Zwyczaje i tradycje Azji Środkowej, kultury, festiwali folklorystycznych

Zwyczaje i tradycje Azji Środkowej mają bardzo bogate korzenie sięgające wieków. I przed dotknięciem ich treści, trzeba zapłacić jakąś uwagę do historycznego dziedzictwa, która jest przekazywana do współczesnych potomków starożytnych państw Azji Środkowej.

Historycznego dziedzictwa regionu

Azja Środkowa wniósł ogromny wkład do sztuki, nauki, architektury i literatury z całego świata cywilizacji, pozostawił niezatarty ślad w naszej wspólnej historii. W dawnych czasach zręcznych rzemieślników i niewolników tutaj powstały niesamowite w jego piękno i inżynierii pałaców i świątyń, kwitnące miasta i wsie, z których wiele do dziś są ozdobą światowej architektury historycznej. Lifestyles, historyczne przeznaczenie, tradycje i zwyczaje Azji Środkowej są opisane w artykule.

wiekach XIII-XIV. w Azji Środkowej jest on oznaczony jako okres budowy największych pałaców i mauzolea, które mają wpływ na ich proporcje proporcjonalności, ozdobione jasnym, piękne wzory. Wiele zabytków z tego okresu byli przed nami. Wśród nich są unikatowe Plac Registan, ówczesnego centrum Samarkandzie; piękny Bibi-Khanum; krypta grobowa Gur-i-Amir, który różni się od innych ze swej niezwykłej turkusową kopułą.

Rzemieślników już w XV-XVII wieku. wzniesiony na placu Samarkandy takich obiektów jak Ulugbek, Tilla-Kari i Schir dor ( „budynek z lwem”). Historia architektury Środkowej Azji – wyraźny dowód na to, że to ludzie zawsze był twórcą pomników duchowej i materialnej kultury tych krajów.

1220 był dla ludów Azji Środkowej, tragiczny – Mongol Invasion zaczęło. hordy Dżyngis-chan zostały zdewastowane kwitnącej miasta i wsie, zniszczone zabytki architektury i kultury tych narodów. Przez dziesięciolecia najeźdźcy trzymano tego terytorium, i to jest, oczywiście, również bardzo wpłynęły zwyczaje i tradycje Azji Środkowej, pozostawił swoje niezatarte piętno, które można zobaczyć nawet dzisiaj. Ponadto, różne ślady najazdu mongolskiego jest pełna niemal cały zagraniczny Azja.

rodzina

Rodzinne i rodzinne wartości są najważniejsze mieszkańcy Azji Środkowej. Jest to szczególnie prawdziwe w odniesieniu do dzieci. Języki narodami tych krajów zawierają wiele aforyzmy poświęcone dzieci to: „Dziecko dróg, jak serce”, „Nie będzie szczęścia w rodzinie bez dziecka”, „Native dziecko – dekoracje do domu”, etc …

Każda rodzina z wielką radością i drżeniem widzi narodziny dziecka. To szczęśliwe wydarzenie to tradycyjny rytuał. Zgodnie ze zwyczajem, kilka dobrych zwiastunami siedzieć na koniach (jeśli wszystko dzieje się na wsi) i są prowadzone ulicami, mówienie radosną nowinę o narodzinach dziecka do krewnych, sąsiadów, przyjaciół i znajomych, którzy przedstawili im do tej różnorodności darów i ofiar, wyrażają dobrą mowę pożegnalną „Niech twoje potomstwo mnożone z pokolenia na pokolenie”, „Życzymy świadkami ślubu dzieci”, etc …

Stosunki rodzinne na Wschodzie zawsze wyróżnia jego konserwatyzmu. Tradycyjna rodzina Azji Środkowej jest dość duża grupa ludzi, składająca się z ojca, żony, synów, ich żony, dzieci i wnuków, niekiedy mieszkających razem w jednym domu. Wiadomym jest, że w górzystym Tadżykistanu w XIX wieku, spotkał rodzinę ponad sto osób. Podobny dużej rodziny, w rzeczywistości, to społeczność o swoich działek i zasadą „wszystkich dochodów w ogólnej skarbnicy”. Nawet jedzenie spożywane przez ich rodzin ze sobą: wszystkich, młodych i starych, zebrane w jednej tabeli. Wspólnoty te wydają się być bardzo silna i zjednoczona. Z biegiem czasu stosunki bolshesemeynye stały się reliktami przeszłości, choć jeszcze w połowie ubiegłego wieku, niektórzy etnografowie zauważyli, że jego ojciec, pozostawiając syna do domu rodzinnego i aranżacji własnego kąta uznana za poważną zniewagę.

Ludów koczowniczych regionu jest również wiadomo na temat koncepcji dużej rodziny, choć tu jej członków do życia w różnych jurtach, ale tylko „ojcowski” jurta wyróżniał się od reszty.

Pod koniec XX wieku rodzina Azji Środkowej przeszedł kilka zmian. Oto najstarsi synowie żonaty i już nie mogli, jak mówią, aby przejść na bezpłatny chleb, tworzyć własne palenisko. Tylko najmłodszy syn, odziedziczyła cały majątek rodziców, musiał pozostać nimi opiekować w starości. Zasada ta, nawiasem mówiąc, ma fundamentalne znaczenie dla wielu krajów, w tym ludów Kaukazu.

Małżeństwo w Azji Środkowej

W centralnej rodzin azjatyckich istnieją dwa rodzaje małżeństw. Według pierwszego typu (exogamous) młody mężczyzna lub kobieta jest zabronione ożenić się z krewnymi na strony ojca do 7. pokolenia. Model ten odznacza się budową małżeństw Karakalpak, kazaskich i części Kirgiskiej. Innym rodzajem budowy małżeństw (endogamiczny), kiedy dzieci ożenić blisko i stosunkowo odległych krewnych, odnosi się do Turkmenistanu, Tadżyków i Uzbeków. Choć warto zauważyć, że tradycyjne relacje wewnątrz- przeszły kilka zmian w wyniku ciągłych wojen, przesiedleń i redystrybucji obszarach. Jest to szczególnie prawdziwe w odniesieniu do ludzi, Turkmenistanu, które mogą wystąpić w rodzinach exogamous i endogamiczny.

Pomimo różnic w zasadach małżeństwa, jeden czynnik ma fundamentalne znaczenie: pan młody musi zapłacić rodzinę Bride wiano za. Dzisiaj, to zwykle jest pewna ilość pieniędzy, ale na wsiach zachowały tradycję przekazywania pewnej liczby bydła w posagu. Bachelorette strony, z kolei, zgodnie z tradycją musi przygotować posag, zwykle składające się z ubrań i przedmiotów gospodarstwa domowego, a koczowników przed posag koniecznie obejmuje nawet jurcie.

W koczowniczych ludów istniał również levvirata zwyczaj polega na tym, że wdowa była zobowiązana do zawarcia małżeństwa brata zmarłego małżonka. Stało się tak ze względów ekonomicznych – wszystko własność zmarłego, odziedziczyła jego żona, powinny pozostawać w jego rodzinie. Dla kobiet, ta forma małżeństwa było w takich chwilach tragedii.

Z pewnością ty również słyszałem o takich archaicznych zwyczajów, jak „łóżko małżeńskie”, gdy rodzice zawarła małżeństwa swoich dzieci, gdy były jeszcze w powijakach, a małżeństwo z porwaniem.

ferie

Święta ludy Azji Środkowej obejmowały nie tylko podstawowe rytuały, ale także rozmaite gry, konkursy rozrywka (który, nawiasem mówiąc, objawiła inter-klan rywalizacja) występy aktorów, poetów i muzyków. Najbardziej cenionych festiwali i starożytnych ludów Azji Środkowej są Eid al-Fitr, Id al-Fitr, Nouruz.

Wschodnia gościnność w krajach Azji Środkowej

Nawet ludzie, którzy nigdy nie odwiedzili kraje Azji Środkowej, prawdopodobnie masz pomysł orientalnej gościnności. Właściciel domu nigdy nie był głodny swojego gościa, nawet jeśli pójdzie tylko pięć minut. Stół z pewnością być wyłożone różnych mięs, słodycze, serwowane słodką herbatę.

Niektórzy historycy twierdzą, że tradycja gościnności w Azji Środkowej wprowadzona przez nikogo innego jak Czyngis-chana, pod którego panowanie było prawie wszystkich zagranicznych Asia. Jego rozkaz, że każdy dom goście szukający schronienia, należy wziąć ze szczególnym szacunkiem, życzliwością i szacunkiem, nawet jeśli gość – zupełnie obcego. W przypadku naruszenia tej instrukcji niegościnnym właściciela spodziewałem się straszny los: jest mocno przywiązany do dwóch koni zaczerwienił się, co pozwoliło w różnych kierunkach.

Być może z tego powodu, gościnność, która wkrótce stała się nie państwo, a prawo moralne, w Azji Środkowej jest nieodzownym elementem kultury. Odmówić schronienia właściciele mogli tylko wtedy, gdy gość zachowywał niegrzecznie.

Warto zauważyć, że te tradycje zatarły nieco dzisiaj, ale przeżył.

stosunki rodzinne

Relacje między narodami Azji Środkowej były zawsze bardzo ważna. Ze względu na przynależność do danej nazwy jest zobowiązany, aby pomóc ludziom, „ich”, nawet jeśli krewny coś złego. To jest wspólne jest to, że ludzie, którzy brali wysoką pozycję, otacza się z członkami jego rodziny.

Tribal krawaty odgrywają ważną rolę w życiu każdego mieszkańca Azji Środkowej. Jest zwyczaj, że dla wielu Europejczyków może się wydawać dość dziwne i uciążliwe: na jego drodze powrotnej z dalekiej osoby powinny przynieść prezenty dla wszystkich jego krewnych, z których część stanowią więcej niż sto nazwisk. W ogóle, to należy rozumieć, że w Azji Środkowej nie odejdzie z pustymi rękami.

Szacunek dla starszych

Zwyczaj ten jest jednym z obowiązków każdego mieszkańca regionie Azji Środkowej, znane od czasów starożytnych. Szacunek dla starszych musi być podjęta, nawet jeśli różnica wieku jest tylko kilka lat. Junior musi spełnić pragnienie starszych, jeśli ten ostatni prosi go gdzieś iść, coś przynieść albo podjąć pewne działania zamiast. Odmówić nieprzyzwoite. W obecności pozostałych osób starszych powinna rozmawiać z powściągliwości. Zatem, obcy jest łatwa do określenia najbardziej znaczący w grupie ludzi. Dzięki tej hierarchii wiekowej utrzymuje ścisłą dyscyplinę podczas zatłoczonym spotkania: starszy odsłuchu bez przerywania, dostaje najlepsze miejsca.

wiele dzieci

Wiele dzieci jest również cechą społeczeństwa Środkowej Azji. Rodzina może być 5-7 lub więcej dzieci. Często są to przypadki, w których jedna rodzina przynosi więcej niż 10 potomstwa. Pragnienie, aby mieć dużo dzieci – starożytne dogmat w Azji Środkowej. Relacje między dziećmi są zazwyczaj bardzo ciepłe, seniorzy są zawsze gotowi do pomocy młodszy. Zazwyczaj jest to, że dzieci są zaangażowane bardzo wcześnie do pracy.

kobiety Wschodu

Kobiety w Azji Środkowej zawsze przypisuje drugorzędną. Dużo tego jest ze względu na pojawienie się nowej religii tutaj. Islam nakazuje kobietom zajmować jedynie podrzędną rolę. Na wszystkich spotkaniach, czy święta lub upamiętnienia, kobiety tradycyjnie udać się do swojego kręgu. Ponownie, według nakazów religijnych, człowiek jest zabronione w celu przeprowadzenia prac kobiet (takich jak wiadomo, jest praktycznie cała praca w domu). Dlatego kobiety Wschodu zawsze pracował dużo.

Dziś sytuacja kobiet i mężczyzn w społeczeństwie, zwłaszcza w obszarach miejskich, prawie wyrównać. Podczas gdy większość współczesnych rodzin wyraźnie widać prymat mężczyzn.

Regiony Azji Środkowej

Terytorium Azji Środkowej, zrzesza kilka krajów. Wśród nich: Republiki Kazachstanu, Republiki Turkmenistanu, Uzbekistanu, Kirgistanu i Republika Tadżykistanu. Azja Środkowa liczy około 70 milionów ludzi. Ich zwyczaje i tradycje są w dużej mierze takie same, ale istnieje wiele różnic.

Zatem, Tadżykistan, zwyczaje, co samo w sobie jest dość ciekawa, jest znany ze wspaniałego ślubu. Tadżycki ślub dzieje się aż 7 dni. Pierwszy z nich to młodzi ogłosić do wszystkich decyzji, aby wziąć ślub. Obie rodziny z kolei zorganizować uroczystości, kontynuując przez trzy dni.

Iw Uzbekistanie (szczególnie na wsiach) do dnia dzisiejszego niektóre domy mają zwyczaj, w którym kobiety i mężczyźni uporządkowaną siedzieć przy różnych stołach. Również po przybyciu do domu gościnnym gospodarzem własnych miejsc, najbardziej wybitni goście otrzymują doskonałą lokalizację z dala od wejścia.

Turkmenistan – najbardziej zamknięty stan całej Azji Środkowej. Jest dość trudno się tam dostać, dopiero niedawno w tym kraju nie był bezpłatny dostęp do internetu, ale mimo to wiele znanych zasobów (takich jak Facebook i Twitter) są nadal zamknięte. Trudno powiedzieć, jak ludzie żyją w Turkmenistanie. Wielu zapalonych turystów porównać ten kraj z Korei Północnej. Warto zauważyć, że islamskie zasady tutaj, jak również w innych krajach Azji Środkowej nie są tak silne. Na przykład, mężatki nie może obejmować twarz chusteczką, jeśli to zwykle odnosi się do jej rodziny.

Centralny kultura Azji jest bardzo bogaty. Od czasów starożytnych, że mieszkał i pracował tutaj znanych poetów, pisarzy, publicystów i muzyków. W szczególności wyróżnia się kulturę Kazachstanie. Niewiele osób wie, że pierwszy film kazachski „Amangeldy” został nakręcony z powrotem w 1939 roku. Nowoczesne kino kraju dał nam takie dobrze znane i uznane przez taśmę jako „Nomad” i „Mongol”. Kazachska kultura jest bardzo bogata i obejmuje wiele spektakli teatralnych, piosenek, utworów literackich, którzy lubią i cenią całą poradzieckiej przestrzeni i poza nią.

Republiki Kirgistanu od czasów starożytnych znane tkania dywanów. Dywan tutaj – w rzeczywistości głównym elementem wnętrza i świadectwo dawnej historii kraju. Od kirgiskiej dywaniki wykonane są z wełny, są raczej głupie, ale nie tkane.

Kirgiski narodowy strój pozostał niemal bez zmian na 700 lat, zwłaszcza na obszarach wiejskich. Ciekawostką jest fakt, że niezamężne dziewczęta ubrania są zwykle ozdobione bardziej dziwaczne niż mężatki. Oczywiście, w miastach rzadko każdy może zobaczyć tradycyjny strój, został zastąpiony przez Europejski standardowym kolorze.

pielęgnowanie tradycji

Tradycyjna kultura ludów Azji Środkowej posiadają dużą liczbę szkół wzięło kształt rzemieślnik i umiejętności kierownicze wielu lat przekazywanych z pokolenia na pokolenie. Jest tam panujące proces pedagogiczny, dalej „Ustoz-shogird”, co oznacza „mistrz-uczeń”. Wiadomym jest, że młody człowiek powinien spędzać z odpowiednim czasie nauczyciela, który może być wiele lat, aby otrzymać błogosławieństwo na jego artystycznej karierze. Dzięki ugruntowanych zasad przekazywania umiejętności od nauczycieli do studentów, bogatych i wspaniałych obyczajów i tradycji Azji Środkowej, większość z nich przetrwały do dnia dzisiejszego, a to na pewno jest gwarantem dobrobytu oraz zachowanie tożsamości każdego narodu i każdego kraju.