Panowania cesarzy. Cesarze świata. Prawo cesarz. Cesarz – to …

Imperial moc ma dość długą historię. Powstała w starożytnym Rzymie od czasów Augusta. cesarze świata miał nieograniczoną władzę, a władza ta w pewnym momencie przyczynił się do bezprecedensowego wzrostu państwa i dominacji jego władcy, aw niektórych przypadkach doprowadziło do poważnych konsekwencji gospodarczych, społecznych i politycznych. Bądź co bądź, cesarz odegrała ogromną rolę w rozwoju ludzkiej historii.

Znaczenie „Cesarza”

Pierwszy na świecie imperium był Roman i początkowo nie było takie. W latach republikańskiego systemu przez słowo „cesarz” odnosi się do wszystkich wyższych rang, obdarzonych cywilnych, wojskowych i wymiaru sprawiedliwości. Obejmowały one pretorów, konsulów, sędziów itd Później tytuł ten został użyty w odniesieniu do jednej osoby. – Gubernator stanu – i miał na myśli nieograniczony, kompleksowe siłę. Faktycznie, cesarz – jest jedynym władcą, jego słowo jest prawem, wszystkie podległe mu i wszystko podlega niego. Brak istotnej decyzji w Imperium bez jego osobistej zgody lub polecenia.

potęga militarna

prawa cesarza były praktycznie nieograniczone. Władza skupiona w rękach władcy, umownie podzielić na trzy główne kategorie: cywilnych, wojskowych i sądowe. Krótko omówić każdy element osobno.

Cesarz miał najwyższą władzę wojskową. Że jest on najwyższy dowódca, i zaprowadził wszystkich żołnierzy przysięgi osobiście lub na jego wizerunek.

cesarze rzymscy rozprowadzane wszystkie stanowiska dowodzenia w wojsku, według własnego uznania. Liczba i skład ilościowy sił zbrojnych również zależeć od woli koronie osoby. Cesarz miał prawo wypowiedzieć wojnę i zawrzeć pokój.

cywilnego rządu

Pierwszy cesarz Oktavian Avgust i po cieszył wyłączne prawo do pobierania podatków i mianowanie jej wielkości według własnego uznania. Obejmuje ona także ogromną liczbę podatków, tak zwane prezenty, które są prezentowane niemal wszystkich obywateli imperium, a zwłaszcza tych, którzy mają co najmniej pewną siłę w dłoniach.

Faktycznie, cesarz – jest właścicielem absolutnie wszystko, co znajdowało się na terytorium danego państwa. W ten sposób mógł skonfiskować mienie każdego człowieka do „potrzeb Imperium”. On sam mógł spędzić dowolną ilość skarbca w niekontrolowany sposób.

Połowa prowincjach imperium było w całkowitym poddaniu się do cesarza, druga połowa była zdominowana przez Senat, ale w rzeczywistości okazało się więc, że prowincje i w Senacie był kompletny mistrz suwerena, poszczególne regiony w całej ich twarze.

Cesarz miał prawo talent nikomu obywatelstwa rzymskiego. Jednocześnie pełnił funkcję rolki najwyższą cenzora obyczajów i życia prywatnego Rzymian. E. Mógłby inwazji prywatności każdego obywatela i każdy cieszył się pozycję w społeczeństwie, które wydały mu gubernator.

władza religijna

Rzymski Cesarz – Papież. Ogromna ilość przekonań rozmieszczonych na rozległym terytorium imperium, był na łasce gubernatora, w tym w samym Rzymie. Jak wiadomo, był pierwotnie pogańskiego imperium, ale z biegiem czasu monoteistyczna religia – chrześcijaństwo – został ogłoszony stan. Cesarz wyrzucać wszystkich aktów religijnych, oprócz tego, że przyznano wyłączne prawo nadzoru nad największą klasę kapłanów.

sądownictwo

Cesarz był najwyższym sędzią w rozległym imperium. Sąd jest ostatecznym autorytetem, że tak powiem. Decyzje podejmowane przez gubernatora, nie mógł śledzić odwołanie.

Ponadto został wyposażony w uprawnienia ustawodawcze, choć ten przywilej jest zawarta w życie dopiero po zatwierdzeniu przez Senat. Jednak cesarz mógł wydawać edykty lub dekrety mające moc prawa dla całego społeczeństwa.

W prowincjach, gubernator zdał sądowych gubernatorów organu – legata, który działał w jego imieniu i wyłącznie w ich interesie.

Tytuł Augusta, cesarza lub wybranych Bożych ludzi

Osobno należy wspomnieć cesarzy wybranych przez Boga. Oficjalnie tytuł ten nadano tylko Oktawian, jednak August nazywano i wszystkie kolejne władcy imperium. Co oznacza ten tytuł?

Sierpień – to nie jest tylko osobą u władzy, świętym stworzeniem. Cesarz – jest posłańcem Boga, na ideologii, to zostało objawione przez Boga z grupą kontrolną. tytuł cesarza oznaczało władzę władcy tytuł Augusta wyznaczony jego świętości. Zatem, cesarz miał również boski autorytet. Badani musieli leczyć cesarza za boga, dlatego podporządkowanie cesarskich dekretów i innych aktów były ukryte, jeśli weźmiemy pod uwagę fakt, że głęboka wiara w praktycznie całej ludności imperium.

Krótka historia

To zostało powiedziane wyżej, że cesarska władza pochodzi w Cesarstwie Rzymskim, i stał się pierwszym cesarzem Oktawian otrzymał tytuł Augusta. W roku 395 pne. e. Imperium Rzymskie zostało podzielone na Wschodzie i Zachodzie. Z kolei Zachód spadł w 476. Jednak Eastern Roman Empire trwał przez prawie 1000 lat, i to jest następcą władzy cesarskiej. Który jest częścią Wschodzie, później zwany bizantyjska, rządzone przez cesarzy.

Panowania cesarzy Zachodu, została reaktywowana w 800, kiedy ten tytuł był Karl Veliky, a później Otto I (w 962). Później tytuł cesarza leży na władców niektórych innych krajach, w tym we Francji ze słynnym Napoleona, Austro-Węgier, Niemiec, Brazylii, Meksyku i innych. Królowa Wiktoria w 1876 roku został uznany cesarzowa Indii.

Muszę powiedzieć, że istniała władza cesarska nie tylko w kulturze europejskiej, ale także w Azji i Afryce. W literaturze można przeczytać, że władcy Chin, Syjamu, Etiopia, Turcji, Japonii i Maroka, o którym mowa, nie tylko jako cesarzy.

Królowie w Rosji

Król słowo w języku rosyjskim pochodzi z greki, tj. E. Od Bizancjum, zachowując swoją wartość. Jego oryginalna wersja – „Cezar”, „Cesar” – został stopniowo zastąpiony przez znane nam określenie „król”.

Pierwszy władca został koronowany na cara w Rosji, był Jan IV, który historycy europejscy wezwali Groźny dla rzekomych nieludzkich okrucieństw. Stał króla w 1547 roku, a stan ówczesnej rosyjskiej królestwa i istniało pod tą nazwą aż 1721.

Romanov, wstąpił na tron w 1613 roku, były również królowie, ale nie wszystkie, a tylko Michael, Alex, Teodor, Jan V, Sophia i Piotra I do 1721 roku.

Rosyjscy carowie i cesarze byli obdarzony nieograniczoną, absolutną władzę, dlatego okres ich panowania jest nazywany ery absolutyzmu.

Na tytuł rosyjskich carów została również zabezpieczona święte znaczenie, oni też byli namaszczeni przez Boga i działać tak, jakby imię Boga. Dlatego królowie, cesarze i później były nierozerwalnie związane wiary prawosławnej, a nie przez przypadek Sowieci, który obalił władzę cesarzy, wojnę ortodoksję – byli świadomi niebezpieczeństwa, które żywił religię, i zrozumieć, jaka jest rola w jej prawowitego władcy Rosji.

cesarze rosyjscy

Ostatniego rosyjskiego cara i pierwszy cesarz był Piotr I. To było na nim w 1721 roku, nadano tytuł cesarza rosyjskiego państwa. Jego moc była nieograniczona i rozszerzyć na wszystkie obszary władzy i społeczeństwa. On jest najwyższym dowódcą i został obdarzony najwyższych gałęzi cywilnej, ustawodawczych i wykonawczych.

Panowania cesarzy do tronu przedstawiciele dynastii Romanowów, który był u władzy przez ponad 300 lat – od 1613 do 1917. W tym czasie stan osiągnął taki sukces, który stał się liderem w rozwoju gospodarczym. Imperium rosyjskie było jedynym supermocarstwem na czasie. Istnieją poglądy poważnego, szanowanych historyków, że Rosja zniszczonych jego rozwój, grożąc przywódcom innych państw, zwłaszcza Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych. Rosyjski cesarze byli naprawdę patriotami swojego kraju i swoich ludzi, robią wszystko, aby upewnić się, że stan powodziło i zwiększyły poziom życia pacjentów. Ostatni cesarz rosyjski de facto Mikołaja II, który de iure – Mihail Aleksandrowicz, jego brat.

Era cesarskiego panowania jeszcze się nie skończyła. Obecnie jedynym cesarz Akihito w świecie – władcą Japonii. Został koronowany 12 listopada 1990 do dnia dzisiejszego 82-letniego cesarza 125 wykonuje swoje funkcje.