Sztuczny satelita Ziemi

Sztuczne satelity Ziemi – latający statek kosmiczny, które są wyświetlane na orbicie Ziemi i krąży wokół niego w geocentrycznego orbicie. Są one przeznaczone dla problemów stosowane i naukowych. Pierwsze uruchomienie sztucznego satelitę Ziemi odbyła się 4 października 1957 w ZSRR. Był to pierwszy sztuczny ciało niebieskie, które są tworzone przez ludzi. Impreza była możliwa dzięki wyników osiągnięć w wielu dziedzinach rakiety, komputerów, elektroniki, mechaniki nieba, Automatyki i innych dziedzin nauki. Pochodzenie oddał do pomiaru gęstości górnych warstwach atmosfery, w celu sprawdzenia poprawności obliczeń teoretycznych i podstawowych rozwiązań technicznych, stosowanych do produkcji na orbicie, w celu zbadania funkcje nadawania radiowego w jonosferze.

Ameryka uruchomiła swój pierwszy sztuczny satelita „Explorer 1” 1 lutego 1958, a następnie trochę później zwolniony starty i inne kraje: Francja, Australia, Japonia, Chiny, Wielka Brytania. W dziedzinie badań kosmicznych jest powszechna współpraca pomiędzy krajami na całym świecie.

Statki kosmiczne można nazwać towarzyszem dopiero po popełnieniu więcej niż jeden obrót wokół Ziemi. W przeciwnym razie, nie jest zarejestrowany jako towarzysz, i będzie dalej sondy rakiet balistycznych, które mierzonej trajektorii.

Satelita jest uważany za aktywny, jeśli nie jest wyposażony w radio, lampy flash, światło podawanie sygnałów, urządzenia pomiarowe. Pasywne sztucznych satelitów często wykorzystywane do obserwacji z powierzchni planety podczas wykonywania niektórych zadań naukowych. Należą satelitów cylindrów o średnicy do kilkudziesięciu metrów.

Sztuczne satelity Ziemi są podzielone na aplikacji i badań, w zależności od zadań wykonywanych przez nich. Badania przeznaczone do badania ciał niebieskich, Ziemia, kosmos. Są geodezyjnych i geofizycznych satelitów na orbicie obserwatorium astronomiczne, etc. Zastosowane satelity – to satelity komunikacyjne, satelitów nawigacyjnych, satelity pogodowe studiować zasobów Ziemi, technicznych i innych.

Sztuczne satelity Ziemi, przeznaczone do lotu człowieka, nazywane są „załogowe statki kosmiczne-satelity”. Satelity na orbicie polarnej lub polarnego nazywane są polarne, i równikowej orbicie – równikowy. Stacjonarne satelity – działa na równikowej orbicie satelitów kołowych, których kierunek pokrywa się z rotacji Ziemi, wciąż wiszą nad konkretnym punkcie na planecie. Oddzielone od satelity do wniosku na orbicie szczegóły, takie jak owiewki, to przedmioty orbitalne wtórne. Często określane jako towarzyszy, choć poruszają się po orbicie Ziemi i są głównie do obserwacji obiektów do celów naukowych.

Od 1957 do 1962 roku. w imię obiektów kosmicznych wskazują rok rozruchu i litery alfabetu greckiego odpowiadającym numerem seryjnym prowadzonej w danym roku, jak również cyframi arabskimi – numer obiektu, w zależności od jego wartości naukowej lub jasności. Ale liczba rozpoczętych satelitów szybko rosła, bo z 01 stycznia 1963 zostały one wyznaczone roku start, start numer w tym samym roku i litery alfabetu łacińskiego.

Satelity mogą być różne w wielkości, wzorców projektowych, wagi, składu, awioniki, w zależności od potrzeb. Sprzęt Zasilanie prawie wszystkich satelitów produkowanych przez paneli słonecznych zainstalowanych na zewnątrz kadłuba.

Orbit satelity są wyświetlane za pomocą automatycznie sterowanych rakiet wielostopniowych. Sztuczne satelity podlegające ruchu biernego oporu (planety ciągnąć atmosferze ziemskiej , etc.) i aktywne (jeśli jest zainstalowany na satelicie silników rakietowych) sił.