Czy to jest krawężnik czy krawężnik?

Prawdopodobnie odwiedzając Moskwę i Petersburga wiele osób zauważyło, że niektórzy mieszkańcy wolą mówić "krawężnik", a inni – "krawężnik". Ale niezależnie od miasta, krawężnik i krawężnik są zupełnie odmienne. Niektórzy ignorują takie nazwy i nazywają to po prostu "kamieniem bocznym". Są jednak ludzie, którzy zadają pytanie: "Kurb: co to jest?".

Początek krawężnika

Aby lepiej zrozumieć, dlaczego tak różne nazwy, należy zwrócić się do początków historii. Nawet w starożytnej Rosji, przy budowie kościołów z białego kamienia, cegła została ułożona w taki sposób, że zewnętrzna strona ściany miała indywidualny ornament. Aby osiągnąć ten cel, ceglana warstwa została ułożona pod kątem – krawędź na zewnątrz. I z tej metody była nazwa "krawężnik". Na podstawie powyższego przeczytania ludzie nie powinni teraz pytać: "Curb: co to jest?".

Po raz pierwszy w prawie zasugerowano prawo do "środków na rzecz poprawy kontroli nad stanem zewnętrznego udoskonalenia miasta w Petersburgu". Wspomniano, że chodniki, które mają zwiększoną gęstość ruchu pieszego, powinny być wyposażone w krawężnik. Krawężnik nie powinien przekraczać poziomu nawierzchni.

Curb: co to jest

Granica jest rodzajem separatora między chodnikiem a drogą, która jest na tym samym poziomie. Może być wykonana z cegieł, które znajdują się w pozycji pionowej. Może też być wykonany z betonowych bloków w jednym bloku. Brzeg jest małym ogrodzeniem między chodnikiem, trawnikiem lub drogą.

Często materiał do krawężnika może służyć jako granit. Na przykład w Petersburgu jest to dość powszechne zjawisko. Jest obecny wzdłuż wszystkich nasypów i na niektórych starożytnych ulicach. Głównymi zaletami takiego materiału są wytrzymałość, duża odporność na wilgoć i różnice temperatur, wpływy mechaniczne. Także wygląd materiału odgrywa istotną rolę. Produkty z niej znacząco przekształcają ulice miasta. Jedyną wadą jest jej koszt. Dlatego nie każde miasto może zobaczyć krawężniki granitu. Z tego należy stwierdzić, że ograniczenie to nie tylko ochrona pieszych z pojazdów, ale także rodzaj dekoracji ulic miasta.

Technika wytwarzania krawężników i granic

Do tej pory rynek nie jest zbyt wiele odmian krawężników i krawężników. Najbardziej wysokiej jakości technologia produkcji jest uważana za technologię półsabotażowej wibracji. Na nowoczesnym rynku istnieją dwa typy tego ogrodzenia: plastyk i beton. Główną zaletą pierwszego typu jest niewidzialność. Ale istnieje znaczna wada – słaby projekt. I dlatego jest używany jako ogrodzenie pomiędzy małymi ścieżkami pieszymi i trawnikiem. Kratki wykonane z betonu są produkowane z wykorzystaniem technologii wibracji i wibracji. Ale jakość produktów przy użyciu technologii wibracyjnych pozostawia wiele do życzenia: mają nierówną powierzchnię i kształt. To bardzo dziwne, że wiele osób nadal twierdzi, że krawężnik jest krawężnikiem. Czasami na wytrzymałość produktu w technologii stosowana jest konstrukcja żelbetowa, ale fakt ten nie pozwala na konstrukcję naprawdę solidną i trwałą. Praktyka pokazuje, że przy użyciu danych krawężników jako ogrodzenia, zaczynają się kruszyć i zapaść, a po pewnym czasie całkowicie pogarszają się. Zakręt jest środkiem ochrony, który powinien mieć długą żywotność.

Optymalnym rozwiązaniem jest zatem stosowanie betonowych krawężników, które są wytwarzane metodą prasowania wibracyjnego. W przeciwieństwie do reszty, produkty te mają bardziej solidną konstrukcję i mają niższy koszt. Żywotność wynosi średnio 8-10 lat. Warto zauważyć, że przez wiele lat ich jakość pozostaje niezmieniona.

Beton – najbardziej trwały materiał

Jeśli chodzi o krawężniki, ogólnie rzecz biorąc, produkty wykonane z betonu i wytwarzane przy użyciu metody wibrocompression lub wibracji są przeważające. Są one przeznaczone do ochrony chodnika dla pieszych przed szosą z dużym przepływem maszyn. Zainstalowane na podstawie pokrytej gruzem.

Krawężniki samozwańcze

Do układania krawężników i krawężników nie jest konieczne stosowanie specjalnych urządzeń. Możesz to zrobić samemu. Oznakowanie odbywa się w miejscu, w którym zostanie zainstalowane krawężnik. Bardzo ważne jest, aby linie znaczników były równoległe do siebie. Dalsze kopanie nie jest zbyt głębokim wykopem, a dno jest wypełnione piaskiem, wszystko jest wyrównywane i dociśnięte. Następnie wylewa się zaprawę i ustawia na niej kamień boczny. Po zestaleniu roztworu, wykop jest wypełniony gruntem. Porebrik jest nie tylko środkiem ochrony, ale również ozdobą ogrodu lub infieldu.