AT Twardowski. "Wasilij Terkin". Hero w rozumieniu poety

AT Twardowski. "Wasilij Terkin". Nie ma chyba nikogo, kto nie słyszał o tym stworzeniu wielkiego poety. Jego badania w szkole, na podstawie prac umieścić na sztukach i kręcić filmy. Co jest tak słynny poemat wierszem? Dlaczego przez 70 lat, nigdy nie przestaje przeszkadzać serca czytelników, ich śmiech, z doświadczeniem, aby żyć życiem bohatera?

Spróbuj zrozumieć.

Tak Twardowski „Wasilij Terkin”. analiza

Ten wiersz – jeden z najważniejszych, najważniejsze prace, tworzone w czasie wojny i po niej.

O bohaterów i bohaterstwo napisał wiele. Często śpiewanie za czyny lub nauki zapomnieć o najważniejsze. Dla nas, co sprawiło, że żołnierze – wyczyn. Dla nich – zwykłym życiu. Trudne i niebezpieczne, ale … życie. Nie widzieli, że wyczyn ocalić swoją ojczyznę, żyją w nieludzkich warunkach. Dali trochę myśli na fakt, że mogą one być zabity. Twardowski pierwszy pokazał zbiorową feat radzieckiego żołnierza w jego „warunków życia”.

Gdy pisarz wpadł na pomysł, aby napisać wiersz „Wasilij Terkin” Twardowski fighter nie reprezentowane później przedstawiony w poemacie. Tylko w 1942 roku poeta tworzą wizerunek bojownika: wesoły, zabawny, pewny siebie, z uśmiechem, spełnić wszelkie trudności.

To nie jest jak klasyczny bohater z silnej woli funkcji i męską łożyska. Ale Joker, zachowywał się bohatersko w rozdziale „Crossing”, reprezentuje pracownika w rozdziale „Two Soldiers”.

Dokładnie tak, jak to widać prawdziwymi bohaterami Twardowski. Bazylia Terkin – nie jest wyjątkiem.

Porównując go do żołnierzy hitlerowskich, Twardowski ponownie i ponownie deklaruje swój pomysł, że bohaterstwo – to nie jest pobierane oddzielnie wyczynów jest nie ostentacyjny chęć ratowania ojczyzny, lub towarzyszy. Bohaterstwo – to zdolność do bycia zarówno znalazł pracowity, żołnierz i wesoły towarzysz, wojownika i Joker. Zdaje sobie sprawę, że za nim – Rosja, jego ojczyzna. W związku z tym, że nienawidzi wroga, więc napędza go z ich ziemi, ale uważa, że jest jego praca, która musi być wykonana na sumieniu.

Nie tylko wojownikiem napisał Twardowski. „Wasilij Terkin” – ten argument o ojczyźnie, dużych i małych, wspomnienia z przeszłości i marzenia na przyszłość. Ale ten sen prostą, spokojną osobą, a nie profesjonalny wojskowy. Nic dziwnego, że szum samolotu w jednym z rozdziałów Terkin porównuje z brzęczenie trzmieli. To przeciwieństwo do głębszego doświadczenia obraz rosyjskich żołnierzy, którzy bronili ojczyzny.

Głównym bohaterem poety nawet nie Terkin i War: okrutne, nieludzkie, zabijając wszystko, co dobre w ludzi, rodzi nienawiść. I większy obraz żołnierza, który był w stanie zaoszczędzić w strasznych warunkach godności człowieka, miłość do Rosji, zdolność, aby nie tracić ducha i nie tracić ducha.

Mówiąc o zasługach poematu, należy wspomnieć kolejne unikalne cechy posiadane przez Twardowskiego. „Wasilij Terkin” jest napisany w języku poetyckim, jasne i jednocześnie języku narodowym, który nie jest postrzegany jako wielkiego dzieła. To jest – to normalna rozmowa z żołnierzem. Długo walczył wiele do zobaczenia, ale aby zachować swoje korzenie ludowe, jego spontaniczności i miłość do ludzi.

Nawet wtedy, w 1942 roku, autor nie miał wątpliwości, że z takimi ludźmi jak Terkin, wygramy wojnę. Czas pokazał, że się nie mylił.