Do najbardziej znanych wykonawców bluesa

Blues muzycy prawie nigdy nie cieszył się taką samą popularnością jak Król Popu, a nie tylko w naszym kraju, ale także w ojczyźnie tego stylu – w Stanach Zjednoczonych. Skomplikowany brzmiące, melodyjny moll i charakterystyczne wokale często odpychają masowego odbiorcy przyzwyczajeni do bardziej prostych rytmów.

Nabyte wielcy muzycy sława którzy przystosowane muzykę czarnego południa i stworzyli bardziej dostępne pochodne (rhythm and blues, boogie-woogie i rock and roll). Wiele gwiazdy (Little Richard, Chuck Berry, Rey Charlz i inne) rozpoczął swoją karierę jako autor tekstów i bluesa wielokrotnie wracając do początków.

Blues – to nie tylko muzyka, to styl i stylu życia. Obcy mu jakikolwiek szacunek dla siebie i bezmyślny optymizm – cechy typowe dla popu. nazwa stylu powstaje z wyrażenia blue devils, co oznacza dosłownie „niebieskie diabłami”. To właśnie te paskudne stwory z piekła dręczyły duszę człowieka, który ma wszystko złego w tym życiu. Ale moc muzyki wykazuje niechęć do poddania się trudnych okolicznościach i wyraża swoje pełne zaangażowanie do radzenia sobie z nimi.

muzyka ludowa, stylistycznie ewoluowała w ciągu XIX wieku, stał się znany masowej publiczności w latach dwudziestych następnego stulecia. Huddy Ledbetter i Lemon Jefferson, pierwsze popularnych muzyków bluesowych, w pewnym sensie złamał monolityczną kulturowego obrazu „Century of Jazz” i rozcieńcza dominację wielkich zespołów nowy dźwięk. Memi Smit Szalone Blues nagrał płytę, która stała się nagle bardzo popularne wśród białej i kolorowej ludności.

W latach trzydziestych i czterdziestych XX wieku stał się era Boogie Woogie. Ten nowy kierunek charakteryzował się wzrostem roli instrumentów perkusyjnych, z wykorzystaniem gitar elektrycznych i narządów, przyspieszając tempo i zwiększenie ekspresyjne wokale. Całkowitej harmonii pozostaje taka sama, ale dźwięk jak najbardziej zbliżone do gustów i preferencji masowej publiczności. Znani wykonawcy bluesa średnio- i pięćdziesiątki – Dzho Terner, Dzhimmi Rashing, Robert Johnson – stały się podstawą do faktu, że kilka lat później będzie zwany rock and roll, ze wszystkimi cechami charakterystycznymi dla tego stylu (bogaty i potężny dźwięk, aby tworzyć, co do zasady, czterech muzyków rytm tańca i jest bardzo wzniosły sposób stopniowy).

Artyści blues początku lat czterdziestych – w latach sześćdziesiątych, takich jak BBC, Król, Sonny Boy Williamson, Rut Braun, Maddi Uoters, Besi Smith i wielu innych stworzyli arcydzieła, które wzbogaciły skarbiec muzyki światowej, jak również prace, które są w dużej mierze nieznane do współczesnego słuchacza. Ciesz się tym muzykę, tylko kilku fanów, którzy wiedzą, którzy doceniają i zbierać nagrania swoich ulubionych artystów.

Popularyzacji gatunku wielu współczesnych wykonawców bluesowych. muzyków zagranicznych, takich jak Eric Clapton i Kris Ri, a czasami wykonać kompozycje pisane wspólne albumy ze starych klasyków, zrobiła wielki wkład w tworzeniu stylu.

Rosyjski blyuzoviki ( "Chizh & Co", "Droga do Mississippi", "Blues League", itd.) Zmienił swój sposób. Tworzą własne kompozycje, w których, oprócz typowego moll melodii, odgrywają ważną rolę ironiczne teksty, wyrażając wszystkie te same buntowniczość i godności dobrego człowieka, który jest zły …