Rower "Ural" jako sztandar epoki

Rower "Ural" urodził się w odległym roku 1965 w mieście Perm. W tym czasie transport osobisty w kraju był nieco ponad napięciem. W wielu miastach, nawet dużych, towary w obrębie zaludnionej części były często przewożone na wózkach, właściciele motocykli byli uważani za zamożnych ludzi, a właściciele samochodów osobowych uważano za celestial. Ale partia i rząd, słusznie wierząc, że rower nie jest luksusem, ale środkiem transportu, dano odpowiednią instrukcję, która została przeprowadzona dokładnie na czas: środki transportu, tanie i niezawodne, zostały obficie dostarczane do sklepów.

Rower "Ural" był prawie w każdej rodzinie. Służył nie tylko podróży. Wielu chłopców przez rower przywiązanych do tej techniki. Na podwórzu nawet zaczął się rodzaj konkurencji – który położy żelazną koleżankę bardziej pretensjonalne koło kierownicy lub miękkie siedzenie, zamontuje zapadkę na tylnym widelcu lub reflektorze z generatorem, który działa obracając koło, który bardziej sprytnie koryguje "ósemkę", ciągnąc za kluczyk kluczem. Wszyscy wiedzieli, jak zdemontować i złożyć rower, niemal z zamkniętymi oczami, a transport sąsiada pozostawił bez nadzoru w wejściu niemal na pewno bez szpul, które odkręcały się niekoniecznie, ale po prostu z pogardą i "na wszelki wypadek".

I nie można powiedzieć, że nie było rowerów innych marek. Oczywiście było, ale rower "Ural" był z jakiegoś powodu najbardziej popularny i niezapomniany. Oto prawdopodobnie kompleks przyczyn odegrał rolę: zarówno masowej produkcji, jak i sukcesu projektu i dość akceptowalnej cenie. Rower "Ural" był prosty i niezawodny, a także epokę, którą symbolizował.

Dzieciak pojechał na "greats", wciąż nie nawet sięgając od siodła roweru do pedałów. Z tego powodu zainstalowane miękkie siedzenia nie zostały uznane, pozostając jedynie potwierdzeniem wysokiego statusu społecznego właściciela w hierarchii stoczni. Rowery Salyut i Kama, które zaczęły produkowane później, miały siedzenie i ster sterowany wysokością (dla dobra sprawiedliwości: rowery Ural również miały regulowaną fotel i kierownicę, ale zakres wysokości był znacznie mniejszy), ale wśród chłopców na dziedzińcu, w których są szanowani Nie używał: koła są małe, nie będziesz rozwijać dużej prędkości.

Konkurencja w szybkości z rzeczywistym transportem benzyny? Szarp z przystanku w tym samym czasie, co autobus: kto osiągnie następny szybciej – LIAZ lub Ural? Oczywiście, rower był prawie zawsze szybszy.
Zwłaszcza jeśli odległość pomiędzy przystankami była mała, a trasa – meandrująca. Tak, to nie mogło być inaczej: jaki szanujący się chłopiec nie mógłby wyznaczyć jego ostatniej siły, aby udowodnić, że nie jest słabszy niż inni? Jeśli masywny autobus powoli zaczyna nabierać tempa, spowalniając na skrzyżowaniach i narożach, rowerzyści szybciej z pomocą ambicji i nastoletniego kłopotu, aby zlekceważyć zalety silnika benzynowego.

Potem były motorowery, a era rowerów stopniowo zaczęła spadać w kierunku zachodu słońca. Motorower jest szybszy, bardziej skomplikowany i bardziej interesujący. Jednak wraz z początkiem trzeciego tysiąclecia nastąpiło zaskoczenie: zainteresowanie rowerem powróciło. Tylko na jakościowym poziomie. Teraz jest to test rowerowy i tańce rowerowe. Technika ta nie jest taka sama. Klasyczny "Ural", zasłużony starzec, jest przeszłością. Teraz rower ma inne wymagania. Pozostałe materiały, inne formy i linie. Stara marka nadal jest używana, ale jest zupełnie inna "Ural".