Moriak Fransua: biografia, cytaty, powiedzenia, zwroty,

F. Mauriac – francuski pisarz XX wieku, który zainspirował ostatnich ponad przyszłości. Tak może się wydawać dla tych, którzy czytali przynajmniej kilka jego powieści. Może nawet liczyć staromodny – kilka z jego współczesnych zgodzi się z tym, że moralność chrześcijańska może wytrzymać próbę wielu katastrof XX wieku. On sam przyznał, że jego praca jakby przyklejone do przeszłości. Action prawie wszystkie prace umieszczone w końcu XIX – początku XX wieku, współczesny świat, jak się wydawało, nie był zainteresowany pisarza. Jednak Fransua Moriak – noblista, członek Akademii Francuskiej i jeden z najważniejszych pisarzy XX wieku.

Współrzędne geograficzne sposób życia Fransua Moriaka Bordeaux

Moriak Fransua urodził się w 1885 roku w Bordeaux. Jego ojciec, Jean-Pol Moriak był kupcem i sprzedaje drewno. Matka Margarita Mauriac także pochodzi z rodziny kupieckiej. Francois miał trzech braci i siostrę, a ponieważ był młodszy, otrzymał najwięcej uwagi. Od dzieciństwa był wychowywany w ścisłej tradycji katolickiej, lojalność, do którego nosił aż do śmierci.

Uczył chłopca w Koderane, gdzie nabył przyjaciela na całe życie – André Lacaze. W 1902 roku, babka pisarza zmarł, pozostawiając po sobie spuściznę, że rodzina zaczęła się dzielić, w stanie ją pochować. Oglądając ten rodzinny dramat było Mauriac pierwszy wielki szok.

Na studiach, Mauriac czytał dzieła Paula Claudela, Charles Baudelaire, Artyura Rembo, Colette i Andre Gide'a. Taka dieta uczy jego brat-in-law André Gide, nauczyciel Marsel Druen. Po studiach, Francois wstąpił na Uniwersytet w Bordeaux na Wydziale Literatury, którą ukończył w 1905 Master.

W tym samym roku, Moriak Fransua rozpoczął udział organizacji katolickiej Marc Sagnier. Będąc pod silnym wpływem filozofii i modernizmu, jego zwolennicy uznać Jezusa jako postaci historycznej, próbując znaleźć źródło wiary.

Pierwsze doświadczenia literackie: Paryż

W 1907 Fransua Moriak przeniósł się do Paryża, gdzie przygotowuje się wprowadzić Ecole de Shart. W tym samym czasie, zaczyna próbować się w komponowaniu wiersze. Kolekcji „Ręce złożone do modlitwy” został wydany w 1909 roku. Wiersze były dość naiwne, ale też czuł wpływ religijnych poglądów autora, niemniej jednak są one natychmiast przyciąga uwagę wielu pisarzy. Sukces pierwszej publikacji poproszony Mauriac opuścić szkołę i poświęcić się literaturze. Wkrótce wyszedł i pierwszą powieść – „Dziecko pod ciężarem łańcuchów” Jak to już jasno przedstawić główną ideę wszystkich jego kolejnych powieściach: młody mężczyzna z prowincji, aby walczyć z pokusami stolicy iw końcu odnajduje harmonię w religii.

Zajęcia w czasie okupacji i poglądy polityczne pisarza

Podobnie jak wielu innych francuskich pisarzy takich jak Alber Kamyu i Jean-Pol Sartr, Mauriac aktywnie sprzeciwiał nazizm. Podczas okupacji Francji, pisał, skierowane przeciwko współpracy. Najpierw jednak głosił zasady człowieczeństwa, więc po wojnie wezwał Francuzów do miłosierdzia wobec tych, którzy współpracowali z Niemcami.

On również aktywnie sprzeciwia politykę kolonialną i stosowanie tortur w Algierii przez francuskiego wojska. Mauriac obsługiwane de Gaulle, jego syn został osobistym sekretarzem generalnym pod koniec 1940 roku.

Religijne działa Fransua Moriaka

Pisarz prowadził nieustające kontrowersje Roger Peyrefitte, który oskarżył Watykan o sobie na homoseksualizm i ciągle szuka ukrytych Żydów wśród swoich pracowników. Poza fikcji Mauriac opuścił kilka prac na temat kwestii chrześcijańskich, „Życie Jezusa”, „osobistych doświadczeń psychologii religijnej”, „Na kilka Restless Heart”. W książce „Życie Jezusa”, autor wyjaśnia, dlaczego on pozostał wierny do religii, w którym się urodził i wychował. Według autora, ma ona ani teologów ani naukowcy, ani filozofów. Jest praktycznie wyznanie człowieka, który dąży do pojęcia życia moralnego.

Fransua Moriak: zwroty i aforyzmy wielkiego pisarza

Mauriac pozostawił wiele wnikliwych i mądrych słów, które ujawniają istotę natury ludzkiej. Cała jego praca on poświęcony badaniu ciemnej stronie duszy i poszukiwania źródeł wad. Głównym przedmiotem jego ścisłą obserwacją było małżeństwo w nieszczęśliwym para mieszka razem i znalazł bodźców, które popychają ludzi do grzechu. Religia wierzył poręcz pomaga utrzymać nad przepaścią ludzkich namiętności. Ale są chwile, pisał, kiedy nawet najlepszy człowieka wobec Boga. Wtedy Bóg pokazuje nam naszą nicość, aby poinstruować na właściwej ścieżce. Religia i literatura, ponieważ oddziałują tak dobrze, że zarówno pomagają lepiej zrozumieć człowieka, pomyślał Fransua Moriak. Cytaty zawierające chrześcijańskich nauk, można znaleźć w prawie każdej powieści nim.

Przysłowia o miłości i małżeństwie

Jaki jest związek między mężczyzną i kobietą w małżeństwie i moralnych aspektów ich wzajemnej wrogości – to jest to, co jest głównie uważane Fransua Moriak. Cytaty o miłości, której pisarz ma wielką różnorodność, sugeruje, że pisarz myślał dużo na ten temat. Jak Lew Tołstoj uważał małżeństwo święty związek między dwojgiem ludzi. Miłość między mężem a żoną, pisał Moriak Fransua, przechodząc przez wielu wypadków, jest to najbardziej piękne, ale również najbardziej przyziemne cud. Ogólnie kocham on postrzegany jako „cud niewidoczny dla innych”, mówi, że jest głęboko intymny i tajny romans między dwojgiem ludzi. często nazywane to spotkanie dwóch słabości.

Poszukiwacze zaginionej Boga

Staromodny pisarz można nazwać tylko człowiek, który rzucił pobieżnie okiem na jego pracę. W rzeczywistości, protagonista Romanowów Fransua Mauriac, jeśli zsumować wszystkie z nich – to współczesne społeczeństwo burżuazyjne. A dokładniej, że społeczeństwo traci Boga, ślepo shagnuvshee w rzeczywistości Nietzsche otworzył swój postulat, że Bóg jest martwy. Mauriac literackie dziedzictwo – jest to rodzaj oczyszczenia, spróbuj ponownie, aby doprowadzić ludzkość do zrozumienia tego, co jest dobre, a co złe. Bohaterami jego powieści gorączkowo pośpiechu w życiu i chłodzi w poszukiwaniu nowego potknięcie ciepła do zimna świata. XIX odrzucili Boga, ale XX nie przyniósł nic w zamian.

Miasto jako źródło inspiracji

Wystarczy przeczytać powieść pisarza „nastolatka ongi”, aby zrozumieć, co jest Fransua Moriak. Jego biografia jest opisane w tej ostatniej pracy z niezwykłą precyzją. Bohater powieści, a także Mauriac urodził się w Bordeaux w zamożnej rodzinie, został wychowany w konserwatywnej atmosferze, czytałem książki i sztuki czczone. Łamanie w Paryżu, zaczął pisać niemal natychmiast zdobył sławę i szacunek w kręgach literackich. Miasto mocno tkwi w wyobraźni pisarza, przechodząc od pracy do pracy. Jego bohaterowie tylko czasami udać się do Paryża, główne działanie odbywa się w Bordeaux i okolic. Mauriac powiedział, że artysta zaniedbane prowincja lekceważy ludzkość.

Wrzącym kotłem ludzkich namiętności

W artykule „pisarzem i jego bohaterów” Mauriac opisane szczegółowo zakres ich badań – to ludzka psychologia, pasja, które wyróżniają się w swojej drodze do Boga i siebie. Poprzez skupienie się na problemach rodzinnych i domowych, Mauriac „napisał na życie” we wszystkich jego różnorodnych przejawach. Wyłonienie symfonię ludzkich namiętności jednym, umieszczenie go pod mikroskopem jego nieubłagany obserwacji, pisarz ukazuje czasami nisko naturę ludzką chęć gromadzenia, pragnienie wzbogacenia i egoizmu. Ale jedynym sposobem skalpel chirurgiczny, można wyciąć z umysłów grzesznych myśli. Tylko stojąc twarzą w twarz z ich niepełnosprawnością, ludzie mogą zacząć radzić sobie z nimi.

Fransua Moriak: aforyzmy o życiu io sobie

Jak każda osoba, która stale pracuje ze słowem, Mauriac mógłby zaskakująco zwięźle przekazać swoje stanowisko w tym samym zdaniu. Jego nóż ostro wyznacza kształt niezależnej osobowości, która wymaga szacunku dla swojej przestrzeni, kiedy pisze, że on stoi jedną nogą w grobie i nie chce mu wejście na drugą nogę. Nie bez jego wypowiedzi i sprytu. Na przykład, jeden z jego najbardziej znanego aforyzmu mówi, że kobiety unbribable koszt jest zazwyczaj najdroższe. Niektórzy autorzy zwracają frazy znane nam rzeczy zupełnie nieoczekiwane ubocznych. Aforyzm „narkomania – to wieloletnia rozkosz śmierć” niebezpieczną zależność staje się niemal romantyczny odcień.

Większość swojego życia pisarz mieszkał w Paryżu i uwrażliwione tym mieście. Jednakże, wyrażenie, że Paryż – zamieszkują samotności, otwiera drzwi nie tylko na swoim podwórku, ale w duszy pisarza. Podczas swego długiego życia – Moriak Fransua mieszkał przez 85 lat – nie doznał jeden rozczarowanie i wykonane wnikliwe wniosku, że aby budować zamki w powietrzu nic nie kosztuje, ale ich uszkodzenia mogą być bardzo kosztowne.

Posłowie

Kiedy Fransua Moriaku powiedział, że był człowiekiem szczęśliwym, bo wierzy w jego nieśmiertelności, zawsze odpowiedział, że ta wiara nie jest oparta na czymś oczywistym. Wiara – jest cnotą, aktem woli, a to wymaga znacznego wysiłku przez człowieka. oświecenie religijne i łaska nie zniżać do niespokojnej duszy w jednym punkcie, musi starać się uspokoić źródła. Jest to szczególnie trudne w środowisku, w którym nic nie jest udowodnione wokół przynajmniej niewielką obecność moralności i pokory. Mauriac powiedział, że był w stanie – z naciskiem na słowo – aby zapisać, dotknąć i poczuć miłość, która nie widzi.