Egipscy bogowie, od zapomnienia do badania

Historyczny okres Egipcie rozpoczęła się na przełomie trzeciego i czwartego tysiąclecia przed narodzeniem Chrystusa. Starożytna tradycja kulturowa, poddawanych wpływ najeźdźców i wstrząsów wewnętrznych, istniały przed przyjęciem chrześcijaństwa w IV wieku naszej ery. Dla prawie trzy i pół tysiąca lat, a listę funkcji egipscy bogowie przeszedł znaczące zmiany. Egipscy bogowie nabyte cechy i nazwy specyficzne dla sąsiadów – Asyryjczyków, Hetytów, Hyksosów, Greków.

Po zjednoczeniu Egiptu pod panowaniem jednego władcy bogów wielu poszczególnych regionów i plemion kraju weszła wspólnej panteonie, ale większość z nich czczony tylko w środowisku, gdzie były początki jego wiary. Niektórzy bogowie stopniowo nabyte wartości obscheegipetskoe. Bogini Bastet, mając głowę kota, bez wątpienia, wzrosła z kultem wielbienia kotów jako powiernicy rezerw zboża z myszy. Rolnictwo w Egipcie odegrała ogromną rolę w przeciwieństwie do, na przykład, z Grecji, które wzrosły głównie ze względu na handlu i podboju. Antropomorficzne egipscy bogowie często są obdarzone głowicy zwierząt, na podstawie którego powstał kult kult. Na przykład, bóg Tot był ibis głowa bogini Sekhmet (Sekhmet) – głowa lwa, Anubis – głowa psa.

Tak szybko jak róża lub innej części kraju, nie było zmiany dynastii „lub” przeniesienie kapitału do nowej lokalizacji, zmienia i egipskich bogów „Pierwszy poziom”. Interesującą cechą religii starożytnego Egiptu była obecność dużej liczby kosmologicznych mity (czyli wersje pochodzenia świata), a w każdym obszarze główną rolę w tej delikatnej materii kierowane do lokalnego bóstwa.

Egipscy bogowie w takich dużych ilościach, stając się podstawą dla lokalnej separatyzmu niewątpliwie nie potrzebował jednego kraju. Ponadto, wiele kultów wymagają spędzania dużej ilości materiału, oznacza to, że o wiele lepiej wykorzystać mogły być przeznaczane na wyposażenia wnętrza kraju, w wojsku i tak dalej. I z wielkiego bogactwa i wpływów kapłańskich klanów są bezpośrednio zagrożone przez jedynego władzy faraona.

Biorąc wszystko pod uwagę, faraon Amenhotep IV, przyjął imię Echnaton, wprowadza kult bóstwa regionalny Aton-moll (z deifikowanej tarczy słonecznej) jako obscheegipetskoy religii. Ale inercja tradycji był zbyt silny, a Echnaton umarł, a przed osiągnięciem wieku czterdziestu lat. Według wersji najbardziej przekonujący, że został otruty. Jednak prześladowania rodziny nie jest dotykany, a jego żona (słynna Nefretete) pozostał żywy i wiele lat po śmierci męża.

Po perski, hellenistyczny a później okupacja kraju egipskich bogów i bogiń stopniowo zaczynają tracić swoje wpływy, są w spadku. Oni zlewają się z bogami najeźdźców. Na przykład, Aleksandr Makedonsky czczony w Egipcie jako syn Zeusa-Amona, a synkretyczne egipsko-hellenistycznych bóstw.

Gdy egipscy bogowie, których nazwiska były zarówno lokalnych jak i pochodzenie mieszane, zaczął ustępować nowej religii – chrześcijaństwa stopniowo zaczął i zapomnienie o starożytnym egipskim piśmie. Za panowania cesarza Konstantyna zmarł ostatni mówca egipskiej tradycji religijnej, a następnie przez wiele wieków nazwiska starożytnych egipskich bogów były znane jedynie z pism historyków greckich i rzymskich. Ale te i inne spotkał się z kultury egipskiej w czasie, gdy jest on już na schyłku, a ledwie oddanych księży z zewnątrz (często agresywne) do tajemnic ich religii.

Próbuje rozszyfrować starożytne hieroglify wykonane wielokrotnie jako arabskich uczonych, a Europejczycy, ale bezskutecznie. Dopiero na początku XIX wieku, genialny lingwista Fransua Shampolon udało się znaleźć klucz do rozszyfrowania tekstów egipskich. Od tego momentu rozpoczęła się nowoczesną erę badań nad historią i kulturą starożytnego Egiptu.