Grawitacyjny upadek. gwiazdy neutronowe. czarne dziury

W kosmosie istnieje wiele niesamowitych rzeczy, które powodują nowe gwiazdy pojawiają, znikają stare i tworzą czarne dziury. Jedną z wielkich i tajemniczych zjawisk na rzecz grawitacyjnej zapaści, co kończy ewolucję gwiazd.

Ewolucji – zmienia cykl przebytą przez gwiazdę w okresie jego istnienia (miliony lub miliardy lat). Gdy wodór nich kończy się i zamienia się w hel, hel rdzeń jest utworzony, a przedmiot miejsca zaczyna zmieniać się w czerwoną giant – późną typu gwiazdy, która ma dużą jasność. Ich waga może przekraczać 70 razy większej od masy Słońca. Bardzo jasne nadolbrzymy nazywane są hiper gigantów. Oprócz wysokiej jasności, mają krótki okres istnienia.

Istotą upadku

Zjawisko to jest uważane za punkt końcowy ewolucji gwiazd, których waga jest ponad trzy mas Słońca (waga Sun). Wartość ta jest używana w astronomii i fizyki w celu określenia wagi innych ciał kosmicznych. Załamanie występuje w przypadku, gdy siły grawitacyjne powodują ogromne kosmiczne ciała o dużej masie bardzo szybko się kurczy.

W gwiazdach masie ponad trzech mas słonecznych mają wystarczająco dużo materiału na rozległych reakcji termojądrowych. Gdy substancja kończy się, zatrzymuje i reakcja termojądrowa, a gwiazdy przestaje być stabilne mechanicznie. Prowadzi to do tego, że byli przy prędkościach naddźwiękowych zacznie się kurczyć w kierunku centrum.

gwiazdy neutronowe

Kiedy gwiazdy są kompresowane, prowadzi do ciśnienia wewnętrznego. Jeśli rośnie z wystarczającą siłą, aby zatrzymać grawitacyjne kurczenie, staje się gwiazdą neutronową.

Taki zewnętrzny korpus ma prostą strukturę. Składa się ona z rdzenia, który obejmuje korę, a to z kolei jest utworzona z elektronów i jąder atomowych. Jej grubość wynosi około 1 km i jest stosunkowo cienka w porównaniu z innymi organami, występujące w przestrzeni.

neutronowe gwiazdek waga jest wagą słońca. Różnica między nimi polega na tym, że promień ich małych – nie więcej niż 20 km. Wewnątrz nich reagują ze sobą jąder atomowych, tworząc w ten sposób, materia jądrowej. To była presja ze swojej partii nie daje gwiazdę neutronową dalej kurczyć. Ten typ gwiazda charakteryzuje się bardzo dużą prędkością obrotową. Są w stanie zrobić setki obrotów na sekundę. Zaczyna się proces narodzin supernowej, który występuje podczas grawitacyjnego upadku gwiazdy.

supernowe

Supernova jest zjawiskiem Gwiazda nagłe zmiany jasności. Następnie gwiazda zaczyna się powoli i stopniowo zanikać. Tak kończy się ostatni etap grawitacyjnego upadku. Wszystko kataklizm towarzyszy duża ilość energii.

Należy zauważyć, że ludzi na Ziemi może zobaczyć to zjawisko dopiero po fakcie. Światło dociera do planety po wystąpieniu długi okres po wybuchu. Było to przyczyną trudności w określeniu rodzaju supernowych.

Chłodzenie gwiazd neutronowych

Po zakończeniu ściskania grawitacyjnego, przy czym gwiazda neutronów utworzonej jej temperatura jest wysoka (znacznie wyższa niż temperatura Słońca). Gwiazda chłodzi przez chłodzenie neutrinowym.

W ciągu kilku minut, ich temperatura może spaść 100 razy. W ciągu następnych stu lat – nawet 10 razy. Po jasność gwiazdek zmniejsza jego proces chłodzenia jest znacznie spowolnione.

Limit Oppenheimer-Volkoff

Z jednej strony, ta pokazuje maksymalną możliwą masę gwiazdy neutronowej, w którym grawitacja jest kompensowane gazu neutronów. Nie daje szansę, aby zakończyć wygląd kolapsu grawitacyjnego czarnej dziury. Z drugiej strony, tzw granica-Oppenheimera Volkova jest zarówno niższy ciężar próg czarne dziury, które powstały w trakcie ewolucji.

Ze względu na szereg nieścisłości trudno jest określić dokładną wartość tego parametru. Jednakże, zakłada się, że mieści się w zakresie od 2,5 do 3 słońca. W tym momencie, naukowcy twierdzą, że najcięższa gwiazda neutronowa jest J0348 + 0432. Jego waga jest większa niż dwóch mas Słońca. Masa najlżejszej czarnej dziury jest 5-10 mas Słońca. Astrofizycy powiedzieć, że dane te mają charakter eksperymentalny i mają zastosowanie wyłącznie do obecnie znanych gwiazd neutronowych i czarnych dziur, i sugerują możliwość istnienia bardziej masywny.

czarne dziury

Czarna dziura – to jeden z najbardziej niezwykłych zjawisk zachodzących w przestrzeni. Jest to region czasoprzestrzeni, w której przyciąganie grawitacyjne nie zezwala na jakiekolwiek przedmioty, aby wydostać się z niego. Zostaw to może nawet nie ciało, które może poruszać się z prędkością światła (w tym fotonów światła). Aż do 1967 roku, czarne dziury, zwanych „gwiazd” zamrożone „Kollapsar” i „zapadnięty gwiazdą.”

W czarnej otworu jest odwrotnie. To się nazywa biały dziura. Jak wiemy, od czarnej dziury nie da się uciec. Jak dla białych, a potem nie może być przebita.

Oprócz grawitacyjnego upadku powoduje tworzenie się czarnego otworu może zapaść się w środku galaktyki lub protogalactic oka. Istnieje również teoria, że czarne dziury są wynikiem Wielkim Wybuchu, jak nasza planeta. Naukowcy nazywają je podstawowej.

W Galaktyki jest jeden czarny otwór, który, w zależności od astrofizykami, powstała z grawitacyjnym załamania supermasywnymi przedmiotów. Naukowcy twierdzą, że te otwory tworzą podstawowy zestaw galaktyk.

Astronomowie z USA sugerują, że wielkość wielkich czarnych dziur mogą być znacznie zaniżone. Ich założenia opierają się na fakcie, że aby dotrzeć do gwiazdy z prędkością, z jaką poruszać się w galaktyce M87 znajduje się 50 milionów lat świetlnych od naszej planety, masa czarnej dziury w centrum galaktyki M87 musi wynosić co najmniej 6,5 miliarda mas Słońca. W tej chwili, ponieważ zakłada się, że ciężar wielkiej czarnej dziury wynosi 3 mld mas Słońca, czyli ponad dwa razy mniej.

Synteza czarnych dziur

Przypuszcza się, że obiekty te mogą pojawić się w wyniku reakcji jądrowych. Naukowcy dał im nazwę kwantowych czarnych prezentów. Ich minimalna średnica 10 ^-18 M, a najmniejszy ciężar – 10 ^-5 miasto

Wielki Zderzacz Hadronów został zbudowany w syntezie mikroskopijnych czarnych dziur. Założono, że z to będzie możliwe nie tylko do syntezy czarną dziurę, ale również symulować Big Bang, który odtworzyć proces tworzenia wielu obiektów kosmicznych, w tym Ziemi. Jednak eksperyment nie powiodła się, ponieważ moc stworzyć czarne dziury nie są wystarczające.