"Shell" (opancerzony personel przewoźnika): cechy techniczne (zdjęcie)

Pomysł na ramię, a następnie zarezerwowanie samochodu do udziału w działaniach wojennych urodził się trochę czasu po jego utworzeniu. W roku 1897 wynalazca w Rosji wynalazca Dvinitsky udowodnił możliwość zainstalowania w maszynie strzelnicy o małym kalibrze. Pomimo tego, że zostały udowodnione pozytywnymi testami, komisja z komitetu artyleryjskiego nie zaleciła zaprojektowania nawet prototypu nowego pojazdu bojowego. Jak i kiedy pojawił się pierwszy opancerzony pojazd? Jakie były wczesne modele samochodów i jak wyglądało ich dzisiaj? O tym w dalszej części artykułu.

Fakty historyczne

Pierwszy bitewny samochód opancerzony to "wojskowy samochód silnikowy". Zostało to udowodnione w Londynie, w 1902 r., 4 kwietnia, inżynier z Anglii Simms. Projekt powstał latem 1898 roku. Samochód był chroniony przez sześć milimetrową opancerzoną obudowę typu otwartego, trzy karabiny maszynowe zostały zamknięte tarczami. Siła czterocylindrowego silnika zasilanego dużym paliwem osiągnęła 16 litrów. Z. Jednakże Departament Wojny Anglii był równie krótkowzroczny, jak Rosjanin, odrzucając ideę Simms. Ale w tym samym roku, 1989, francuska firma zbudowała partię pół-uzbrojonych uzbrojonych ciężarówek.

Pierwsi przewoźnicy wojskowi uzbrojeni w Rosji

Budowa tych maszyn Pierwszego Świata była prowadzona przez Dobrzhanskiego. Zostały zaprojektowane w fabryce rosyjsko-bałtyckiej. Pojemność maszyn osiągnęła dwie tony. Pułkownik znał proces produkcji opancerzonych ciężarówek w francuskiej fabryce "Creusot". Ponadto Dobrzhansky uczestniczył nawet w swoim projekcie. W Rosji broń i rezerwacje samochodów zostały przeprowadzone wówczas w pobliżu Sankt Petersburga w Kolpino w fabryce Izhora. Ze względu na to, że przednie potrzebne maszyny chronione, podwozie seryjnych ciężarówek było po prostu wyłożone blachą stalową walcowaną chromem niklu, która nie wniknęła za punktowaną kulą z dwustu kroków. Ochronę ciała przymocowano do nitu. Podczas budowy trzeba było porzucić obracającą się wieżę. Jako broń użyto trzech karabinów maszynowych "Maxim". Zostały one zainstalowane w zagłębieniach przedniej blachy i boków.

Samochody specjalne

W 1939 r. W fabryce Izhora zaprojektowano przewoźnicy wojskowe w transporcie sanitarnym (OSR) . Przeznaczono do transportu żołnierzy, rannych i różnych ładunków. W produkcji seryjnej i nie przyjechał. Został stworzony na podstawie ciężarówki GAZ-AA z "pudłem", spawanej z sześciometrowych płyt pancernych. Do załadowania załogi, składającej się z napadu i dwóch mężczyzn, były dwa drzwi wzdłuż burt kadłuba, a drugie w tylnej ścianie. Całkowita masa samochodu wyniosła 5,24 tony, a moc silnika wynosiła 40 litrów. Z, a prędkość poruszania się osiągnęła czterdzieści kilometrów na godzinę. Zwiększona drożność zapewniła rozłączalny łańcuch zgrubny. Podczas jazdy na dobrej drodze, były one przyczepione przez tylny rozstaw osi wzdłuż kadłuba. Samochód był wyposażony w stację radiową. Pojemność zbiorników paliwa wynosi ponad sto litrów. Ta objętość stanowiła rezerwę ruchu wzdłuż autostrady na odległość 250 km.

Powojenna technologia

Doświadczenia z ofensywy z lat 1944-1945 wykazały, że konieczne jest wspieranie jednostek pancernych w postaci dodatkowych jednostek piechoty zmotoryzowanej. Najlepszym rozwiązaniem było użycie pojazdów terenowych, które miały łatwą rezerwację, co zapewniało ochronę bojowników przed działkami i pociskami broni ręcznej. Rozwój pierwszego takiego samochodu został przeprowadzony pod kierunkiem Rubtsowa – czołowego projektanta w tym czasie. Rozwój pierwszego krajowego samochodu opancerzonego, którego indeks był "przedmiotem 141", został przeprowadzony w KB Gorky Automobile Plant na podstawie GAZ-63. Dwuosiowy model z wszystkimi rozstawami osi został zaprojektowany do przewozu ośmiu piechoty. Maszyna miała na szczycie otwartą obudowę, która została spawana z arkuszy 6-8 milimetrów. Tylna ściana była wyposażona w drzwi do lądowania, dla wejść załogi były wyposaŜone w boki samochodu.

BTR-MDM "powłoka"

Ta maszyna, której indeks "obiekt 955", jest zaprojektowany w biurze projektowym fabryki ciągników w Wołgogradzie. Waga i wymiary samochodu zapewniają szybki przełamywanie przeszkody wodnej i transportowalności. "Shell" – opancerzony przenośnik służący do wymiany modelu "D" w wojsku. Maszyna jest wyposażona w karabin maszynowy o średnicy 7,62 mm. Znajduje się w wieży instalacji armatora dowódcy. Lewy przedni koniec jest wyposażony w dodatkowy karabin maszynowy.

Obudowa

"Shell" – opancerzony przewóz osób, osłonięty spawanymi arkuszami. W środku i przedniej części jest wyrąb z wyładunkiem i załogą samochodu. Na gąsienicach znajdują się specjalne pojemniki. Przedział silnika jest umieszczony z tyłu kadłuba. W rufie znajduje się luk, przez który drużyna zrywa się. Z przodu samochodu znajduje się fotel kierowcy. Aby wyjść z dachu, ustawiono trzy luki. Znajdują się one nad miejscami dla kierowców i lądowisk. Po lewej stronie znajduje się wieża na dachu. Pod nim jest miejsce dowódcy-gunnera. W przypadku systemu wieżowego dostarczany jest zewnętrzny system zasilania, a także pionowy mechanizm prowadzący. W środkowej części samochodu znajdują się dwa boczne fotele po bokach (po trzy z każdej strony). W nich jest lądowanie. Ponadto po bokach są wyposażone w uchwyty, w których noszone są nosze z rannymi.

Urządzenia komunikacyjne i doradcze

Nadzór przeprowadzany jest przez mechanikę kierowcy. "Shell" – pancerny przewoźnik personelu wyposażony w trzy instrumenty peryskopu. Centralne urządzenie zabezpieczające można zastąpić przyrządem do obserwacji nocnej. Przed samochodem przed włazem po prawej znajduje się widok, przez który wypala światło z karabiny maszynowej. Instalacja wieży jest również wyposażona w system obserwacji strzelnic do strzelania i monitorowania terenu.

Przekładnia i silnik

"Shell" – opancerzony przewoźnik osobowy wyposażony w elektrownię. Znajduje się z tyłu samochodu (w przedziale skrzyni biegów). Silnik samochodu jest naprzeciwko, wyposażony jest w układ chłodzenia wentylatora i turbodoładowanie. W jednym bloku z silnikiem znajduje się mechanizm zapewniający obrót i przekładnię. Zawiera dwukierunkową odwracalną skrzynię biegów i napęd z wałem śruby silnika.

Podwozie

Maszyna "Shell-M" jest wyposażona z każdej strony za pomocą czterech podpór i pięć rolek nośnych. Są one pokryte małymi kodowanymi pasami Caterpillar z metalowymi metalowymi zawiasami. Rolki podpierające montowane są na sprężynach pneumatycznych. BTR "Shell-M" ma zmienny trzycyfrowy luz: maksymalny, minimalny i minimalny.

Wnioski

Istnieje kilka modyfikacji samochodu. Podstawowy – "BTR-MD" – został zaprojektowany na podstawie samochodu bojowego modelu "D". Ulepszona wersja jest zaprojektowana na podstawie pojazdu do lądowania bojowego "BDM-4M". Dwie jednostki tego sprzętu zostały oddane do dyspozycji wojsk wyładunkowych w 2013 roku. Do końca pierwszej połowy bieżącego roku 2014 r. Dziesięć BTR "Rakushka-M" musi zostać przeniesione do sił powietrznych.