Schizma w Kościele prawosławnym i jego konsekwencje

W historii Rosji i Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej odgrywał ważną schizmy z XVII wieku. Jej efekty są widoczne w zamieszkach religijnych prześladowań, tworząc niezliczone męczenników. Ten potężny skali i znaczenia ruchu religijno-polityczny miał swoje własne tło, bez uczenia się, które nie rozumie przyczyn tego wielkiego rosyjskiego dramatu. Przede wszystkim, choć wydarzenie to jest związane ze sferą obrzędów religijnych oraz, przede wszystkim, o liturgii, miał inne powody. Możemy również podkreślić rolę cara Aleksego najcichsze i patriarchy Nikona, dzięki którym warunki polityczne stały się motorem rozłamu. Należy zauważyć, że powody, dla Kościoła grał w tej sytuacji, mniejszą rolę.

Tak, ze wejście do tronu w drugiej dynastii Romanowów cara Aleksieja Michajłowicza, nazywany najcichsze Imperial apetyty Moskwie wzrosła. Monarch cenionych ambicji zjednoczyć pod swoje skrzydła wszystkich ludzi prawosławnych żyjących w Europie Wschodniej i na Bałkanach. Ale po zdobyciu i aneksji LewobrzeŜnej Ukrainie nagle pojawił się problem o charakterze rytualnym. Większość wierzących podbite ziemie zostały ochrzczone trzema palcami, tak jak to miało miejsce w Grecji i na całym świecie prawosławnym, a dwa rosyjski krzyż. Aspiracje króla do ustanowienia „Trzeci Rzym” zażądał jednolity obrzęd. Z tej sytuacji były dwie możliwości: albo nałożyć na podbitych ludności rosyjskiej obrzędów, lub tworzyć własne wierzących, aby wyznać Chrystusa w nowy sposób. Dlatego schizma – konsekwencją niekompetentnych polityki rządowej na realizację zjednoczonej prawosławia.

Ponieważ niczego narzucać, i to było niebezpieczne dla już niezadowolonych prowincjach, król postanowił wziąć „za”. I zrobił to trudne, środki „Police”. W 1653 roku został wybrany rok temu w rosyjskim patriarchą, Metropolitan Nikon wysłał dekret, w którym najbardziej kategoryczny sposób określony ochrzczony trzema palcami i umieścić cztery pokłonów zamiast szesnastu na modlitwę świętego Efrema Sirina. On również zastąpił monofoniczne śpiewa w wielogłosowych i pozwalają kapłanów do głoszenia kazań własnej kompozycji. Tak więc, Nikon reform i kościół Podział nierozerwalnie związane ze sobą.

Ponieważ innowacje narzucone „z góry”, bez żadnego wyjaśnienia lub wiary w poprawność tych środków, dekret spełnione najbardziej wściekły opór, i we wszystkich warstwach społeczeństwa. Nawet niektórzy z możnych i szlachty walczyli o regresu dawnej pobożności. Żyły i opozycji byli członkowie duchowieństwa, zwłaszcza archpriests Daniela i Habakuka. Ale król i patriarcha pozostał niezłomny. Nawet fakt, że w 1658 roku popadł w niełaskę Nikon, aw 1666 roku został obalony od rangi patriarchatu, nie miało wpływu na cały schizmy rozszerzającą: w 1667 sobór moskiewski anathematized tych, którzy odmówili przyjęcia nowych obrzędów i dalej " bluźnić przeciwko Kościołowi „, oskarżając ją o apostazję.

Pierwszym przejawem niezadowolenia było powstanie Solovki wśród ogółu ludności (1667-1676). Skończyło się masakrą niezadowolonych. Shirilsya schizma i pogłębiony. Wiele rodzin, uciekając przed prześladowaniami i nie chce zdradzić ich wiarę, uciekli na obrzeżach rosyjskiego królestwa – w bagnach Dunaju, na północy, w rejonie Wołgi i Syberii, szerzyć o zaistnieniu w ostatnich czasach, a królestwa Antychrysta, które są teraz król i patriarcha. Alekseya Tishayshego śmierć nie zmienia sytuacji. Sophia Alekseevna tylko zaostrzone prześladowań nieposłusznych wierzących.

Schizma znalazł najstraszliwszą manifestacji w masowej samospalenia – tak zwane „Burns”. Zdesperowani ludzie zajęli swoje własne życie, aby nie zdradzić wiarę. Te samobójstwa kontynuowane przez wieki XVIII-XIX. To kładzie kres prześladowaniom władzy świeckiej: dekrecie Mikołaja II «o tolerancji„, który gwarantował wolność wyznania konserwatystów. A w 1929 roku Święty Synod przyjął uchwałę, że „stare rosyjskie rytuały są również zbawienny.”