płatności umorzenia

Płatności z tytułu umorzenia – operacja rządu podejmowane w Imperium Rosyjskim w związku z zakończeniem pańszczyzny. Głównym celem jest to, aby przenieść przydział gruntów własności chłopskiej. Przed rozpoczęciem ludzi reform, z wolności osobistej, zapłacił za korzystanie z ziemskich i opłat barshchina. Byli „tymczasowo obowiązane Chłopi”.

Płatności z tytułu umorzenia może być stosowany niezależnie od woli właściciela ziemskiego. Jednak cała kwota, której wysokość została ustalona na podstawie postanowień artykułów, chłop musiał ponieść pełne. Jest przewidziany kredytu wykupu. Ale to miało miejsce jedynie na nabycie gruntu, a także z dziedziny osiedlenia ziem nieruchomości. Wnioski Transakcja polega na rozwiązaniu obowiązkowych relacjach lądowych między wynajmującym i chłopa.

Transakcja wykupu rzeczywiście zakłada się z reguły dobrowolnego wzajemnego porozumienia. Wraz z tym, właściciel może żądać obowiązkowego ta operacja. Jednak w tym przypadku umorzenia płatności zostały wyliczone na kredyt, a właściciel traci prawo do otrzymania dodatkowego wynagrodzenia. Dodatkowe kwoty były całkowicie zależne od umowy zawartej pomiędzy wynajmującym a chłopa w tym względzie, dokładnych statystyk na ten temat brakuje. Wiadomo jednak, że wielkość dodatkowej kwoty równej dwudziestu do dwudziestu pięciu procent kredytów.

Płatności z tytułu umorzenia były dla chłopa najtrudniejszy rodzaj podatków bezpośrednich. Korzyści są uzależnione od składek, które istniały w tamtym czasie. Jednakże płatności wykupu były nieco mniej niż rzucić-wynajęcia.

W nie-czarnych ziem prowincji, gdzie więcej rybacki został opracowany, ilość ziemi było nieproporcjonalne do niskich dochodach i wartości gruntów. W takich obszarach, właściciel wystawił swoją ziemię kupić konkretną kalkulację ekonomiczną. A nawet jeśli stracił dodatkowej płatności, w rzeczywistości sprzedał ziemię po cenie znacznie wyższej niż jego rzeczywistej wartości. W ten sposób, przez 1877 dziewiątym roku liczba transakcji na wniosek właściciela jest prawie dwa razy większa niż liczba transakcji w drodze wzajemnego porozumienia.

Statut wcześniejszego wykupu oraz inne formy spłaty przewidywano. Według artykułu (artykuł 165), możliwe było dokonywanie płatności wykupu i żądać natychmiastowego przeznaczyć odpowiednią ziemię. Ta ziemia stała się własnością prywatną chłopa. Ten artykuł jest trochę pokręcił rodzaju wspólnocie kadencji. Pod koniec 19 wieku znacznie wzrosła okup jest w stu sześćdziesiąty piąty artykuł. Tak więc, aż 1882 roku został przeniesiony do własności chłopskiej około 47,735 działek, a pięć lat później liczba ta wzrosła do 101 413 gospodarstw. Tak, to był ich wykup przez 1887-go roku, ponad dwa razy tyle, grunty i działki niż w poprzednich dwudziestu lat.

Był zdecydowany rozkaz, zgodnie z którym ocena została przeprowadzona w celu określenia płatności wykupu, kredyty. Było roczne składki. Został on zainstalowany w wyznaczonym w perpetuity chłopskiej przydziału. Czynsze, które otrzymały właściciela. Zamknąć-Skapitalizowana sześć procent. Z wyliczonej kwoty kapitału osiemdziesiąt procent (w przypadku pełnego przejęcia umieścić rolnika), lub siedemdziesiąt pięć (jeśli nabył rolnik zmniejszona część) podane do właściciela.

Sześć procent rocznej wypłaty pół procenta został przekazany rządowi na pokrycie kosztów organizacji i przeprowadzenia operacji, a pozostałe pięć i pół procent udał się do zapłaty odsetek od papierów wartościowych emitowanych przez wynajmującego, jak i na spłatę długu.

Zniesienie płatności umorzenia nastąpiło w 1907 roku, chociaż to było planowane w 1932 roku. Wczesne zakończenie operacji było spowodowane rozpoczęciem reformy agrarnej Stołypina, jak również wpływem wydarzeń z 1905 roku.