mikrosomalnego utleniania: zestaw reakcji

Rola utleniania mikrosomalnych w życiu organizmu jest trudne do przecenienia lub pominięcia. Inaktywacji ksenobiotyków (substancje toksyczne), rozpad i tworzenie hormonów nadnerczy, zaangażowanych w metabolizm białek i zachowania informacji genetycznej – jest tylko niewielki ułamek znane problemy są rozwiązane dzięki mikrosomalnym utlenianiu. Jest to autonomiczny proces w organizmie, który jest uruchamiany po uderzeniu przez substancję wyzwalacza i kończąc jego elliminatsiey.

definicja

mikrosomalnego utleniania – kaskady reakcji zawarte w pierwszym etapie konwersji ksenobiotyków. Istota sposobu polega na tym, hydroksylację substancji z atomami tlenu i powstaje woda. Ze względu na zmiany w strukturze pierwotnej ilości materiału, a jego własności mogą być albo zniesione lub wzmocniony.

utlenianie mikrosomalnych zabierze cię do reakcji sprzęgania. Ten drugi przemiany fazowe ksenobiotyków, którego koniec istniejący grupa funkcjonalna jest przyłączona cząsteczek wytworzonych w organizmie. Niekiedy powstawanie produktów pośrednich, które powodują uszkodzenie komórek wątroby, martwica i degeneracja tkanek onkologii.

Utlenianie typ oksydaza

Reakcje utleniania mikrosomalnego miejsce poza mitochondriów i tym samym spożyciu około dziesięć procent całkowitego tlenu do organizmu. Kluczowymi enzymami w procesie – oksydazy. W swojej strukturze, atomy metali są obecne w zmiennej wartościowości, takich jak żelazo, molibden, miedź, itp, a zatem są w stanie przyjmować elektrony. W oksydazy komórek z poszczególnych pęcherzyków (peroksysomów) znajduje się na zewnętrznej błony mitochondrialnej i EPR (szorstkiej siateczki śródplazmatycznej). Podłoże spada na peroksysom traci cząsteczki wodoru, które są dołączone do cząsteczki wody w celu wytworzenia nadtlenku.

Istnieje tylko pięć oksydazy:

– monoaminooksigenaza (MAO) – przyczynia się do utleniania adrenaliny i inne biogenne aminy produkowane przez gruczoły nadnerczy;

– diaminooksigenaza (DAO), – udział w utlenianiu histaminy (mediatora zapaleń i alergii), poliaminy i diamin;

– L-aminokwas, oksydazy kwasu (czyli lewoskrętnego cząsteczek);

– D-aminokwas oksydazę prawoskrętne (cząsteczek);

– ksantyny – utleniania adeniny i guaniny (zasady azotu zawartym w cząsteczce DNA).

Wartość mikrosomalnego utleniania oksydazy typu polega na eliminacji i inaktywacji ksenobiotyków, substancje biologicznie czynne. Nadtlenek edukacja ma działanie bakteriobójcze i mechaniczne oczyszczenie z winy jest efektem ubocznym, który zajmuje ważne miejsce wśród innych efektów.

Utlenianie typu oksygenazy

Reakcja typu oksygenazy w komórce jest również miejsce na szorstkiej siateczki śródplazmatycznej i błony mitochondriów, vneschnih. Wymaga to specyficzne enzymy – cyklooksygenazy, które podnoszą się cząsteczki tlenu z podłoża, i wprowadzenie go do substancji utlenieniu. W przypadku realizacji jeden atom tlenu, enzym monooksygenazę nazwie lub hydroksylazy. W przypadku wprowadzenia dwóch atomów (to znaczy całą cząsteczkę tlenu), enzym o nazwie diaksigenaza.

Oksygenazy reakcji utleniania typ obejmuje trójskładnikowy kompleks wieloenzymatycznych, która uczestniczy w przeniesieniu elektronów, protonów i od podłoża, a następnie aktywacji tlenu. Cały proces zachodzi z udziałem cytochromu P450, który będzie jeszcze opisany szczegółowo.

Przykłady cyklooksygenazy typu reakcje

Jak wspomniano powyżej, do stosowania do utleniania monooksygenazy tylko jeden atom tlenu z dostępnych. Po drugie, są połączone z dwoma cząsteczkami wodoru tworząc wodę. Jednym z przykładów takiej reakcji jest tworzenie się kolagenu. donorem tlenu w tym przypadku, działa jak witamina C Prolingidroksilaza pozbawia się cząsteczki tlenu i nadaje go do proliny, które z kolei jest częścią cząsteczki prokolagenu. Proces ten daje siłę i elastyczność tkanki łącznej. Gdy występuje niedobór witaminy C, rozwijającego się dna. Przejawia słabość tkanki łącznej, krwawienia, siniaki, utrata zębów, czyli jakość kolagenu w organizmie jest poniżej.

Innym przykładem jest hydroksylazy, które przekształcają cząsteczkę cholesterolu. Jest to jeden z etapów formowania hormonów steroidowych, w tym płeć.

nie jest specyficzny hydroksylazy

Ten hydrolazy niezbędna do utlenienia substancji obcych, takich jak ksenobiotyków. Znaczenie reakcji jest, aby takie materiały bardziej podatne na usuwanie, bardziej rozpuszczalne. Proces ten nazywany jest detoksykacja, i występuje głównie w wątrobie.

Za pomocą całej cząsteczki tlenu, wytwarza się w szczelinie ksenobiotyków cyklu reakcji i rozkładu kompleksu substancji na kilka prostsze i dostępne w procesach metabolicznych.

Reaktywne formy tlenu

Tlen jest potencjalnie niebezpieczne substancje, gdyż w rzeczywistości utlenianie – proces spalania. W postaci cząsteczek lub _O2 wody jest trwały i chemicznie obojętne, ponieważ jego poziom mocy są wypełnione nowe elektrony nie może się przyłączyć. Jednakże, związki, w których tlen nie jest w żaden sposób nie jest para elektronów mają wysoką reaktywność. Dlatego nazywane są aktywne.

Takie związki tlenowe:

1. W reakcji monooksidnyh wytwarza nadtlenek, który jest oddzielony od cytochromu P450.
2. Reakcje oksydazy jest tworzenie anionu nadtlenkowego (nadtlenek wodoru).
3. Podczas ponownego natlenienia tkanek, który przeszedł niedokrwienie.

Najbardziej silny utleniacz i oznacza grupę hydroksy, to występuje w postaci wolnej, to milionowych części sekundy, ale w tym czasie mieć czasu, aby przejść przez szereg reakcji utleniania. Jego funkcją jest to, że rodnik hydroksylowy, wpływ substancji jedynie w miejscu, w którym jest ukształtowany, ponieważ nie może przenikać tkaniny.

Anion nadtlenkowy i nadtlenek wodoru

Substancje te działają nie tylko w dziedzinie edukacji, ale również w pewnej odległości od nich, ponieważ mogą one przenikać przez błonę komórkową.

Grupę hydroksylową powoduje utlenianie reszt aminokwasowych: histydyna, cysteina i tryptofan. To prowadzi do inaktywacji układów enzymatycznych, jak również zakłóceń białek transportowych. Ponadto mikrosomalnego utleniania aminokwasów prowadzi do zniszczenia struktury nukleinowych zasady azotowej, a co za tym idzie, cierpią urządzenia genetycznym komórki. I utlenionych kwasów tłuszczowych, które tworzą warstwę błony komórkowe bilipidnogo. Wpływa to na ich przepuszczalność, elektrolitów praca pompy membranowej i lokalizację receptora.

Inhibitory mikrosomalnego utleniania – antyoksydanty. Można je znaleźć w żywności i są produkowane w organizmie. Najbardziej znanym przeciwutleniaczem jest witamina E. Te substancje mogą hamować utlenianie mikrosomalnych. Biochemia opisuje interakcje między nimi na podstawie informacji zwrotnej. Oznacza to, że im więcej oksydazy, tym bardziej, że są chronione, i vice versa. To pomaga w utrzymaniu równowagi pomiędzy systemami i stałości środowiska wewnętrznego.

elektryczny łańcuch transportowy

System mikrosomalnego utleniania nie jest rozpuszczalny w cytoplazmie składników, tak że wszystkie jego enzymów są gromadzone na powierzchni w retikulum endoplazmatycznym. System ten składa się z kilku białek, które tworzą obwód elektrotransport:

– reduktazę NADPH-cytochrom P450, P450;

– PRZECIWPRZECIĄŻENIOWE tsitohromV5 reduktazy i cytochrom B5;

– steatorrhea-CoA desaturazy.

Donor elektronów w większości przypadków dopusty NADP (fosforan dinukleotydu nikotynamid adenina). Utlenia reduktazę NADPH-450, który zawiera dwa koenzymu (FAD i FMN) do pobierania elektronów. Na końcu łańcucha FMN utleniany P450.

cytochromu P450

Enzym utleniania mikrosomalnego białka zawierające hemu,. Wiąże się tlen, a podłoże (zazwyczaj ksenobiotycznych). Jego nazwa związana jest z absorpcji światła o długości fali 450 nm. Biolodzy odkryli go we wszystkich organizmach żywych. W chwili obecnej opisano ponad jedenaście tysięcy białek należących do układu cytochromu P450. W bakteriach, substancję rozpuszcza się w cytoplazmie, a uważa się, że ta postać jest najbardziej ewolucyjnie starsze niż w przypadku ludzi. Mamy cytochromu P450 – białko mural ustaloną na błonie cytoplazmatycznej.

Enzymy z tej grupy są zaangażowane w metabolizm steroidy i kwasy żółciowe tłuszczowych, fenoli, neutralizujące leki, toksyny i leki.

Właściwości mikrosomalnym utlenianiu

Procesy utleniania mikrosomalnych mają szeroką specyficzność substratową, a to z kolei pozwala na wykrycie różnych substancji. Jedenaście tysięcy białek cytochromu P450, może być złożone w ponad stu pięćdziesięciu izoform enzymu. Każdy z nich posiada dużą liczbę substratów. To pozwala organizmowi pozbyć się niemal wszystkich szkodliwych substancji, które powstają wewnątrz lub wykraczają poza. Produkcję na enzymy mikrosomalne wątroby utleniania może działać zarówno lokalnie jak i w znacznej odległości od korpusu.

Regulacja aktywności utleniania mikrosomalną

mikrosomalnego utleniania w wątrobie jest regulowana na poziomie mRNA, lecz jego funkcję – transkrypcji. Wszystkie warianty cytochromu P450, na przykład, rejestrowane w cząsteczce DNA, a także pojawił się na ESR niezbędnego do „przerobienia” informacji z DNA na RNA. Następnie mRNA jest kierowana do rybosomu, gdzie powstają cząsteczki białka. Ilość tych cząsteczek jest regulowana z zewnątrz i jest zależna od ilości substancji, które muszą być wyłączone, a dostępność niezbędnych aminokwasów.

Obecnie, więcej niż dwa pięćdziesiąt opisanych związków chemicznych, które aktywują mikrosomalnego utleniania ciała. Należą barbiturany, węglowodory aromatyczne, alkohole, ketony i hormony. Pomimo tej pozornej różnorodności wszystkie te substancje są lipofilową (rozpuszczalna w tłuszczach) i w związku z tym podatne na cytochrom P450.