Języki Peru: Jaki jest stan? W jakim języku mówi się w Peru?

Każdy raz w życiu słyszał odległego i tajemniczego kraju, który był kiedyś zamieszkany przez potężny cywilizacji Inków, Azteków i Majów. Peru – jeden z największych w Ameryce Łacińskiej. W swoim obszarze tego kraju jest drugi tylko do tych dwóch krajów – Brazylia i Argentyna. Wspólna religia w Peru jest katolicyzm. Capital – miasto Lima. Populacja wynosi około 32 milionów ludzi. Główne języki – hiszpański, keczua, Ajmara. Czasami jest on również używany w języku angielskim.

Podróż do kraju Inków: Jaki język powinien wiedzieć?

Ale co językiem urzędowym w Peru – Aymara, Quechua lub hiszpańskim? Językami urzędowymi są dwa ostatnie – keczua i hiszpańskim. Język Ajmara jest powszechne jedynie w rejonie jeziora Titicaca. Większość mieszkańców Peru nie posiada europejskich języków. Dlatego dla tych, którzy planują podróż do tego starożytnego kraju, dobrze jest znać przynajmniej podstawy języka hiszpańskiego. Lub podjąć kieszeni rosyjsko-hiszpański rozmówki.

Hiszpański w Peru

Hiszpański podbój w przeszłości w znacznym stopniu wpłynęły na rozwój kraju. W szczególności fakt, jaki język jest teraz panuje w Peru. Jego dystrybucja rozpoczęła się w XV wieku. W Ameryce Łacińskiej hiszpański język różni się od europejskiej. Po pierwsze, jest ona różna od tradycyjnej wymowy. Hiszpański w Peru ma podobieństwa z andaluzyjskim akcent oficjalnym hiszpańskim. Wynika to z faktu, że mieszkańcy Andaluzji były około 60% całkowitej liczby hiszpańskich imigrantów, którzy osiedlili się w Ameryce Południowej po podboju.

Archaizmy z języka hiszpańskiego

Wiele z tych słów, które są wykorzystywane Peruwiańczycy obecnie uważane za przestarzałe w nowoczesnym hiszpańskim. Na przykład, słowo Pollera (tłumaczone jako „spódnica Kobiet”) jest obecnie uważany za archaiczne. We współczesnej hiszpańskiej Peru wciąż jest wokół. Inną charakterystyczną cechą Hiszpanów w Peru – dużej liczby słów, amerykanizmów. Również lokalny hiszpański pełnej natywnej słownictwa. Słowa te, zachowane od lokalnych grup językowych, zwykle nazywane „indihenizmami”. Przykłady – hamaka (hamaka) maiz (kukurydza), Tabaco (tytoń) tocayo (współimiennik) papa (ziemniak).

W rzeczywistości, hiszpański w Peru rozprzestrzeniać po Kolumb odkrył Nowy Świat. Od tego czasu rozpoczął kolonizację lokalnego obszaru, który był siłą napędową chciwości zdobywców. Aby jak rozwijać nowy kontynent raczej, hiszpański król stale finansowane nową wyprawę. Po podboju terytorium Peru nazwano Nowej Kastylii.

grupa język keczua

Wraz z hiszpańskim w Peru, a także przyjęła język keczua. W innych krajach, jest także powszechne – w keczua wypowiedziane w Boliwii, Argentynie, Chile i innych krajach. Łączna liczba native speakerów w Ameryce Południowej ma około 8 milionów Ten oficjalny język Peru niegdyś rodzime dla Aborygenów. – Przed południowoamerykańskiego ziemie zostały przechwycone przez hiszpańskich konkwistadorów. W rzeczywistości, Quechua to grupa kilku językach. Według różnych kryteriów lingwistów przydzielonych od 2 do 4 dialektów.

W celu przekazania wiadomości do imperium Inków stosować specjalny system pisania za pomocą węzłów. Nazwano to „stos”. Zawartość litera może być zrozumiałe przeplatania lin, ich barwy i liczbę guzów. W 1560 roku został po raz pierwszy sporządzony słownika Quechua – języka ojczystego kraju Peru. Autor słownika był Domingo de Santo Tomas. Keczua został również napisany hymny i podstawy języka. Uważa się, że język keczua jest najściślej związana z dialektu Aymara. Niektórzy lingwiści połączyć je w dwóch dużych rodzin – kechumara. Inni sugerują, że podobieństwo tych dwóch języków ze względu na bliskość geograficzną.

Historycznie rzecz biorąc, język Inków była środkiem tożsamości narodowej dla mieszkańców Andów i do hiszpańskich konkwistadorów – środki komunikacji z miejscowej ludności. Quechua jest obecnie dość dobrze zbadany i udokumentowany język. Posiada zasady pisowni i uczy się w szkole. Od starożytnego języka Peru również poszedł trochę pożyczki w języku rosyjskim, na przykład, jest słowo „coca” (zimozielony w Andach), „Cougar”, „Lama”.

keczua

Ta sama nazwa jest również lokalnego plemienia, żyjących na rozległym terytorium. Teraz przedstawiciele ludu Quechua żyć w następujących krajach: Peru, Boliwia, Chile północną i północno Argentynie. Zapis ten lud jest oparte na alfabecie łacińskim. Quechua – unikalny nośnik kultury wysokiej. Ich głównym zajęciem jest rolnictwo, przędzenia, tkania, tworzenia biżuterii, rzeźbienie w drewnie, jak i hodowla zwierząt. Co ciekawe, żyjący keczua w dolinach, zwykle budować domy blisko siebie. mieszkańcy górskich żyć w izolacji. Większość Quechua boso, tylko od czasu do czasu w sandałach.

Wierzenia niesamowici ludzie

Wśród przedstawicieli keczua nadal można spotkać osoby zaangażowane w szamanizmu i pogaństwa. Indianie są bardzo przyjazne dla turystów. Mogą one wnieść talizman lub eliksir miłosny. Są one jednak niektóre osoby podejrzane ogółem. Nie jest konieczne, aby obrażać – kolejny niezwykły przekonanie akceptowana wśród keczua. Indianie wierzą w istnienie duchów zwanych likichiri. Te pozaziemskie istoty, w ich przekonaniu, ataki na ludzi w czasie snu i wysysając ich tkanki tłuszczowej podskórnej. Im bardziej kompletna jest ludzi – tym większa szansa, że będzie atakować likichiri. Więc kiedy keczua spotkał otyłego człowieka, obawiają się, że daleko od niej może być likichiri. Jednak mogą one również martwić o obcych w społeczeństwie ze średnią ciała – nagle i pod ich wygląd również ukryte straszny wilkołak?

Te przekonania inspirować wiele strachu spadkobiercom Inków: oni nie starają się pozostać w domu sam, a dokładnie zamknąć okno. Aby nie przejadać, a nie próbować obserwować wagę do przyciągania złych duchów, przedstawicieli ludu. Kuchnia keczua inny egzotyczny. Na przykład, przygotowują dania z świnek morskich – tych zwierząt, znanych nam. Nie każdy turysta zgodzi się spróbować.

Keczua mogą bawić i innych potraw. Ale dla wszystkich ich gościnność będą obserwować, czy ich przejadać gości. Dlatego też, bez względu na to, jak traktuje smaczne może być, to lepiej, aby nie przejadać turystów indyjskich firm.

Trochę o stanie Inków

Inca naród rozpoczął tworzenie wokół XI wieku na terenie Andów. Inkowie byli w stanie zbudować najbardziej wpływowym imperium w XIV – XV wieku. Ich głównym zajęciem było utrzymanie hodowli. Pierwsi Europejczycy byli zaskoczeni bogactwem tego wielkiego imperium. Coraz więcej pogłoski, że w państwa jest niezwykle bogate miasto El Dorado. Z tego powodu tu zaczęli przybywać motywowane przez chciwość Europejczyków.

Duże znaczenie w życiu Inków pełnił religii. różne przekonania zostały podjęte w różnych regionach kraju. Wiadomym jest, że kult Inca totem. Również niezwykle popularny był kult przodków. Wierzono, że odszedł do innego świata może mieć wpływ wydajność oraz promowanie szczęście. Inkowie zbudowali swoje mieszkania z różnych rodzajów kamienia – bazaltu, wapienia i dioryt. Inca domy były skromne, nie ma w nich piece.

język ajmara

W jakim języku mówi się w Peru, oprócz hiszpańskiego i keczua? Inne nazwisko aymaranskih językach – Khaki. Wystarczy do rangi 7 Ajmara dialektów, które niektórzy naukowcy są również traktowane jako odrębne języki. To jest najbardziej podobny do dialektu Boliwijski Aymara i Quechua z Cuzco keczua. native speakerzy są około 2 milionów ludzi. Ponadto, jest to oficjalna dialekt w Boliwii. Wśród mediów jest bardzo powszechne posiadanie dwóch lub trzech językach: Aymara, Quechua i hiszpańskim.

Ajmara: Cechy światopoglądu

Ajmara – to nie tylko nazwa języka. Tzw ludzi, którzy również mieszka w Andach. Przedstawiciele osób również zamieszkują zachodnią część Boliwii, Chile północne obszary południowej części Peru. Tradycyjnych zawodów Aymara – to rolnictwo, metalurgia, produkcja łodzi, a także uprawa roślin koki.

Wśród przedstawicieli ludu Aymara przyjęła bardzo niezwykłą koncepcję postrzegania czasu. Na zachodzie nie jest zaznajomiony ludzka projekcja – to sugeruje, że przyszłość znajduje się w przedniej części i przeszłości, odpowiednio – z tyłu. Jednak w niezwykły Aymara przeciwieństwo. Słowo, które reprezentuje przeszłość, jest również używany do wskazania pozycji „do przodu”. Dowodem tej koncepcji jest także gestem mieszkańców – ludzi, zwłaszcza starszych. Jednak wiele z dzisiejszym Hiszpanie Aymara są zaznajomieni z zachodnimi koncepcjami człowieka. Mówi o reorientacji myślenia młodych przedstawicieli Aymara.