Louis-Philippe: King of monarchii lipcowej

Ostatnim francuski monarcha z tytułem króla Ludwika Filipa rządził krajem od 1830 do 1848 roku. Był przedstawicielem jednej z bocznych gałęzi Burbonów. Jego epoka jest również znany w historii jako monarchii lipcowej.

Dzieciństwo i młodość

Louis-Philippe urodził się w Paryżu w 1773 roku. Otrzymał szeroką edukację i liberalne nawyki i postawy. Jego młodość spadł na początku Rewolucji Francuskiej. Podobnie jak jego ojciec, młody człowiek wstąpił w szeregi jakobinów. Wstąpił do armii i brał udział w kilku ważnych bitwach, takich jak bitwy pod Valmy w 1792 roku.

Dzięki swojej wysokiej urodzonego Louis-Philippe przy urodzeniu otrzymał tytuł księcia. Od początku rewolucji, on odmówił, uważając ją za relikt przeszłości, a stał się zwykłym obywatelem z nazwami egalite. Ten uratował go z hańbą Rzeczypospolitej, kiedy został wydany dekret o wydaleniu Burbonów na terytorium Francji. Jednak w tym samym czasie, General Sharl Dyumure zmienił rząd. Pod jego dowództwem walczyli i Louis Philippe, choć nie brał udziału w działce. Niemniej jednak, musiał opuścić kraj.

na emigracji

Początkowo mieszkał w Szwajcarii, gdzie został nauczycielem. Później podróżował po świecie: zdarza się w Skandynawii, i spędził kilka lat w Stanach Zjednoczonych. W 1800 roku, zbieg przedstawiciel Izby Orleanie mieszka w Wielkiej Brytanii, gdzie rząd mianował go emeryturę. To był częstym zjawiskiem w Europie w tym czasie. Wszystko przeciwieństwie monarchię i republikańska Francja dosadnie gospodarzem skompromitowanego obywateli tego kraju.

przywrócenie Bourbon

Po upadku Napoleona wziął przywrócenie Burbonów. Król Lyudovik Xviii wróciła do sądu swego krewnego. Jednocześnie, Louis-Philippe nie cieszą się zaufaniem monarchistów. Nie zapomnę jego liberalne przekonania młodzieży, gdy on i jego ojciec stanął po stronie Republiki. Niemniej jednak, król powrócił do własności względnej jego rodziny, który został skonfiskowany podczas rewolucji.

Powrót Napoleona, który opuścił Łabę, zaskoczeni Burbon. Louis-Philippe został mianowany dowódcą armii północnej, ale przekazał swoje stanowisko Mortier, gdy udał się do Wielkiej Brytanii. Kiedy Stu Dni zakończyła arystokratą powrócił do Paryża, gdzie był w Izbie parów. Tam, mówił publicznie przeciwko reakcyjnej polityki króla, za co został wydalony z kraju przez kilka lat. Niemniej wkrótce wygnanie wkrótce powrócił do kraju. Pod Louis stał się widoczny bogata i wpływowa figura polityczna. Wiele nieszczęśliwy monarcha wtedy opozycja widział go jako ewentualnego kandydata do tronu.

Rewolucja w 1830 roku

Kiedy w stolicy obok niepokój zaczął związanego z protestem przeciwko Burbonów, Louis-Philippe zdecydował się wycofać i nie dokonywać żadnych oświadczeń. Niemniej jednak, jego wielu zwolenników nie siedzą bezczynnie. Zorganizowali powszechną kampanię dla księcia Orleanu. Na ulicach Paryża były kolorowe ulotki i broszury, który podkreślił zasługi Ludwika Filipa do kraju. Posłowie i rząd tymczasowy ogłosił go „namiestnikiem królestwa”.

Dopiero wtedy książę pojawił się w Paryżu. Nauki o tych wydarzeniach, nawet prawowitego króla Karola X, Louis Philippe napisał list, który zgodził się zrzec, jeśli tron przejdzie do syna. Duke powiedział o tym Parlamencie, jednak nie wspomnieć o dodatkowych warunków Bourbon. 09 sierpnia 1830 1 Lui Filipp wziął koronę, którą zaproponował Izby Deputowanych.

King-Citizen

Tak rozpoczął panowanie króla „obywatel”. Ten pseudonim Louis-Philippe, którego biografia jest bardzo różni się od poprzednich monarchów, otrzymał zasłużony. Główną cechą nowego systemu politycznego było regułą burżuazji. Ta warstwa społeczna otrzymał pełną swobodę i możliwości samorealizacji.

Jednym z najbardziej znanych symboli panowania Ludwika Filipa był slogan „Get bogaty!”. To zdanie w 1843 roku powiedział Fransua Gizo – francuski minister spraw zagranicznych. Odwołanie zostało skierowane do burżuazji, która jest teraz w stanie bezproblemowo zdobyć kapitał.

Krótka biografia Louis-Philippe zawiera również liczne przypadki, co on wyróżniał się miłością do funduszy. To była podobna do tej samej klasy średniej, która doprowadziła go do władzy.

Stan przestał ingerować w gospodarkę rynkową, która jest obecnie zdominowany w całej Francji. Polityka ta była podobna do kursu od początku przyjętym w Stanach Zjednoczonych (nawet rewolucja amerykańska miała ogromny wpływ na monarchii lipcowej). Zasada nieingerencji państwa leseferyzmu w porządku gospodarczego stał się podstawą Ludwika Filipa i jego rządu.

Rewolucja w 1848 roku

Każdego roku popularność Louis Philippe spadła. Było to spowodowane reakcją przeciwko polityce niezadowolonych. Louis-Philippe, zdjęcie, które znajduje się w każdym podręczniku historii Francji, w końcu porzucił politykę liberalne i zaczął naruszać praw i wolności obywatelskich. Dodatkowo, w aparacie państwowym, korupcja panowały. Ostatni słomy dla burżuazji stała się polityka zagraniczna króla. Wstąpił do Świętego Przymierza (to również składał się z Prus, Rosji i Austrii). Jego celem był powrót do Europy starego porządku, który miał miejsce przed rewolucji francuskiej w 1789 roku.

W Paryżu było barykady, po zakazane kolejny bankiet, który skupia liberalne społeczności, aby omówić reformę wyborczą. Stało się to w lutym 1848 roku. Wkrótce rozpoczął się rozlew krwi, strażnicy strzał ludzi.

Na tym tle, pierwszy zrezygnował niepopularny minister rządu Gizo. 24 lutego, Louis-Philippe abdykował, nie chcąc, aby rozpocząć wojnę domową. We Francji rozpoczął się okres II Rzeczypospolitej. Już były król wyemigrował do Wielkiej Brytanii, gdzie zmarł w 1850 roku.