Podsumowanie: Czechow, „bezbronny” – data portret

historia Czechowa „bezbronny”, pisał w 1887 roku, jest istotne jak nigdy przedtem. Sędzia dla siebie: człowiek, który jest zaskakująco podły i cyniczny, bezczelny, otwarcie, nikt nie jest zakłopotany, oferty, czy raczej, aby inni wierzą inaczej – w słabej, bezbronnej, chore stworzenie, wszystko deptane i niekochany przez nikogo. Słodki-cukierka nie może ukryć prawdę, a ludzie nerwowo pęknięcie, odmawia się „petycję”. Wydawałoby się, że historia będzie koniec. Ale charakterystyczny bezczelność no wnętrzności „bezbronnych stworzeń i chamstwa: prosi, błaga, wpada w histerię, a potem zagroził, potem znowu płakać aż dostaje swoją drogą. Tutaj wszystkie środki są dobre … znajomo, prawda?

A. P. Chehov "bezbronny"

Prezes banku, pana Kistunov, mimo nocnego ataku dny moczanowej rozgorzał i wtedy nerwy, rano idzie do pracy. Od tego momentu zaczyna się historia, a więc podsumowanie (Czechowa, „bezbronna istota”). Zanim zdążył przekroczyć próg instytucji, jako wnioskodawca zwrócił się do niego w starym płaszczu, przypominający grzbiet „wielki gnój chrząszcz”. Petro leniwie torturowani, ledwo oddycha, i poprosił ją o cel wizyty. Pani Shchukin szybko zwrócił tupot i „wylewa” ich żal. Fakt, że jej mąż, asesor kolegialny Shchukin, chory przez kilka miesięcy i nie może iść do pracy. Został zwolniony, a ze względu wynagrodzenia odliczane od dwudziestu czterech rubli i trzydzieści sześć groszy, które rzekomo miały z dziećmi kasjera. Według płaczącej kobiety, to nie jest możliwe, ponieważ mąż bez jej zgody do niczego nie mogę …

Kistunov niezwykle zaskoczony: bank – handlowe, prywatne przedsiębiorstwa – nie ma nic wspólnego ze stanem wydziału wojskowo-medycznego. Ja jednak nie stają się oburzony i postanowił nie jechać petycję. Powoli bardzo cierpliwie tłumaczył, że nie mógł jej pomóc. W odpowiedzi, tylko słyszałem lamenty i łzy. Ona jest słaba, chorych, bezbronne kobiety, którzy nie jeść, nie spać i ledwo stoi na nogach. To może poczekać, jeśli jest to konieczne, ale niech to mieć co najmniej piętnaście rubli. Kistunov nie mógł się oprzeć i poprosił innego pracownika, Aleksy Romanow, weź sprawy.

kruszenia głowica

Kontynuujemy rozmowy podsumowujące (Czechowa, „bezbronna istota”). Pół godziny minęło. Potem kolejna godzina. Negocjacje kontynuowane. Pani Schukina ponownie wyjaśnił różnicę między agencjami. Dało przykłady, że niemożliwe jest, na przykład, z prośbą o rozwód, aby przejść do apteki lub namiotu teście. Odpowiedź jest jedna: „Zmiłuj się nade mną, sierot, ubogich, chorych, bezsilny …” I nie mógł się oprzeć i Alexey. Został on zastąpiony przez księgowego.

W końcu Pan Kistunov, obawiając się, że „wielka baza”, „paskudny staruszka”, „idiota, Cork„męka i przybycie wszystkim, postanowił się go pozbyć. Ale nie było. Słabe, bezbronne kobiety nie pozwolę nikomu tak ją nadużywane. Ona już pozwał trzech lokatorów i pozwać bank, należy je wszystkie u jej stóp leżą.

To napięcie było cały dzień. Krzyki były następnie skargi i pisma, łzy mieszały się z wściekłości. Lebedev za cierpliwość zabrakło, a oburzenie z prostacki zachowania swojej kochanki Schukina końcu wyczerpany. Wyszedł z pokoju, wyczerpany, usiadł, wziął głęboki oddech, wyciągnął portfel i wręczył „bezbronny” akt dwudziestu pięciu rubli. Kobieta natychmiast owinął pieniądze w chusteczkę i schował słodki nieśmiało się uśmiechnął: „Ekscelencjo, jest to możliwe za mąż ponownie wejść na miejsce?”

Synopsis – Czechow „bezbronny” wniosek

Anton Pawłowicz Chehov w jego historii jak zawsze subtelny i ironiczny. Ale w tym samym czasie między rzędami i pewnego smutku i rozpaczy, bezradności poślizgu przed zaaranżowana absurdalne i nieskończoną głupotę. Czy to możliwe, aby oprzeć się „bezbronnych stworzeń?” Z jednej strony – tak, można, z drugiej – jest to trudne, ponieważ wolność, każdy rodzaj farsy i cynizmu w jego skrajnym przejawem wziąć tyle siły psychiczne i energii, że normalny człowiek chce szybko zakończyć to i uciec. Ale nie można, bo pani Schukina odmówiono już w pięciu miejscach. Tak, to jest jeszcze możliwe. Fabuła (Czechow, „bezbronna istota”), oczywiście, nie może oddać subtelności i głębi działki, dlatego zaleca się, aby przeczytać oryginał.