Wypalanie zakresie od 120 mm zaprawy. Zaprawa strzelnica

U zarania 20. wieku w organizacji działań wojennych wojskowych, że nadszedł czas na zmiany. Podczas gdy zwaśnione strony wykopali, wykopane rowy i multiport ogrodzony drutem kolczastym, całą moc użycia broni palnej, z karabinami na karabinów maszynowych i ognia potężnych broni może spowodować ogromne szkody dla bojowników.

drut kolczasty kładzie ogień artyleryjski, który pociągnął za armię wroga. zniszczone także fortyfikacje, ale piechota wroga schował się za głębokich wykopów i przeważnie nie poniósł straty. Co robić?
Pojawienie się zaprawy na polu bitwy dramatycznie zmieniła równowagę sił. Ponadto, maksymalny zasięg wypalania zapraw stał się czynnikiem decydującym o zmianę taktyki, nie tylko na polu bitwy, ale także w miejskiej walce.

Pierwszy rosyjski zaprawy

Historycznie, pierwsze wzmianki o użyciu broni do rzucania pocisków na zasadzie wspomnianej zaprawy podczas wojny rosyjsko-japońskiej 1904 – 1905 gg.

W składach Port Arthur było dużo morskich Shestova minut. Były one kształt stożkowy powłoki żelaza na długość 15 metrów słupa. Wykonanie strzelanie pomysły takie „muszle” dano kapitana L. N. Gobyato. Do tego celu postanowiono wykorzystać do 47 mm pojedynczej lufę Gochinksa że zostało to określone na pierwotnej wózka, które przyczyniły się do zwiększenia kąta podniesienia od 45 ° do 65 °.
Przed wypalaniem beczkę umieszcza się w słupie kopalnianej (skrócenie) i biegun wad, które służy jednocześnie jako zderzak podczas procesu wypalania. Położył za tulei z dodatkową opłatą.

Aby ustabilizować kopalnie w locie to dostarczonych stabilizator chetyrohlepestnym. Zaprawa wypalania było zatem zakres od 40 do 400 metrów, a mina wytwarzania znaczącego uszkodzenia podczas wybuchu. I nie jest to zaskakujące, ponieważ kopalnia ładunek wojskowy marynarki i ważył 6,2 kg!

Zaprawy czasów II wojny światowej

W sierpniu 1941 roku Komitet Obrony ZSRR postanowił zwiększyć rozmiar emisyjnej 120 mm moździerzy. To był sztywny system gładkolufowe z planem urojonego trójkąta. Ładowanie zaprawę wystąpił z pyska.

Zakres temperatur wypalania wynosiła 120 mm zaprawy w różnych kątów wysterowania 460 m do 5700 m (wykonywanie kątów od 45 ° do 80 °).

Ponadto zaprawa dostarczono z dwoma amortyzatorami i kołysanie pistoletu, który poprawiłby charakterystykę bojowych.

Zaprawy 1955

Doświadczenie uzbrojona pistoletów do 120 mm od próbki w 1943 został wzięty pod uwagę podczas tworzenia Pułkowy zaprawy 1955. Rozwój zaprawy tej postaci prowadzi się pod kontrolą BI Shavyrina. Kiedy ten sam zakres wagi i 120 mm zaprawy zwiększona i wynosił 7,1 km.

dokładność strzelania był następujący:

• średnie odchylenie boczne 12,8 m;
• Mediana nastawienia w zakresie 28,4 m.

W moździerzu miejsce wypalania mogą być stosowane w ciągu 1,5 minuty.

Zaprawa nośnik „Tundzha”

Rozwój instalacji samobieżnych rozpoczęła się w 1965 roku jako podwozia wykorzystywane spetstyagach pistoletu MT-LB. Zaprawa M-120 (2B11) umieszczony w obudowie maszyny. Rozszerzanie zaprawy w sytuacji wojskowej zostały rozmieszczone w taki sposób, że płyta podstawy spoczywała na ziemi, a lufy w tym samym czasie na rzecz maszyny.

Masa amunicji 16 kg, 120 mm zaprawy TYP:

• 0-843A;
• 3-843A;
• 0-843 i inne.

Zakres temperatur wypalania zaprawy 120 mm, M:

• 480-7100.

wskazując kątów:

• Pionowe 45 ° -80 ° C;
• poziomy ± 5 ~ 26).

Szybkość w warunkach bojowych RDS / min .:

• 10.

Amunicja, miny:

• 60.

Zaprawa kompleks „Sunny”

W 1979 roku na broń została przyjęta przez 120 mm na kompleks „Słoneczny”. Obejmuje on:

• Zaprawa 2F510;
• guma-zmęczony udar 2L81 (odejmowane);
• 2F510 samochód transportu (GAZ-66-05 zasada).

Dokładny zakres wypalania 120 mm moździerz:

• od 480 do 7100 m.

stopa:

• 15 strzałów na minutę.

Zaprawa jest wyposażony przyrządów obserwacyjnych:

• Widok MPM-44M;
• Pistolet kolimatora K2-1;
• RAY-P2M urządzenie oświetlenie.

Dokładny zakres ognia moździerzowego, udało arsenal KM-8:

• 9.0 km.

Ustawienie "Nona-S"

Obecny trend zaprawy uzbrojenia zmniejszona do 120 mm moździerzy fuzji i armaty zamkowej-załadunkowych haubic artylerii. Sau pod nazwą 2S9 „Nona-S”, wprowadzone do użytku w 1976, jest zdolna do wypalania zarówno gwintowaną muszle i min z piór, co wpływa na zwiększenie zakresu pożaru 120 mm broni.

Możliwości „Nona-S” znacznie rozszerzony i pozwalają na zastosowanie go nie tylko do tłumienia siły wroga, ale także do niszczenia umocnień, aby stoczyć walkę z udanej zbiorników.

Do stosowania w gór „Nona-S” jest szczególnie niezbędny, a podniesione w zenicie cylindra jest zaangażowanych w tłumieniu zatrudnieniu, które nie są dostępne Haubice lub pistoletów.

Ważną cechą jest bardzo mała i zasięg 120 mm moździerz:

• Pocisk – 1700 m;
• o m – 400 m.

W związku z tym, amunicja zawiera moździerza 120 mm:

• wysokim wybuchowego;
• oświetlenie;
• dym;
• zapalającymi.

Praktyczny zakres wypalania aż do 7,1 km.

Tryb Szybkość (7-8 strzałów) za minutę dostarczonych przez automatyczną ubijaka. Po lufa pistoletu strzał przedmuchano pod ciśnieniem przy użyciu sprężonego powietrza w celu usunięcia z gazów proszkowych.

"Vienna"

W 1995 roku stworzył 2S31 Vena dział samobieżnych „Vienna”, w którym zakres wypalania moździerz 120 mm do 14000 metrów.

instalacja amunicji obejmuje:

• wysokim wybuchowe powłoki PF – 49 i PF – 54;
• czynnej i biernej powłoki OF50;
• pociski kumulacyjne ;
• Mogą być stosowane wszystkie rodzaje zaprawy amunicji kalibru 120 mm, z wyjątkiem krajowych i zagranicznych;
• pociski „Kitolov – 2 m.”

Wskazujące kąt w płaszczyźnie pionowej wynosi od -4 ° C do + 80 ° C. Przywracanie odbiór automatycznie po każdym strzale.

Amunicja guns – 70 zdjęć w opakowaniu bojowej, a także mieć możliwość dostarczania broni do ziemi poprzez specjalny właz w prawą burtę z osłoną pancerną.
strzelnica nowoczesnych zapraw stale rośnie i zastosowanie CAO jak „Vienna” staje się szczególnie ważne.

"Host"

Gruntownie zmodernizowany haubica 120 mm i zasięgu, które sięga 13 km, „Host” otrzymał nową wieżę okrągłą rotację. zainstalowano również komponenty i innowacje z 2S31 Vena "Vienna" 2S23 "Nona" SVK. W tym przypadku również zmodernizowane podwozie pancerniki MT-DB.

Główną różnicą jest ulepszony pistolet 2A80-1, który był wyposażony w hamulec wylotowy. Co zwiększyło szybkość 2 razy i ogień absolutnie wszystkich rodzajów pocisków kalibru 120 mm:

• wysokim wybuchowego;
• kopalnia;
• nowoczesne pociski 3FOF112 "Kitolov-2".

Nowy 2S34 System zapraw „Hosta” strzelanie może być przeprowadzona bez stanowisk szkoleniowych nie tylko bezpośredni ogień, ale także zdolny do uderzania cele na odwrocie zboczach wyżyny.

Jej szybkość obserwacji poprawiła się od 4 do 9 obrotów na minutę.

holowany zaprawy

Wraz z typem SAO „Słoneczny” w armii rosyjskiej przybył i holowane:

• 2B16 "Nona – K";
• 2B23 "Nona M1".

Jednak nie straciły walory bojowe jako ULC.

Taka powstała potrzeba dostarczenia ich artyleryjskie desantno- brygad szturmowych. Przy opracowywaniu instrumentów „K” Nona zaprawy 2B16. Był brany pod uwagę doświadczenia z walk w Afganistanie. Przyjąć ten rodzaj zaprawy został przyjęty w 1986 roku.

Już w 2007 roku armia rosyjska przyjęła 120 mm 2B23 „Nona – M1”. Pistolet został złożony do niszczenia wrogich zarówno personelu i lekkich pojazdów opancerzonych.

Także zapraw 2B23 baterie moździerzy były wyposażone wojsk lądowych. Do stosowania w spadochroniarze tam była możliwość lądowania samolotu na specjalnie wyposażonych platformach. W tej amunicji zaprawy obejmuje wszystkie rodzaje 120 mm min.

Zaprawy te zostały przetestowane w wielu lokalnych konfliktów bitwa.

Nowoczesne wyposażenie z zakresu wypalania moździerz 120 mm od 400 do 7000 metrów, nie zawsze mogą liczyć na terminowe amunicji transfer. W związku z tym tendencja do używania takiej broni podczas walki wiąże się z wykorzystaniem 120 mm moździerzy opłat z armiami innych krajów. Zastosowanie takiej formule umożliwia wsparcie ogniowe dla sił i na terytorium wroga.