Główne Gavrilov: biografia i zdjęcia

Główne Gavrilov jest jednym z najbardziej znanych bohaterów Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Jego wyczyn jest nadal pamiętał przez potomków zwycięzców i sposobu życia Petera Michajłowicz jako przykład dla młodego pokolenia. Obrońca twierdzy brzeskiej – pierwsza linia oporu wobec okupacji – przekroczyła zdolności osoby fizycznej i psychicznej, a tym samym uwieczniony na zawsze wpisał swoje nazwisko w historii.

Biografia: młodzież

Główne Gavrilov urodził się w 1900 roku, co jest teraz obszar Pestretsy. Jego rodzina byli zwykli chłopi. Pozostawione bez ojca, Peter ciężko pracował od dzieciństwa. Aby zapewnić jego rodzinie, on pomagał starszym w pracach domowych. A w wieku piętnastu lat byłem już pracował jako robotnik rolny. Następnie udałem się do Kazania, gdzie dostał pracę w fabryce i był robotnikiem. Nieludzkie warunki pracy i arbitralne szefowie nazywa Gavrilov szczerą nienawiść do systemu istniejącego w Imperium Rosyjskim i nierówności społecznych.

Gdy rozpoczęła się pierwsza podniecenie, od razu dołączył do rewolucjonistów. Brał czynny udział w głoszeniu władze Rad Ludowych i Powiatu Kazaniu. Od początku wojny domowej w wieku osiemnastu lat został napisany jako ochotnik do stworzenia pracy-Chłopskiej Armii Czerwonej. Walka na froncie wobec białych. Osobiście brałem udział w walce z jednostkami Kołczaka i Denikina. Byłem na wielu frontach. Dwa lata po zakończeniu wojny domowej wchodzi w partii bolszewickiej. Zaczyna się uczyć. Ukończył szkoły piechoty. Po kilku latach małżeństwa i spłodził dziecko.

Pierwsza wojna

Kariera porusza się w górę. Trzydziestu dziewięciu nowo Główne Gavrilov absolwentem Wyższej Akademii Wojskowej. On powierzyć Pułk Piechoty. W tym samym roku rozpoczyna kolejną wojnę. Gavrilov jest wysyłany do zimnych lasach Finlandii do udziału w wojnie zimowej. Czerwona Armia walczy w bardzo trudnych warunkach i niedobory żywności działań fińskich sabotażystów. Mimo to jednostka Gavrilova wykonuje swoje zadania. Po wojnie Gavrilova przeniesiony do Brześcia. To miasto stało radzieckiego w wyniku inwazji sowieckiej na Polskę. Tam żołnierze znajdują się w starej twierdzy.

Pierwszy atak na twierdzę

W czerwcu 1941 roku Twierdza Brześć były około dziewięciu tysięcy osób. Główne Gavrilov z mężczyznami również stacjonował w środku starego zamku. Biorąc pod uwagę obecne warunki wojnie fort nie było poważne wzmocnienie, a żołnierze umieszczone tam wyłącznie z logiką argumentów. W przypadku ataku hitlerowskich Niemiec były w twierdzy Strażacy musieli wziąć Brest linię umocnień. Jednak w dniu 22 czerwca nocy, stare mury nagle zadrżała od uderzenia artyleryjskie. Bombardowanie trwało około 10 minut. Zaskoczyć żołnierzy Armii Czerwonej zginęło w swoich łóżkach. Ze względu na nagłość i zawirowania w panikę. W twierdzy były też rodziny z dziećmi dowódców. Wielu próbowało uciec na ścianach, ale zostali schwytani przez wroga ogniem.

napaść

Natychmiast po pożarze rozpoczęto pierwszy atak. Specjalny batalion nazistowski przedarł bramy i prawie schwytany Cytadeli. Jednak siły radzieckie udało się przegrupować i przypuścić atak. Gavrilov czele jednej z jednostek. Już rano prawie wszyscy Niemcy weszli do zamku zostały zniszczone. Ale wtedy dzień przyszedł do nich wzmocnień. Obrońcy stracił połączenie z polecenia i nie byli świadomi sytuacji w okolic. Pod ostrzał niemal nieustannych resztek wojska udało się zebrać i sporządzić plan działania. zostały one podzielone na grupy, z których jeden był kierowany major Gavrilov. Brest forteca została pół zniszczone, a Niemcy w godzinach wieczornych zorganizowany nowy atak. Obrońcy walczyli w ciągu dnia iw nocy. Pomimo braku amunicji i przepisów, nawet udało się wypady. Najtrudniej było wody, ponieważ woda nie działał przez kilka dni. Gavrilov z bojowników schronił się w East Fort, gdzie udało mu się zorganizować opór. Kilka dni Niemcy bezskutecznie zaatakowali fort i nie mógł tego znieść.

Zniszczenie cytadeli

Przy dwudziestym dziewiątym rozkazu nazistowskiego postanowił złagodzić ciężki antenowy bombę o wadze około dwóch ton. Po uderzeniu jej amunicja zdetonowana, wielu bojowników zginęło. Przeżył garstkę obrońców, wśród których był major Gavrilov. Brzeska Twierdza została prawie całkowicie schwytany przez Niemców. Osobne grupy bojowników zabarykadował palaczy i kontynuował opór.

Burmistrz Peter Gavrilov z kilkunastu Red zostawić zniszczony fort i złożyć w lochach. Oprócz broni osobistej, mieli tylko cztery karabiny maszynowe i trochę amunicji. Choć pod ziemią, zrobili lotów bojowych i odpierał niemieckiego ataku. Dungeon Defense trwała prawie miesiąc. W warunkach złej diety, braku ciemności i opór obrońców uparcie naboje. Zdarzenia te mają zły wpływ na morale nazistów. Na początku wojny Hitler obiecał zniewolić ZSRR za rok. I stary zamek, hitlerowcy próbowali bezskutecznie zająć kilka tygodni.

Ostatni wojownik

29 lipca Główne Gavrilov potr Mihaylovich był sam. Naziści znalazł się w jednej z piwnic. Mimo skrajnego wyczerpania, wszedł z nimi do walki. Z granatów i pistoletu zabił i zranił kilku Niemców. Po tym poważnie ranny jego nieprzytomny został schwytany. Niemcy byli w szoku. Major emaciated i wyglądała jak zwłok. Gavrilov był ubrany w mundur poszarpanym, zbutwiałe wielkiego oficera. Lekarze nie mogli uwierzyć, że jakiś czas temu, ten człowiek mógłby walczyć. Po zdobyciu Gavrilova wysłany do obozu koncentracyjnego. Tam spotkał się między innymi z General Karbysheva.

po wojnie

Wiosną czterdziestu pięciu on ratuje z obozu. Na jesieni jego rangi i zmniejszonej naczelny naładowania obozie dla jeńców Japończyków. Na tej służby, on również wyróżnił się, aby zapobiec epidemii. Po przeniesieniu do rezerwy Poszedłem do Kazania i znalazł swoją rodzinę. Wykopaliska twierdzy rozpoczyna się w latach pięćdziesiątych, a świat dowiaduje się o bohaterskim oporem swoich obrońców. W 1957 roku major Gavrilov, obrońca twierdzy brzeskiej otrzymał tytuł Bohatera Związku Radzieckiego. Brał udział w pisaniu książki o obronie twierdzy, został przeprowadzony, co pomogło rzucić światło na wydarzenia z lata 1941 roku. Ostatnie lata swojego życia w Krasnodarze, gdzie zmarł w 1979 roku. Pochowany został w Brześciu, na cmentarzu garnizonowym.