. Ponadto, wraz z Volkonski robi plan „1 stycznia”, zgodnie z którym Vyatka pułk aresztować władze wojskowe i udać się do Petersburga. Do niego należało dołączyć do 19. Dywizji Piechoty Volkonsky.

Plan powiódł się z powodu aresztowania Pestel. Ten sam książę odrzucił możliwość podniesienia buntu w jego podziału i moc, aby uwolnić naczelnym spiskowców.

Śledztwo w sprawie przyczyn konspiratorów były udane, a już 07 stycznia 1826 Sergeya Volkonskogo aresztowany. Wcześniej miał zabrać żonę aby urodzić syna pierworodnego we wsi. Dziecko urodziło się w dniu 2 stycznia, a Mary poważnie zachorował, spędził w łóżku przez następne 2 miesiące.

po aresztowaniu,

Sergey Volkonsky (Grudniowiec), którego biografia nie jest już zainteresowane naukowcy badający historię Rosji 19. wieku, po czym bierze się pod opieką i niepowodzenie powstania na Plac Senatu został wysłany do Petersburga.

Kiedy jego żona Maria odzyskane po urodzeniu dziecka, ona szła za nimi i zrobił datę. Jednak jego wysiłki spełzły na niczym ołów, a książę został skazany na 20 lat pracy w więzienia i wygnania dla życia i pozbawione wszelkich nagród, rang i tytułów.

Maria Volkonskaia poprosił króla o pozwolenie śledzić męża. W swojej odpowiedzi, Mikołaj II, próbował odwieść młodą kobietę, ale nie zabrania jej do zrobienia, jak jej się podoba. Idź do syna słowa „podarte” i matka księcia, ale nawet nie odwiedził go w twierdzy.

w więzieniu

10 dni po wyroku Dekabrystów Troubetzkoy i Volkonsky i wielu innych uczestników Powstania został już wysłany do miejsca odbywania kary. Książę Mikołaj, po raz pierwszy pojawił się w Salt Zakładu, a następnie dostaje Blagodatsky kopalni. Tam odbyła się w niezwykle trudnych warunkach. Ponadto więźniowie zabrał wszystko, łącznie z Biblią. Volkonsky wpadł w głęboką depresję. Jedynym pocieszeniem książę miał nadzieję na szybką przybycia Maryi.

Spotkanie z żoną

W czasie powstania dekabrystów byli małżeństwem przez 24 osób. Pierwszy mąż przybył Ekaterina Trubetskaya. Jej wyczyn inspirowany i innych „dekabrystów”. Wszystkie ich mężowie i mężczyzn z Syberii wysłał 11 młodych kobiet. Maria Volkonskaia był drugim, który był w stanie pokonać wszystkie przeszkody i stać żonę solidnego wsparcia w trakcie jego pobytu w więzieniu i na emigracji.

Wraz z Ekaterinoy Trubetskoy, osiedlili się w małej chatce koło więzienia i zaczął uprawiać jako gminu.

Blagodatskikh z kopalni Volkonsky został wysłany do więzienia Czita, a następnie do zakładu Pietrowski.

W 1837 roku, ciężka praca została zastąpiona przez Urik rozliczenia we wsi, a od 1845 roku mieszka w Volkonsky Irkucka. Na emigracji, mieli dwoje dzieci: syna i córkę.

powrót

W 1856 Volkonsky amnestia możliwość osiedlenia się w europejskiej części Rosji, bez prawa do pobytu w Moskwie czy Petersburgu, a także przywrócił szlachcie.

Rodzina oficjalnie osiedlili się na przedmieściach, ale w rzeczywistości, Siergiej G. i Maria Nikołajewna mieszkał w stolicy, z krewnymi.

Koniec życia osób starszych Volkonskiy odbyła się na Ukrainie, Lejki wioskę, gdzie napisał swoje wspomnienia. śmierć żony podważył jego zdrowie, a zmarł po upływie 2 lat od daty, w wieku 76 lat. Volkonskie pochowany w kościółku, zbudowali swoją córkę. Świątynia została rozebrana w 1930 roku, a grób pary utracone.

Teraz już wiesz, jaki był los dekabrystów Volkonsky i jakie usługi ma przed Rosją.