rumień pierścieniowy

Przewlekłe choroby toksyczne i alergiczne lub zakaźnej przyrodzie – pierścieniowy rumień. Charakteryzuje się powstawania na plamy neshelushaschihsya skóry, które mają tendencję do tworzenia się kieszeni o kształcie pierścieniowym. Najczęstszą chorobą podatne młodych mężczyzn.

Etiologia pozostaje nieznana pierścieniowy rumień. Toksyczne i alergiczne zakaźny charakter potwierdzonych przypadków choroby w patologii żołądka i jelit, ognisk zakażenia przewlekłego (zapalenie migdałków, zapalenie zatok, zapalenie przydatków), zaburzenia immunologiczne, dysproteinemia. Istnieje dziedziczna postać choroby.

obraz kliniczny

Rumień pierścieniowy polegająca na tworzeniu w skórze tułowia, kończyn opuchnięte liczne plamy, które są monety jak kształt i nie są podatne na łuszczenie. Oni edematous, różowawe lub czerwonawy kolor, mają tendencję do łączenia, ekscentryczny wzrostu. W rezultacie, te ostatnie tworzą policykliczny dziwaczne kształty pierścieni, wieńce, konsystencja graniczy valikoobraznymi obrzęku MARŻE plotnovata w postaci zastawionych przewód do skóry właściwej. Wewnątrz ogniska może być podobny cętki tworzenie pierścieniowego. Centralne obszary skóry są bardziej zapadnięte, lekko sine. Niektórzy pacjenci z rumień guzowaty może przejść nietypowo. Jednocześnie tam purpuroznye, vezikuloznye wysypki, teleangiektazje.

Choroba charakteryzuje się brakiem ekspresji zaburzeń subiektywne. Pacjenci skarżą się na uczucie pieczenia i trochę swędzące. Pierścieniowy rumień u dzieci jest bardziej nasilone objawy kliniczne. Choroba jest epizodyczny przepływu. Wysypki znikają, ale w ich miejsce są inni. Jednak kilka miesięcy później choroba może spontanicznie samoizlechitsya. Dość często występują nawroty pierścieniowy rumień.

metody badawcze

Dla rozpoznania biopsji skóry stosuje się, co przyczynia się do wykrywania choroby związanej zakaźną lub toksyczne alergiczne, które wywołują wygląd zmian chorobowych. Aby wykluczyć syfilitycznych zmian, wysypki, w której przypominające pierścieniowy rumień przeprowadzenia badań serologicznych. Występował również dokładne badanie kliniczne i laboratoryjne do wykrywania i leczenia patologii narządów wewnętrznych.

rozpoznanie różnicowe

Rumień pierścieniowy nie jest bardzo powszechne diagnoza. W związku z tym, do wykrywania zmian patologicznych należy postawić diagnozę, że są prawidłowe porównanie z innymi chorobami skóry. Takie choroby obejmują toksikodermii, grzybiczych chorób skóry, innych rumień (różowy pozbawienia pierścieniowy ziarniniak), trąd, toczeń rumieniowaty układowy. Główne metody, które pomagają w diagnostyce są badania laboratoryjne, biopsja skóry.

leczenie

Zasada leczenia choroby jest wyeliminowanie wpływu czynników, które powodują zapalenie zatok, zapalenie migdałków (). Przypisane środek Odczulanie (tiosiarczan sodu, leki przeciwhistaminowe, leki wapnia) zaleca się dietę hipoalergiczny lokalnie wyznaczony maści zawierającej podłoże zawierające glukokortykoidów. W przypadku leczenia zakażeń oportunistycznych stosowane antybiotyki. przewidziane również witaminy z grupy A, E, B, immunostymulujące terapii.

Rumień pierścieniowy ma korzystny rokowanie. Zapobieganie chorobie jest oczyszczanie z ognisk, który jest przewlekłe zakażenie żołądka i normalizacji czynności jelit.