Powstanie sołowieckie: Krótka historia

Powstanie sołowieckie, która miała miejsce od 1668 do 1676 roku jest zdecydowanie jednym z najbardziej znaczących wydarzeń w historii Rosji. Powstanie zostało zorganizowane przez mnichów, którzy odmówili innowacji patriarchy Nikona.

Powstanie sołowieckie: Przyczyny

Na początek warto zauważyć, że Sołowieckie na początku 17 wieku, stał się ważnym obiektem wojskowym w związku z wojną rosyjsko-szwedzki. Po tym wszystkim, jego budynek był dobrze ufortyfikowany, który pomaga chronić Ziemię przed inwazją wrogów. Ponadto, każda osoba, która mieszkała w klasztorze lub obok niego, był uzbrojony i dobrze wyszkolony, aby bronić się przed atakiem. Nawiasem mówiąc, w tym czasie liczyło 425 osób. Aw razie oblężenia przez wojska szwedzkie w klasztorze przechowywać ogromne ilości zapasów żywności.

Pierwszy spowodował niezadowolenie reformy duchowieństwa patriarchy Nikona, który potępił staroobrzędowców. W 1636 roku klasztor został wygnany Sołowieckie całą partię nowe, skorygowane zgodnie z reformą książek na nabożeństwa. Ale mnisi, nawet nie patrząc na książki w pniach uszczelniony i wysłany do przechowywania w zbrojowni. Był to pierwszy wyraz niezadowolenia z władz planszowych.

Należy również przypomnieć, że na początku 17 wieku towarzyszyła stałej masy powstania przeciwko rządowi i innowacji. To był burzliwy czas, kiedy nawet najmniejsze zmiany mogą przekształcić się w prawdziwego buntu. I powstanie sołowieckie nie był wyjątkiem od ogólnych przepisów prawa. Niektórzy historycy próbowali umieścić bunt mnichów jako opór ignorantów duchownych i wyznawców starej wiary.

Powstanie sołowieckie i walki

W rzeczywistości, w buncie były nie tylko mnisi z klasztoru Sołowieckie. Zostały one połączone przez zbiegłych żołnierzy, niezadowolonych chłopów i zwolenników Stepana Razina. Po takim powstanie uzupełnianie nabyła już pewne znaczenie polityczne.

Warto zauważyć, że pierwsze kilka lat, praktycznie bez walki zostały podjęte. Król nadzieję na pokojowe rozwiązanie tak delikatnej kwestii. Na przykład, oddziały rządowe zmierzają do Wysp Sołowieckich tylko w lecie. Kilka miesięcy próbowali, choć bezskutecznie, aby blokować komunikację zbuntowanych mnichów do lądu. Jak tylko pogłębianie zimno oddziały przeniesiono w Sumy więzienia. Interesujące jest to, że większość łuczników po prostu wyrósł domu. Ta stosunkowo spokojny pozycja została utrzymana aż do 1674 roku.

To było w 1674 roku, rząd uznał, że poza klasztorem schowany Kozhevnikov, Sarafanov Razin i innych braci w ramionach. Od tego czasu zaczął te ataki, które towarzyszyły ofiary. Rząd pozwolił aktywnych operacji wojskowych, w tym ostrzał murów klasztoru.

Aw grudniu 1675 mnisi zdecydowali się nie modlić się za króla. Ten „innowacja” nie lubi wszystkich buntowników, więc niektóre z nich, aby w tym czasie w więzieniu klasztornym.

Powstanie sołowieckie: Wyniki

Mimo ciągłego oblężenia, non-stop i ostrzału Soki, siły rządowe nie udało się przebić mury klasztoru. W styczniu 1677 rebelianci opuścili Chernets Feoktist, który natychmiast udał się do wojsk królewskich. To on powiedział, jak wkraść się do klasztoru.

Pierwsza noc lutego pięćdziesiąt Strzelcy łagodnie przenikać przez mały otwór (tajnym okna dla transportu wody) do klasztoru suszarnia. Następnie żołnierze otworzyli bramy i niech resztę wojsk.

Na podwórku 30 rebelianci starali się odeprzeć atak, ale bezskutecznie – walka była nierówna. Ciekawostką jest, że do tego dnia w murach klasztoru mnichów jest prawie nie było – niektóre z nich wyszła z domu bez pozwolenia, a inni zostali wygnani. Kilku księży zostało uwięzionych w klasztorze – były uwalniane do wolności, wojska rządowe.

Zatem Solovetskoe powstanie zatrzymany. W efekcie został wykonany około 30 rebeliantów, podczas gdy reszta został wysłany do więzienia.