programowanie modularne

Programowanie modularne działa na zasadzie „dziel i rządź”. Warte zbadania.

Programowanie polega na organizowaniu modułowy program jak wielu niezależnych małych bloków, które są zwykle zwanych modułów, zachowanie i struktura są dość całkowicie podległe pewne zasady. Warto podzielić się użycie pojęcia „jednostki”, gdy nie ma widok na składniowej jednostki języka programu, a kiedy jest miażdżący jednostkę dużego programu na kilka bloków, które mogą być realizowane w formie procedur, jak również w postaci funkcji. Zastosowanie programowania modułowego pozwala uprościć program badań i wczesne wykrywanie błędów. Może on być ściśle rozdzielone zadania sprzętowe zależne od innych podzadań, które przyczynią się do poprawy mobilności ustalonych programów. Moduły krytyczne czasowo może zmieniać oddzielnie, co znacznie upraszcza proces i powoduje, że wydajność jest znacznie wyższa. Ponadto programowanie modułowy jest o wiele łatwiejsze do zrozumienia, ponieważ moduły mogą być skutecznie wykorzystywane jako budulec dla innych programów.

Określenie „moduł” sama zaczęła być używana w programowaniu w związku z wprowadzeniem modułowej przy pisaniu programów. W latach siedemdziesiątych, moduł o nazwie jakąś funkcję lub procedurę, która została napisana według pewnych zasad. Ponieważ w tym czasie nie został utworzony ogólnie przyjęte wymagania, moduł nazywa się jakikolwiek proces, którego wielkość zależy od pięćdziesięciu wierszy. Parnas pierwszy skonkretyzowane wymagania dla modułu powstały „W celu utworzenia pojedynczego modułu powinna być wystarczająca do minimum wiedzy o zawartości innych” Okazuje się, że to był pierwszy raz Parnassus tworzą koncepcję ukrywania informacji w programowaniu. Jego definicja prowadzi nas do tego, że moduł można określić pojedynczej procedury jak najniższym a najwyższym poziomie hierarchii. Bezpiecznie ukryć informacje nie mogą zostać osiągnięte przez zastosowanie struktur, które istnieją w chwili, ponieważ były one przedmiotem dramatyczny efekt zmiennych globalnych i ich zachowanie jest trudne do przewidzenia w złożonych programach. Trzeba było stworzyć strukturę, która jest odizolowana od tych zmiennych. Było jej i nazwany moduł, i opiera się na nim, a urodził programowania modularnego.

Początkowo zakładano, że realizacja złożonych systemów oprogramowania mogą być realizowane za pomocą modułu na równi z funkcji i procedur, budowa łączy i ukrywa szczegóły implementacji konkretnego podzadania. Ale w języku Turbo Pascal nie został w pełni wdrożony zasadę programowania modularnego. Ten język nie obsługuje pełnych modułów wewnętrznych, import realizowany niedostatecznie elastyczne, gdyż nie pozwala na import obiektów z innych modułów. Połączony wpływ tego faktu z faktem, że z rozprzestrzenianiem komputerów osobistych znacznie rozszerzył zakres osób programowych, co zmniejszyło średni poziom przygotowania teoretycznego, doprowadziły do tego, że rozwój modułów aplikacyjnych były używane jako środek tworzenia problem bibliotek funkcji i procedur. Tylko wykwalifikowani programiści stosować pełną moc struktur językowych dla wszystkich obiektów w strukturyzacji operacji.

Jeśli spojrzeć na jednostkach Pascal z punktu widzenia programisty, ich liczba powinna być określona przez rozkład problemu na kilka podzadań, niezależnych od siebie. W skrajnym przypadku, moduł może być wykorzystane do zawarcia jest tylko jeden zabieg, jeśli to konieczne, do działań lokalnych, że jest ona prowadzona, to był całkowicie niezależny od wpływu innych częściach programu ze zmian dokonanych w projekcie kodeksu.