Endarterektomia tętnic szyjnych: wskazania, okres pooperacyjny, powikłania, przegląd stosowanych, zalet i wad

Wszyscy wiedzą, że udar jest uważany za jedną z najczęstszych przyczyn śmierci wśród populacji całej planety. Ta choroba występuje z tą samą częstotliwością we wszystkich krajach świata. Często, upośledzenie krążenia mózgowego prowadzi do porażenia i niedowładnienia, powodując tymczasową lub uporczywą niepełnosprawność. Aby uniknąć rozwoju tej choroby, konieczne jest zdiagnozowanie prowokujących czynników udaru mózgu w czasie i walka z nimi. Główną przyczyną ONMI jest miażdżyca tętnic szyi i głowy. Obserwuje się zatarcie naczyń w wieku podeszłym i starczym. Większość osób powyżej 60 roku życia wykonuje profilaktykę medyczną w celu miażdżycy tętnic. W niektórych przypadkach leczenie lekami nie ma już pożądanego efektu. Następnie wyświetlana jest interwencja operacyjna – tętnica szyjna endarterektomia. Procedura polega na zdjęciu części naczynia uszkodzonej przez miażdżycę tętnic.

Dlaczego Endarterektomia szyjna?

Krwawienie mózgu zależy od stanu tętnic szyjnych. Te naczynia są gałęziami aorty. Są usytuowane symetrycznie po obu stronach szyi. Wejście do jamy czaszki tętnic szyjnych dzieli się na mniejsze mózgi. U pacjentów cierpiących na miażdżycę tętnic mózgowych istnieje wysokie ryzyko zakrzepów w tych naczyniach. Składają się z płytek cholesterolu i tkanki włóknistej. Wraz ze wzrostem ciśnienia krwi, zakrzepy krwi tętnic szyjnych mogą odbijać się od ściany naczynia i wchodzić do mózgu. W rezultacie powodują niedokrwienie – niewystarczająca ilość tlenu do tkanek. Takie naruszenie obiegu mózgowego prowadzi do strasznych konsekwencji. Aby zapobiec udarowi, wykonuje się endarterektomię szyjną. Pomaga zapobiegać ONMK i jego konsekwencjom.

Opis procedury

Endarterektomia tętnicy szyjnej jest interwencją operacyjną, polegającą na czyszczeniu wewnętrznej warstwy naczynia z blaszki miażdżycowej. Jest wykonywany w takich przypadkach, gdy leczenie lekami jest bezsilne lub ryzyko rozwoju ONMC jest zbyt wysokie. Lekarstwa nie są w stanie mieć właściwego efektu, gdy blaszka miażdżycowa zajmuje więcej niż połowę średnicy tętnicy szyjnej. Albo jeśli cholesterol zamyka światło naczynia z kilku stron w tym samym czasie. Ponadto ryzyko udaru mózgu wzrasta znacząco w obecności niekontrolowanego nadciśnienia. W tym przypadku blaszka miażdżycowa może w dowolnym momencie zlecić śródbłonek, niezależnie od jego wielkości. Wynikiem może być zablokowanie tętnicy szyjnej, ale jej gałęzie, które karmi mózg. W wyniku tego rozwija się udar niedokrwienny.

Wskazania do endarterektomii szyjnej

Operacja (endarterektomia tętnicy szyjnej) nie jest przeprowadzana przez wszystkich. Aby lekarz mógł zgodzić się na zabieg chirurgiczny, muszą być poważne oznaki. Często jest to operacja u pacjentów, u których wystąpiła wcześniej upośledzona krążenie mózgowe. Więc w jakich przypadkach endarterektomia szyjna jest uzasadniona? Wskazania dotyczące:

1. Średnica naczynia jest pokryta blaszkami miażdżycowymi o ponad połowę.
2. Powtarzające się uderzenia w anamnezie.
3. Kombinacja nadciśnienia (w fazie kompensacji) i miażdżycy tętnic szyjnych.

Przeciwwskazania do działania

Pomimo korzyści z interwencji chirurgicznych, w niektórych przypadkach nie można ich wykonać. Podobnie jak inne operacje, przeciwwskazania mają również tętnicę szyjną endarterektomii. Świadectwa pacjentów cierpiących na miażdżycę tętnic są jasne, że przed zabiegiem przeprowadza się wiele różnych badań. Dopiero gdy lekarz jest przekonany o braku przeciwwskazań, pacjent zaczyna przygotowywać się do zabiegu. Endarterektomia tętnicy szyjnej jest zabroniona w następujących przypadkach:

1. Niekontrolowane leki (niewyrównane) choroby nadciśnieniowej.
2. Rozległe ostre zaburzenie krążenia mózgowego.
3. Niestabilna dusznica bolesna lub niedawno przebyła zawał mięśnia sercowego.
4. Ostra zastoinowa niewydolność serca.
5. Niedawno udar mózgu.
6. Przewlekła niewydolność krążenia 2 i 3 stopni.
7. Choroba Alzheimera.
8. Choroby onkologiczne w poważnym stopniu.

Przygotowanie do endarterektomii szyjnej

Przed wykonaniem tętnicy szyjnej endarterektomii konieczne jest przeprowadzenie różnych badań. Przede wszystkim przedstawiono ultrasonę dupleksową naczyń głowy i szyi. Dzięki tej metodzie lekarz może ocenić stopień zamknięcia prześwitu tętnic przez blaszki miażdżycowe. W niektórych przypadkach konieczne jest angiografia naczyń. Badanie polega na wprowadzeniu środka kontrastującego do krwi, a następnie do kontroli rentgenowskiej. Dokładniejszą metodą jest angiografia CT. Pozwala ocenić kształt, wielkość i lokalizację cholesterycznego nakładania się na śródbłonek. Jeśli lekarz podejrze się niedokrwienia niektórych obszarów mózgu, wykonywany jest obraz rezonansu magnetycznego. Kiedy lekarz ujawnił wskazania do operacji, musi ustalić ogólny stan pacjenta. W tym celu przed endarterektomią szyjną, EKG, UAC, poddać biochemiczny test krwi i koagulogram. Jeśli pacjent ma inne patologie, konieczne jest konsultacje ze specjalistami (endokrynolog, kardiolog).

Etapy endarterektomii szyjnej

Pierwszym etapem operacji jest znieczulenie. Wybór znieczulenia zależy od opinii lekarza, a także od życzenia pacjenta. Można przeprowadzić anestezję miejscową lub znieczulenie ogólne. Po tym chirurg wykonuje nacięcie w obszarze, w którym ultrasonografia lub angiografia powoduje cholesteryczną płytkę nazębną. Następnym krokiem jest zaciskanie naczynia. Dalsze nacięcie wykonano na tętnicy szyjnej. Po tym, jak lekarz ocenia wizualnie wielkość i rozmiar blaszki miażdżycowej, stwierdza, jak kontynuować operację. Istnieje kilka metod. Najczęściej ucieka się do otwarcia endarterektomii. Przez to rozumie się wzdłużne odcięcie naczynia i "zgarnianie" nałożenia cholesterolu. Po tym miejscu uszkodzonego śródbłonka nałożono "plastik". Inną metodą jest endarterektomia ewenektomii. W tym celu naczynie jest wysuwane na zewnątrz i wyczyszczone z miazszów miażdżycowych. Jeśli uszkodzenie tętnicy szyjnej jest duże, jest ona zastępowana w pewnym miejscu. W tym celu należy używać tkanin syntetycznych. Ostatnim etapem endarterektomii tętnicy szyjnej jest szycie warstwami po warstwie.

Jak jest okres pooperacyjny?

Po endarterektomii tętnicy szyjnej potrzebny jest czas, aby przywrócić przepływ krwi. To zajmie kilka tygodni. Ponieważ nacięcie w okolicy szyi jest niewielkie, uczucie bólu nie jest bardzo wyraźne. Niemniej jednak, w pierwszym dniu mogą być wymagane leki przeciwbólowe. Nie ruszaj też ciężkich przedmiotów i ćwiczeń przez kilka tygodni od momentu wykonania endarterektomii szyjnej. Okres pooperacyjny przebiega dobrze, jeśli wszystkie recepty lekarza są spełnione, nie tylko podczas pobytu w szpitalu, ale także po wypisaniu się pacjenta. Sutki są usuwane przez 7-10 dni od zabiegu.

Powikłania tętnicy szyjnej endarterektomii

Należy pamiętać, że każda interwencja chirurgiczna pociąga za sobą ryzyko. To nie wyjątek i endarterektomia szyjna. Powikłania po tej operacji są rzadkie, w około 3% przypadków. Niemniej jednak wystąpią, a pacjent powinien być ostrzeżony przed tym.

Pierwszym powikłaniem okresu pooperacyjnego jest niespójność szwów. W tej operacji penetracja bakterii w ranie jest bardzo niebezpieczna dla życia pacjenta, ponieważ nacięcie jest wykonywane bezpośrednio na łożu naczyniowym. Powikłanie to może wynikać z nieprzestrzegania zasad antyseptycznych.

Innym niebezpiecznym stanem związanym z endarterektomią szyjną jest udar mózgu. Ostre zaburzenia krążenia mózgu mogą powstać w wyniku oderwania fragmentu blaszki miażdżycowej podczas operacji i doprowadzenia jej do naczyń głowy. Powikłanie to jest rzadkie, w 2-3% przypadków.

Ponadto po zabiegu czasami występują czasowe zaburzenia głosu i połykania. Wynika to z uszkodzenia zakończeń nerwowych, które znajdują się w okolicy szyi.

Późniejszym powikłaniem endarterektomii tętnicy szyjnej jest restenozja. Przez to rozumie się ponowne zwężanie światła naczynia. Najczęściej restenozę obserwuje się u pacjentów, którzy nie stosują się do zaleceń lekarza.

Zapobieganie powikłaniom pooperacyjnym

Takie powikłania, jak udar i uszkodzenie końców nerwowych szyi, nie zależą od pacjenta, ponieważ powstają podczas zabiegu. Zapobieganie innymi warunkami jest możliwe tylko dzięki połączonej pracy lekarza i pacjenta. Szczególnie dotyczy to wielokrotnego występowania blaszek miażdżycowych. Po zakończeniu operacji pacjent musi być stale monitorowany przez specjalistę. Oprócz przeprowadzania procedur diagnostycznych, lekarz daje pacjentowi przydatne porady. Przede wszystkim chodzi o sposób życia: pacjent powinien zrezygnować z palenia i alkoholu, trzymać się diety (jeść o niskiej zawartości tłuszczu). Również w zapobieganiu restenozy przepisać leki. Pacjent powinien codziennie zażywać leki obniżające stężenie leków (lek "Atorvastatin"), środki przeciwwstrzące (tabletki "Cardiomagnolo", "Klopidogrel").

Działanie "tętnicy szyjnej endarterektomii": za i przeciw

Podobnie jak wszystkie zabiegi chirurgiczne, operacja ta ma zarówno zalety jak i wady. Niektórzy lekarze nie zalecają endarterektomii tętnicy szyjnej, dopóki miażdżyca tętnic może być leczona zachowawczo, a pacjent nie ma klinicznych przejawów patologii. Inni lekarze uważają, że zabieg jest konieczny przy znacznym zwężeniu światła tętnicy, niezależnie od tego, czy pacjent ma objawy, czy nie. Zaletą tej procedury jest całkowite oczyszczenie naczynia z cholesterolu, poprawa przepływu krwi. Działanie pozwala znacznie ograniczyć ryzyko wystąpienia udaru mózgu. Niemniej jednak endarterektomia nie gwarantuje, że naczynie nie zostanie uszkodzone ponownie. Również podczas operacji powikłania mogą występować w postaci uszkodzenia nerwu lub udaru mózgu. Większość lekarzy przypisuje tę manipulację do stosunkowo nieszkodliwych procedur, a jej wyniki są uważane za znaczące.

Endarterektomia tętnicy szyjnej: przeglądy prowadzonych osób

Pozytywne i negatywne opinie pojawiają się przy omawianiu jakichkolwiek zabiegów chirurgicznych. To nie wyjątek i endarterektomia szyjna. Odpowiedzi prowadzonych ludzi są różne. W większości przypadków ludzie są zadowoleni z operacji. Ze względu na objawy niedokrwienia (pogwałcenie uwagi, pamięć, sen), wyniki badań i ogólny stan poprawiają się. Niektórzy pacjenci zauważyli zmianę głosu, pogwałcenie połykania po endarterektomii. W większości przypadków objawy trwały około miesiąca, po czym całkowicie znikły.